گزارش

 نزار کینسلا  

 

مثل خیلی از پسربچه‌های 16 ساله، لئون گیسینگ زمان زیادی را در اتاقش با حرف زدن درباره فوتبال سپری می‌کند و دائماً در واتس آپ است اما او یک تفاوت کلیدی 

دارد. 

او در هر ساعت شبانه‌روز پیام‌هایی دریافت می‌کند از امثال آنسو فاتی بارسلونا، میسون گرینوود منچستریونایتد، جیدون سانچوی بوروسیادورتموند و بوکایو ساکای آرسنال.

او مسئول خرید مورد اعتماد آنها است که می‌تواند همه چیز را برایشان تأمین کند، از کفش ورزشی خاصی که به صورت محدود تولید شده و راحت پیدا نمی‌شود تا یک هودی محبوب که به سرعت به فروش رفته. 

حالا نام‌های بزرگ فوتبالی مایل هستند از خدمات «به لئون وصل شوید» او استفاده کنند.

بسیاری از مشتری‌های او نابغه‌های آینده‌دار جهان فوتبال به حساب می‌آیند و خود گیسینگ هم همینطور است. او شغل خود را از وقتی 13 سال داشت با پخش کردن کارتش در هتل تیم‌ها و بعد از مسابقات شروع کرد.

حالا در 16 سالگی بیش از یکصد مشتری دارد و نقل مجلس در رختکن تیم‌های لیگ برتری و خیلی باشگاه‌های بزرگ اروپایی است. 

او در مصاحبه با سایت گل در توضیح اینکه چطور شغلش از طریق بازاریابی دهان به دهان رشد کرده، می‌گوید: «من ادمیلسون فرناندز را می‌شناختم وقتی در وستهم بازی می‌کرد. او به ماینتس رفت و برای تیم ملی سوییس بازی می‌کند. برای او مایحتاجش را تهیه می‌کردم و او من را به بریل امبولو معرفی کرد و او من را به همه تیم مونشن گلادباخ شناساند. بعد می‌دانستم خیلی از اعضای تیم ملی سوییس من را می‌شناسند و من را به گرانیت ژاکا معرفی کردند البته او قبلاً من را از طریق امیل اسمیت رو و بوکایو ساکا می‌شناخت. من یک پسربچه 13 ساله بودم که می‌خواستم برای خودم کفش ورزشی بخرم و پول لازم داشتم. می‌دانستم والدینم نمی‌توانند مرتب به من پول بدهند، باید برای خودم راهی برای کسب درآمد پیدا می‌کردم. یک آشنا داشتم که به من زمان رسیدن قطار منچستریونایتد را به ایستگاه ایوستون لندن خبر می‌داد، پرس و جو می‌کردم تا هتل محل اقامت آنها را بدانم. کارت خودم را به پوگبا و بقیه بازیکنان منچستریونایتد می‌دادم تا به من پیام بدهند. به استمفوردبریج می‌رفتم و پنجره‌شان را می‌زدم و کارتم را به آنها می‌دادم. خودم را می‌رساندم و آنها کمک می‌کردند چون خودشان هم وقتی بچه بودند زحمت زیادی کشیدند تا به اینجا برسند. دنیای فوتبال کوچک است و سرعت انتقال اطلاعات زیاد. بازیکنان با کفش‌های ورزشی فوق‌العاده به تمرین می‌رفتند و هم‌تیمی‌ها حساس می‌شدند و می‌فهمیدند که من برای آنها تأمین کرده‌ام.»

رایس نلسون، بال آرسنال، نخستین مشتری گیسینگ بود و حالا که دوستان مدرسه‌اش از شغل او هیجان‌زده شده‌اند، روی تبلیغات در اینستاگرام سرمایه‌گذاری کرده است.

با مارک‌های معتبری مانند نایکی، جوردنز، دیور، یزیز، گوچی، لویی ویتون و شانل کار می‌کند و در واقع خیلی خوب می‌داند چطور مشتری‌هایش را راضی نگه 

دارد. 

کار او یک موفقیت اقتصادی بوده اما همه‌اش درباره پول نیست. کار با فوتبالیست‌ها به او فرصت داده با تمام وجود این را که «با پول نمی‌شود همه چیز خرید»، درک کند.

او ادامه می‌دهد: «از بعضی بازیکن‌ها پیراهن گرفته‌ام، در خانه بعضی از آنها با خودشان فیفا بازی کرده‌ام، یا کال آو دیوتی یا وارزون. مثل یک رویا برای من است. با جو ویلاک و رایس نلسون و جیدون سانچو خیلی راحتم و آنها به من زنگ می‌زنند. گاهی به استادیوم‌ها و زمین‌های تمرین دعوت می‌شوم. در بارسلونا با آنسو فاتی و ایلایکس موریبا کار می‌کنم و در پاری‌سن‌ژرمن، میچل بکر، تیلو کرر و تیموتی پمبله مشتری من هستند. گاهی چیزی را به ریس جیمز تحویل می‌دهم و بعد روی صندلی‌ام در استمفوردبریج می‌نشینم و با خودم فکر می‌کنم: وای چه اتفاقی دارد می‌افتد. در اینستاگرام باشگاه یا یک پیش مسابقه تلویزیونی می‌بینم بازیکنان کفش‌های من را در تمرین پوشیده‌اند. البته سختی‌های زیادی هم کشیده‌ام. دائما در حال سفر هستم و خیلی وقت‌ها نمی‌توانم در کنار دوستان و خانواده‌ام باشم ضمن اینکه همزمان باید درسم را هم بخوانم. یادم هست با پدرم به استمفوردبریج رفتیم تا اشیایی را تحویل دهم، مردم فکر می‌کردند من بازیکن تیم هستم. از وقتی کارتم را به بازیکنان می‌دادم، خیلی زود همه چیز 

گذشته.»