بازیکنان لیگ‌های عربستان برای اولین بار در زندگی‌شان با تأخیر حقوق گرفته‌اند و روی همین حساب، حسابی با باشگاه‌های‌شان وارد دعوا شده‌اند. در همین زمان پیشکسوتان فوتبال عربستان واکنش‌هایی نشان داده‌اند که با هم می‌خوانیم:

 سعد الدوساری: متأسفانه بازیکنان امروز بسیار پولکی شده‌اند. زمانی که ما بازی می‌کردیم از این پول‌ها نبود وگرنه من خودم شخصاً دو، سه میلیون ریال می‌ارزیدم. الان بازیکن شب‌ها قلیان می‌کشد یا با همسر چهارمش می‌رود بیرون، تیمش فردا نابود می‌شود. بعد بازیکن می‌خندد. تعصب ندارند که!

خالد شراحیلی: زمانی که ما در الهلال بازی می‌کردیم این هله هوله‌های امروزی هنوز پمبرز پایشان نبود اما الان حقوقشان دو روز دیر می‌شود اعتراض می‌کنند. ما خودمان پشت ورزشگاه الهلال یک زمین کشاورزی داشتیم که آنجا بادمجان و سیب زمینی می‌کاشتیم و با آن خرج تیم را می‌دادیم. یادم هست یک بار برای مدت دو ماه تمام در باشگاه پول نبود. با مسافرکشی و آژانس و بلال فروختن زندگی کردیم تا پول رسید. نسل جدید خیلی بی‌تعصب شده ‌است!

حسن کادش: یادش بخیر در تیم الاتفاق که بازی می‌کردیم، تیم‌مان رختکن نداشت. پشت تویوتای ناصردوخی لباس عوض می‌کردیم، می‌رفتیم داخل زمین. همیشه هم محبوب دل هواداران بودیم. نسل جدید اصلاً تعصب ندارد! همین الان تیم قدیمی ما را با تیمی جدید بازی بیندازید، سه تا کمتر نمی‌زنیم!

ولید الجیزانی: در الاهلی که بودیم یک بار یک هوادار ثروتمند نفری یک دانه سکه طلا به همه داد. سکه‌ها را با هم فروختیم و اجاره دفتر، پول آب و برق و حقوق کارکنان باشگاه را با آن پرداخت کردیم. بقیه پول را هم دادیم یکی از بچه‌ها از خارج تلویزیون وارد کرد و فروختیم و با سودش برای فصل بعد تیم لباس و توپ ورزشی و موانع تمرینی خریدیم. الان بازیکن حاضر است لوازم باشگاهش را توقیف کند که دوزار به جیب بزند. من بودم دو سال فوتبال عربستان را تعطیل می‌کردم.

نتیجه اخلاقی: همه جای دنیا پیشکسوت‌های‌شان یکطور حرف می‌زنند یا فقط در خاورمیانه اینطوری است؟