بازیهای تیمهای ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا همیشه این بحث را میسازد که باید تغییری در برنامههای لیگ برتر پدید بیاید. اگرچه کرونا شرایط ویژهای ساخته اما این عادت تیمهای ایرانی است که به بهانه بازی در لیگ آسیا، اختلالی در برنامههای لیگ پدید بیاورند و همیشه در تغییر برنامهها در این هنگام با هم رقابت دارند و اختلالات پدید آمده از سوی آنها، مقایسه میشود.
استقلال آخرین تیمی است که برای بازی در لیگ قهرمانان، یک بازیاش در لیگ برتر (مقابل صنعت نفت آبادان) را به تعویق انداخت تا با بازپروری بازیکنان مبتلا به کرونا و کمی استراحت و تمرین به موفقیت در لیگ قهرمانان فکر کند.
پیشتر گاهی پا را فراتر گذاشتهایم و از ملی بودن رقابت باشگاهی در قاره حرف زدهایم تا این تغییر برنامهها توجیه داشته باشد.
فدراسیون و سازمان در پی هر همکاری و همراهی با تیمهای حاضر در لیگ قهرمانان گرفتار اتهام طرفداری از یک تیم میشوند و این اتهامات پایانی هم ندارند. از سوی تماشاگران هر تیم همواره مطرح میشوند. شاید بهترین راه اخذ تصمیمات کارشناسانه بیتوجه به اتهامات باشد. فارغ از اینکه بخواهیم تصمیم درباره لغو بازی استقلال را کارشناسانه و منطقی یا زیادهخواهانه و غیرمنطقی بدانیم. سازمان در توضیح این تصمیم اعلام کرده است: «سازمان لیگ به دلیل درخواست مکتوب باشگاه استقلال از ستاد مقابله با کرونا در فوتبال و با توجه به بحران کرونایی اخیر باشگاه استقلال و قوانین سختگیرانه مسابقات بینالمللی و لیگ قهرمانان آسیا در زمینه رعایت پروتکلهای بهداشتی، در شرایط کرونا با درخواست این باشگاه جهت تعویق بازی این تیم در هفته بیستم در مقابل نفت آبادان موافقت شد.»
به هر روی، برای استقلال این یک فرصت است که میتواند در فرصتی بهتر مقابل نفت آبادان بازی کند و البته با خیال آسوده در لیگ قهرمانان بدرخشد. لیگ باید همیشه به برنامههایش پایبند باشد و سازمان لیگ باید سختگیرانه برنامه را تغییر دهد. مگر آنکه درخواست تیمها برای تغییر برنامه بر منطق محکمی استوار باشد. لیگ برتر به اندازه کافی با کرونا دچار آسیب در برنامهریزی شده است و تحمل تغییرات بیشتر را ندارد. توجه کنیم که تیم ملی همچنان به اردو نیاز دارد تا بتواند با قدرت کامل در راه جام جهانی بجنگد.