اعلام میزبان‌های لیگ قهرمانان آسیا و دور برگشت مرحله مقدماتی جام جهانی حاشیه‌های زیادی را به وجود آورده است. نمایندگان لیگ برتر برای بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا به عربستان، امارات و هند می‌روند و تیم ملی هم مجبور است برای دور برگشت مقدماتی جام جهانی به بحرین سفر کند.

این اولین بار در سال‌های گذشته نیست که تیم‌های ایرانی از امتیاز میزبانی محروم می‌شوند و مجبورند در خانه حریف یا زمین بی‌طرف بازی کنند. البته آنها در این شرایط هم موفق شده‌اند نتایج خوبی بگیرند، ولی وقتی رقابت حساس و اختلاف کم باشد، کوچکترین جزئیات هم می‌تواند روی سرنوشت یک تیم تأثیر بگذارد.

دغدغه اصلی در حال حاضر برای تیم ملی است که امید داشت نتایج ضعیف دور برگشت را در سه بازی خانگی جبران کند، ولی حالا مجبور است در گرمای منامه و احتمالاً در حضور تماشاگران حریف بازی کند. نمایش ضعیف مقابل بحرین و عراق و دو شکست ویلموتس مقابل دو حریف مستقیم، تیم ملی را در شرایطی قرار داده که دیگر جای اشتباه ندارد و اگر فدراسیون وقت انتخاب دقیق‌تری برای سرمربی داشت شاید حالا نگران بازی دور از خانه نبودیم.

کنفدراسیون فوتبال آسیا در چند سال گذشته نتوانسته برای انتخاب میزبان مسابقات تصمیمات شایسته‌ای بگیرد. برگزاری بازی بین باشگاه‌های ایرانی و عربستانی در زمین بی‌طرف از این تصمیمات بود و حکم پاک کردن صورت مسأله را داشت، هرچند آنها پای همین تصمیم هم نماندند و در فصل جدید لیگ قهرمانان استقلال و فولاد (در صورت صعود) باید در عربستان بازی کنند.

با همه این موارد که قبلاً هم به آنها پرداخته شده، نباید عامل «کرونا» را نادیده گرفت که میزبانی تمام مسابقات فوتبال در جهان را تحت تأثیر قرار داده است. فصل گذشته یوفا تصمیم گرفت مراحل پایانی لیگ قهرمانان اروپا و لیگ اروپا را به طور متمرکز برگزار کند. این روشی بود که AFC هم به کار گرفت و توانست پرونده لیگ قهرمانان آسیا را با میزبانی متمرکز در قطر ببندد.

مشکلات ناشی از این ویروس مرموز در فصل جدید هم ادامه پیدا کرده و مسابقات زیادی را به زمین بی‌طرف منتقل یا لغو کرده است. پس از شیوع کرونای انگلیسی، تعدادی از بازی‌های نمایندگان این تیم در لیگ قهرمانان و لیگ اروپا به زمین بی‌طرف منتقل شد و این به معنی یک سفر اضافه برای هر دو تیم بود. همچنین با قانون قرنطینه مسافران در انگلیس، باشگاه‌های لیگ برتری اعلام کردند که برای روزهای فیفادی فروردین‌ماه به بازیکنان آمریکای جنوبی اجازه شرکت در مقدماتی جام جهانی را نمی‌دهند، چرا که آنها مجبور خواهند بود پس از برگشت دو هفته در قرنطینه باشند و بازی‌های مهمی را از دست بدهند. سختگیری باشگاه‌ها در نهایت کانمبول را مجبور کرد مسابقات مقدماتی جام جهانی در این تاریخ‌ها را به تعویق بیندازد.

کنفدراسیون فوتبال آسیا هم با توجه به دردسر سفر تیم‌ها و احتمال ابتلای بازیکنان در نهایت تصمیم گرفته دور برگشت مقدماتی جام جهانی را به صورت متمرکز برگزار کند. این سازمان توضیح زیادی نداده و تنها اعلام کرده که «انتخاب میزبان‌ها با مشورت فدراسیون‌های عضو صورت گرفته است»؛ فرمولی که بدون ایراد نیست و فعلاً ایران و اردن نسبت به آن اعتراض کرده‌اند. اگر در انتخاب میزبان‌ها مواردی مثل وضعیت ابتلا به کرونا و نرخ واکسیناسیون در نظر گرفته شده، بهتر بود کنفدراسیون فوتبال آسیا به آن اشاره می‌کرد و ممکن بود این توضیح به بخشی از ابهامات پاسخ بدهد، ولی فعلاً حس غالب برای تعدادی از کشورها حس بی‌عدالتی است.