انتقال هر بازیکنی از پرسپولیس به استقلال و یا بالعکس، معمولاً در هر شرایطی می‌تواند تیتری باشد که تا هفته‌ها صفحه اول مطبوعات را با خود اشغال‌کند اما تغییر رنگ غیرمنتظره آرمان رمضانی به این اندازه جنجالی نبود و به‌جای حرارت رسانه‌ای، چند علامت سؤال بزرگ در مورد تفکرات کادر‌فنی جدید آبی‌های پایتخت ایجاد کرده. مهاجمی که با کارنامه‌ای که حتی در سطح لیگ برتر کشورمان برچسب متوسط به آن تعلق می‌گیرد به اردوگاه سرخ قدم ‌گذاشت و همان جمع را بدون گل و پاس‌گل ترک‌کرد، تنها با یک توجیه می‌تواند انتخابی برای رقابت با مهدی قائدی و ارسلان مطهری باشد. این توجیه، فیزیک بدنی منحصربه‌فرد اوست.

با قد یک متر و 88 سانتی‌متر، مهاجم رشتی سابق سایپا و پرسپولیس، یکی از بلندقامت‌ترین‌های لیگ در پست خودش است. در چند سال گذشته، مهاجمان متعددی با ویژگی‌ها و سبک بازی مشابه وی از آن‌سوی مرزها به فوتبال ایران آمدند؛ نظیر کی‌روش استنلی، شیخ دیاباته، جاناتان بالوتلی و ماکالی کریسانتوس. آخرین این بازیکنان نیز کریستین اوساگونایی بود که برخلاف ذوب‌آهن، در پرسپولیس ندرخشید. اگر قانون نسنجیده‌ منع جذب خارجی‌ها بر فوتبال‌مان سایه نمی‌افکند، یحیی گل‌محمدی نیز به‌جای آرمان رمضانی به‌دنبال یک خارجی باکیفیت‌تر می‌گشت. با این وجود، بهره‌وری از مهاجمی فیزیکی مانند رمضانی در فوتبال ما که تکیه زیادی بر توپ‌های بلند دارد، توجیه‌ناپذیر نیست.

رمضانی در استقلال نیز قرار نیست یک ستاره یا مهره ثابت باشد. می‌توان به او به چشم یک جایگزین برای شیخ دیاباته‌ای نگاه کرد که جدای از مصدومیت‌های متوالی‌اش، مرخصی‌های گاه و بیگاه و عدم دریافت مطالباتش تعداد حضورش در دیدارهای آبی‌پوشان در نیم‌فصل پیش رو را ممکن است محدود کند اما آنچه محتمل‌تر است، این است که روی این مهاجم سروقامت برای بازی‌های داخلی حساب ‌شده که تیم رقیب در لاک دفاعی فرو رفته و موفق به گره‌زدن بازی شده و یا شرایط نامطلوب چمن ورزشگاه هر دو طرف را به بازی مستقیم و هوایی وادار کرده.

این جمله فراز کمالوند درباره خرید جدید استقلال، این فرضیه را تقویت می‌کند: «آرمان رمضانی یکسری مهارت‌ها دارد که به درد استقلال می‌خورد. این تیم قرار است هر بازی طبق برنامه‌ریزی و طراحی که داریم با سیستم‌های مختلف مقابل رقبایش قرار گیرد. در نتیجه وقتی قرار است تغییر سیستم داشته باشیم به چنین مهاجمی هم نیازمند می‌شویم. او در بازی‌های خاص می‌تواند به داد استقلال برسد.»

اینگونه که از گمانه‌زنی‌ها پیداست، امین قاسمی‌نژاد و رضا میرزایی نیز از اهداف فرهاد مجیدی برای خط آتش تیمش هستند. با وجود چهار مهاجم طراز اول و البته پدیده‌هایی همچون محمدحسین فلاح و سبحان خاقانی، افزودن سه مهاجم که بازی آنان کاملاً با یکدیگر متفاوت است، به این معناست که مجیدی برنامه‌های تاکتیکی بسیار متنوعی را برای آتش‌افروزی خط حمله آبی‌ها در ذهن دارد. در میان این برنامه‌ها، آرمان رمضانی یک مهره کارامد برای یک نقشه ذخیره است؛ یک دژشکن برای قلعه‌هایی که با دفاع سرسختانه و همه جانبه برای دوام آوردن مقابل پسران آبی در تلاشند. شاید پسر رشتی که این روزها سوژه طنزهای فضای مجازی است، بتواند خود را با تبدیل تساوی‌های استقلال به پیروزی اثبات‌کند.