اعطای میزبانی به بحرین در بازیهای مقدماتی جامجهانی 2022 از جمله سوژههایی است که باعث شده پیشکسوتان درباره آن صحبتهای جالبی انجام دهند. از جمله آنها همایون شاهرخی، سرمربی و مدیر سابق تیم ملی فوتبال ایران است. سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران معتقد است از دست رفتن میزبانیها در چند سال اخیر بهعلت تنهایی ایران در آسیا رخ داده. او درباره انتخاب بحرین بهعنوان میزبان بازیهای گروه سوم انتخابی جامجهانی و شرایط دشوار تیم ملی برای صعود از این مرحله در منامه میگوید: «انتخاب بحرین بهعنوان میزبان این گروه، تنهایی ایران را نشان میدهد. AFC هر ادلهای هم داشته باشد، ما الان باید در بحرین به میدان برویم.»
شاهرخی درباره آبوهوای متفاوت بحرین نسبت به ایران و کاهش کیفیت بازیکنان تیم ملی در هوای گرم و شرجی در این کشور هم صحبت میکند: «این موضوع برای بحرینیها خوب است اما شرایط جوی آنجا متفاوت از تهران، تبریز و اصفهان است. بازیکنان ما در این شرایط کم میآورند. برای این موضوع باید آماده شویم، چراکه حساب تیم ملی از باشگاهها جداست. من تفاوتها را لمس کردهام. قهرمانی یک تیم باشگاهی در آسیا مانند حضور در جامجهانی نیست؛ نتیجه اینکه فدراسیون فوتبال و باشگاهها باید زمانی را برای برگزاری اردوی بلندمدت به تیم ملی بدهند تا این تیم هماهنگی خود را افزایش بدهد.»
سرمربی پیشین تیم ملی درباره نقش لژیونرها میگوید: «اگر در تیم ملی هماهنگی لازم ایجاد نشود، لژیونرها هم به حاشیه میروند. تیمی موفق است که به معنای واقعی تیم باشد. این موضوع مستلزم برگزاری تمرینات و هماهنگی زیاد است.»
شاهرخی در واکنش به اینکه بر خلاف اظهارات برخی کارشناسان که ایران جزو قدرتهای آسیاست، اما در سالهای گذشته ایران توفیقی مقابل عراق نداشته است، میگوید: «عراق از نظر فیزیولوژیکی مانند ایران است. فقط آنها عربی حرف میزنند، تیم ملی ایران فارسی. منظورم این است که بازی عراق و ایران همیشه سخت بوده، هست و خواهد بود؛ البته حساب عراق از بحرین جداست. بحرین تلاش میکند با انتخاب زمین بازی، شرایط را به نفع خود تغییر بدهد. حتی امکان داشت فشار بیاورند و بازیها در عربستان سعودی هم برگزار شود. شیخ سلمان، رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا بحرینی است و باید بدانیم که آنها از نظر سیاسی قویتر از ما هستند. ایران در آسیا تنهاست و اگر کرسی هم داشته باشد، کارآمد نیست. ما در سالهای اخیر مظلوم واقع شدهایم و برخورد AFC با ایران که جزو قدرتهای سنتی آسیاست، هیچ تفاوتی با کشوری مانند سریلانکا ندارد.»
سرمربی پیشین تیم ملی ایران درباره شانس موفقیت تیم ملی ایران با اسکوچیچ هم صحبت میکند: «به هر حال شناخت زیادی از اسکوچیچ ندارم اما میگویند کارش خوب است، به اضافه اینکه وحید هاشمیان هم در کادر فنی حضور دارد. آنها میتوانند نتایج خوبی کسب کنند اما شرط این موضوع، افزایش آمادگی تیم ملی است. اسامی جایی در فوتبال ندارند. تیمی موفق است که کار تیمی خوبی داشته باشد و این موضوع هم مستلزم شرایطی است که باید فراهم شود. اگر همه چیز در جای خود باشد، شانس ما برای رفتن به جامجهانی زیاد است، ضمن اینکه فدراسیون فوتبال هم به پاداش حضور در جامجهانی نیاز دارد. ما از نظر معنوی و مادی باید به جامجهانی صعود کنیم. در شرایط موجود همه باید توقعات خود را کم کنند و همدل شوند که تیم ملی به بهترین نحو ممکن آماده شود.»
شاهرخی در واکنش به اینکه همواره تیم ملی در بحرین برای کسب پیروزی مشکل داشته است، میگوید: «بازی در بحرین سخت نیست اما نباید این تیم را به چشم استان چهاردهم ایران ببینیم که متأسفانه سالها قبل از کشورمان جدا شد و مثل همه کشورهای حوزه خلیجفارس در حال پیشرفت است. وقتی سالها قبل تیم ملی به این تیم در منامه 3 بر یک باخت، از نظر روحی و روانی دچار مشکل شد. در انتخابی جامجهانی ۲۰۰۶ هم وقتی با بحرین مساوی کردیم، یکسری از مسئولان بدون تخصص ورزش گفتند چرا با این تیم مساوی کردیم؟ در نهایت ما همان دوره به جامجهانی رفتیم. بحرین در حال پیشرفت است و هیچ کشوری هم بدش نمیآید با حضور در جامجهانی در دنیا دیده شود. رفتن به جامجهانی شانسی است که هر فوتبالدوستی را وادار میکند به شناخت بحرین، عراق و... علاقهمند شود.»
بازیکن سابق تیم ملی ایران در دهه 40 با بیان اینکه شاید مسئولان صعود به جامجهانی را دوست داشته باشند اما رقیبان تا دندان مسلح هستند، میگوید: «ما دوبار متوالی به جامجهانی رفتیم و قطعاً برای مسئولان لذتبخش است که برای بار سوم و چهارم هم به جامجهانی برویم، ولی رقیبان ما هم آماده حضور در این مسابقات هستند. اگر در ایران میزبانی میکردیم، عدالت اجرا میشد اما بهعلت تنهایی ما در آسیا و همینطور ضعف فدراسیون پیشین و فعلی باعث شد که چنین تصمیمی را بگیرند و دودش به چشم تیم ملی برود.»