کیروش پرستیژ بالایی داشت و در فوتبال جهان صاحب جایگاه بود. تردید نکنید اگر کیروش سرمربی تیم ملی بود چنین اتفاقاتی رخ نمیداد اما ما فردی که از نظر کاراکتر و شخصیت در جایگاه رفیعی بود را کنار گذاشتیم و انتخاب اشتباهی داشتیم
حمیدرضا عرب @hamidreza59arab
استقلال و ماشینسازی چهارشنبه آخر سال در تبریز رخ در رخ هم قرار میگیرند. دیداری که مهدی پاشازاده را مقابل فرهاد مجیدی قرار خواهد داد. پاشازاده پیش از حضور محمود فکری گزینه سرمربیگری استقلال بود و در ایامی که مدیران باشگاه در حال رایزنی برای انتخاب جانشین فکری بودند، دوباره در میان گزینهها قرار گرفت اما درنهایت مجیدی برای سومین بار سکاندار هدایت استقلال شد. حالا روبهرو شدن پاشازاده با مجیدی از نگاه بسیاری از استقلالیها تقابل سرمربی کنونی و یکی از مدعیان همیشگی تصاحب نیمکت است. دیداری که به واسطه شرایط کنونی ماشینسازی و تقابل با یکی از قدرتهای لیگ برتر پیشبینیاش شاید چندان هم دشوار نباشد. خیلیها بر این باورند که استقلال این بازی را هم خواهد برد.
قطعاً شما اینطور فکر نمیکنید که استقلال از پیش برنده این بازی است.
یقیناً چنین تفکری در تیم ما وجود ندارد. هرچند که خودتان تا حدی در جریان هستید که اوضاع ماشینسازی تا چه اندازه آشفته است. حتی از روزی که من قبول کردم پروژه سخت حفظ این تیم در لیگ برتر را در دست بگیرم، اوضاع نگرانکننده است. من در روزهای اخیر مصائب زیادی را پشت سر گذاشتم. بخشی از مطالبات بازیکنان مانده که هنوز پرداخت نشده است. تعدادی از بازیکنان میخواهند بروند. چند نفری هم هستند که تمرکز ندارند. دو بازیکن هم قرضی به ما ملحق شدند و وقتی شرایط را میبینند آنها هم میخواهند جدا شوند.
روزی که سکان هدایت ماشینسازی را در دست گرفتید این مسائل را نمیدانستید؟
مطمئن بودم این سؤال را میپرسید. من روزی که ماشینسازی را در دست گرفتم مسئولان این باشگاه قول دادند اسپانسر بگیرند و مشکلات را برطرف کنند تا بازیکنان با آرامش در ادامه لیگ حاضر شوند. در واقع با این پیشفرضها قراردادم را با ماشینسازی منعقد کردم. البته اگر هم همه چیز سر جای خودش بود بازهم پذیرش چنین تیمهایی کار سادهای نیست. میخواهم اینطور به شما بگویم که مربیگری در تیمی که قعر جدول است شهامت میخواهد نه تیمی که تا بن دندان مسلح است و همه نوع امکانات در اختیار دارد. من جرأتش را داشتم و حالا هم هیچ بهانهای ندارم چون سر حرف باز شد خواستم به شما بگویم که در آستانه یک بازی فوقحساس با استقلال وضعیت ما چطور است. من حتی همین حالا که دارم با شما صحبت میکنم نمیدانم در بازی با استقلال چه تعداد بازیکن در اختیار دارم و آن تعداد بازیکنی که در اختیار من هستند واقعاً حواسشان به تیمشان هست و با تمام وجود بازی میکنند یا خیر؟! به هر حال باید بپذیریم که بازیکن وقتی دل خوشی نداشته باشد و دستمزد نگیرد انگیزهاش کم میشود. این طبیعی است.
یعنی احتمال جدایی برخی بازیکنان وجود دارد؟
ببینید اوضاع در تیم ما تا چه اندازه آشفته است که بازیکنی به نام امین اسدی آب شده رفته توی زمین و هیچکس از او خبری ندارد. من امین اسدی را فقط در اولین روز تمرین دیدم و بعد از آن دیگر این بازیکن را ندیدیم. باید آگهی بزنیم و برای کسی که این بازیکن را پیدا کند جایزه بگذاریم. من روی وعده مدیران باشگاه حساب کرده بودم که هدایت این باشگاه را در دست گرفتم. البته آنها هم زحمت میکشند و در حال رایزنی هستند اما وضعیت ما در حال حاضر همین است و در آستانه بازی با استقلال با چنین مشکلاتی مواجهیم. هرچند که در بازیهای قبل هم اوضاع همین بود. من از چندین بازیکن امید استفاده کرده و بخشی از بازیکنان هم زیر 23 سال بودند.
چرا قطع همکاری نمیکنید؟
چون حرف زدم و نمیخواهم زیر قول و قرارم بزنم. از آن مربیانی نیستم که وسط کار تیم را رها کنم و بروم. حتی ایجاد یک شرایط معمولی هم برای من امیدبخش است. من فوتبال تبریز را دوست دارم. با عشق به اینجا آمدم چون خودم هم ترک هستم.
چهارشنبه با استقلال بازی دارید. درباره این دیدار صحبت کنید.
این بازی شاید در ظاهر تقابل استقلال و ماشینسازی باشد اما در نهان تقابل بین من و فرهاد مجیدی است و این را همه میدانند. من با تیمی بازی دارم که تا بن دندان مسلح است. در شرایطی مقابل استقلال قرار میگیریم که ناامیدی در تیم ما بیداد میکند. این شرایط عادلانه نیست. کاش در وضعیت بهتری مقابل استقلال قرار میگرفتم تا میتوانستم فوتبالی که دوست دارم را پیاده کنم. فردا اگر ماشینسازی به استقلال ببازد همه میگویند پاشازاده به فرهاد باخت. به هر حال این شرایط ما است. بگذریم...
این روزها صحبت بر سر از دست دادن میزبانی تیم ملی و باشگاهی است. به اعتقاد شما این اتفاقات طبیعی است؟
ما داریم با برخی تحلیلها خودمان را گول میزنیم. از نظر من این اتفاقات آنقدرها هم غیرطبیعی نیست. ما سالها است زمان را برای رایزنی و افزایش قدرتمان در کنفدراسیون فوتبال از دست دادهایم. شما ببینید در سالهای اخیر چه اتفاقاتی برای فوتبال ما رخ داده است. شما بروید تحقیق کنید ببینید باشگاههای ما چطور در لیگ قهرمانان آسیا حاضر میشوند؟ آیا همه اسنادی که ارائه میکنیم درست است؟ باید با خودمان صادق باشیم. در ماجرای ویلموتس خودتان دیدید که چه اتفاقاتی رخ داد. من همان روزها که کیروش رفت فریاد زدم آقایان دست بجنبانید و فردی را انتخاب کنید که جایگاه رفیعی در فوتبال داشته باشد اما آنقدر دست، دست کردند که ویلموتس سرمربی تیم ملی شد. گزینهای که من از روز اول آمدنش به ایران گفتم هیچ کار خارقالعادهای انجام نداده و گزینه مناسبی نیست. حالا اگر ویلموتس کاری میکرد میشد مدافع او بود اما دیدید که بر سر قرارداد او چقدر حاشیه ایجاد شد و هنوز هم هیچکس پاسخگو نیست. شما توقع دارید حق فوتبالی که اینقدر درونش بیثباتی و بینظمی بوده، خورده نشود؟
اگر رئیس داشتیم این اتفاقات رخ نمیداد؟
به هر حال تأثیرگذار است. من مثالی برای شما بزنم. دزدها بیشتر سراغ چه خانههایی میروند؟ قطعاً جایی که صاحبخانه ندارد. فوتبال ما اسیر دزدانی شده که دیدند صاحبخانه در خانه نیست و هر کاری خواستهاند انجام دادهاند. واقعاً در این شرایط من خیلی ناامید هستم و امیدی به صعود تیمهایمان ندارم. هرچند که امیدوارم این بار اشتباه تحلیل کرده باشم.
شاید اگر کیروش سرمربی تیم ملی بود کنفدراسیون فوتبال آسیا به خودش اجازه نمیداد اینگونه بحرین را میزبان بازیهای تیم ملی معرفی کند و به راحتی از حق میزبانی فوتبال ما بگذرد.
من هم همین عقیده را دارم. کیروش پرستیژ بالایی داشت و در فوتبال جهان صاحب جایگاه بود. تردید نکنید اگر کیروش سرمربی تیم ملی بود چنین اتفاقاتی رخ نمیداد اما ما فردی که از نظر کاراکتر و شخصیت در جایگاه رفیعی بود را کنار گذاشتیم و انتخاب اشتباهی داشتیم. من درباره اسکوچیچ حرفی نمیزنم چون این بنده خدا هم به خواست فدراسیون فوتبال سرمربی تیم ملی شده و هرکسی هم جای او بود و با چنین پیشنهادی روبهرو میشد قبول میکرد اما ای کاش درباره همکاری کیروش با فوتبال ایران قدری آیندهنگرانهتر فکر میکردیم تا کار به این نقطه نمیرسید.