تا این لحظه که این گزارش پیش روی شما قرار دارد، حتماً از ناکامی ایران در مسیر گرفتن میزبانی مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و همچنین رقابتهای مقدماتی جام جهانی 2022 قطر و جام ملتهای 2023 چین، خبر دارید.
کنفدراسیون فوتبال آسیا به صورت رسمی میزبانهای مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا را اعلام کرد و بر همین اساس استقلال در عربستان، پرسپولیس در هند و تراکتور در امارات به مصاف حریفان خود میروند. حتی میزبان مسابقه پلیآف فولاد خوزستان مقابل العین امارات که پیش از این ورزشگاه شهدای فولاد اعلام شده بود هم در سایت کنفدراسیون فوتبال تغییر کرد و نام این ورزشگاه به عنوان میزبان از سایت حذف شد.
صبح دیروز (جمعه) هم رسیدن میزبانی گروه C مسابقات به بحرین، آخرین تیری بود که به بدنه فوتبال وارد شد. بخصوص که با توجه به موقعیت حساس ایران در گروه و حساب ویژهای که به عنوان سرگروه روی سه بازی خانگی دور برگشت باز کرده بود، میزبانی این مسابقات برای ایران از اهمیت فوقالعادهای برخوردار شده بود.
در نهایت اما براساس تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا میزبانی گروههای A به چین، B به کویت، C به بحرین، D به عربستان، E به قطر، F به ژاپن، G به امارات و H به کره جنوبی رسید که در گروه C این رقابتها (ایران، بحرین، عراق، کامبوج و هنگکنگ) حضور دارند. این مسابقات در تاریخ 31 مه تا 15 ژوئن 2021 (10 تا 25 خرداد 1400) برگزار میشود.
نکته قابل بحث اما این است که چرا و چطور حق میزبانی این رقابتها از نمایندههای ایران یا تیم ملی سلب شده است؟ آیا پرسپولیس که میزبانی فینال لیگ قهرمانان آسیا را برعهده داشته و در زمان خود توانست نظر مساعد ریاست فیفا را هم جلب کند، حالا نمیتواند در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا میزبان الریان قطر، گوای هند و برنده پلیآف 4 غرب (الوحده امارات - الزورای عراق) باشد؟ همین سؤال البته برای سایر نمایندگان ایران هم صادق است. کنفدراسیون فوتبال آسیا البته تاکنون به این سؤالها پاسخ روشنی نداده است اما بعید نیست دلایل موافقت نشدن با درخواست تیمهای ایرانی برای میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا مشابه با همان دلایلی باشد که درباره موافقت نشدن با میزبانی ایران در مسابقات انتخابی جام جهانی طی نامهای به فدراسیون فوتبال ایران اعلام شد.
کنفدراسیون فوتبال آسیا این موارد را 24 ساعت بعد از ارسال نامهای اعلام کرد که از بعد از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال با مدارک تکمیلی دیگر برای ایافسی ارسال شده بود. در این نامه به این نکته تأکید شد که ایران به دلیل تحریمها، قوانین گمرگی و تبلیغات محیطی نمیتواند میزبان باشد.
البته پاسخ فدراسیون فوتبال به این موارد هم به این نکته اشاره داشت که این شرایط برای دور اول مسابقات انتخابی لحاظ نمیشود چون کلیه حقوق تجاری این دوره، متعلق به میزبان است و حقی از شرکای تجاری AFC تضییع نخواهد کرد، ضمن اینکه این نکته جدیدی نیست و پیش از این در بازی ایران – کامبوج که ایران با نتیجه 14 بر صفر برنده این بازی شد، تمام تبلیغات دور زمین به زبان فارسی بود.
با این حال اما این یک واقعیت است که وقتی گرفتن میزبانی با توجه به عواید مالی که برای هر کشور دارد، در موقعیت رقابتی با کشورهای دیگر قرار میگیرد، موارد اینچنینی حتی اگر در این مرحله از مسابقات حائز اهمیت نباشند اما در تعیین اولویتها برای اعطای میزبانی نقشی اساسی دارند و درست در چنین موقعیتهایی است که ارتباطهای بینالمللی یا نمایندگان ایران در کرسیهای بینالمللی میتوانند اثرگذار ظاهر شوند و دید کلی نسبت به ایران را به سود کشور تغییر دهند. این همان نکتهای بود که علی جوادی به عنوان مدیر روابط عمومی فدراسیون فوتبال در برنامه تلویزیونی به آن اشاره کرد و خیلی زود مهدی تاج در پاسخ به او اعلام کرد: «تصمیمهایی که درباره انتخاب میزبانی رقابتها گرفته میشود با هیأت رئیسه ایافسی در میان گذاشته نمیشود. این تصمیمات بین کمیتههای مسابقات کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا گرفته میشود.»
ناگفته پیداست که در چنین مواردی منطقیترین مسئولیتی که نماینده یک کشور در نهادی بینالمللی دارد این است که برای لابی کردن به سود کشورش منتظر نباشد تا او را در جریان تصمیمها قرار بدهند. برای تاج چه موضوعی مهمتر از بحث میزبانی ایران بود؟ او حتی درباره این موضوع پیگیری هم نکرده و منتظر مانده تا کمیته مسابقات این موضوع را با او در میان بگذارد؟ آیا این از ضعف هنرمان در برقراری روابط مناسب سرچشمه نمیگیرد؟
هرچند به نظر میرسد تحریمها کار خودش را کرده و بعید است که تصمیم کنفدراسیون فوتبال آسیا درباره میزبانیها تغییری کند اما فدراسیون فوتبال آسیا همچنان در تلاش است که حق گرفته شده ایران را به آن برگرداند. طهمورث حیدری، عضو هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال در همین رابطه گفته است: «عزیزی خادم و دستگاههای دولتی و وزارت امور خارجه در حال رایزنی هستند. این میزبانی حق فوتبال و ملت ما است که تضییع شده است. ما تا لحظه آخر از پیگیری این موضوع کوتاه نمیآییم.»
ایافسی: احتمال تغییر میزبانها به یک شرط وجود دارد
کنفدراسیون فوتبال آسیا اعلام کرد که در صورت موافقت همه تیمهای یک گروه احتمال تغییر میزبانی وجود دارد. به نقل از استاد الدوحه، طبق اطلاعیه AFC کشورهای چین، کویت، بحرین، عربستان، قطر، ژاپن، امارات و کره جنوبی به عنوان میزبانهای بازیهای باقیمانده از گروههای ۸ گانه انتخاب شدند.
این انتخابهای کنفدراسیون فوتبال آسیا اعتراضهایی را به دنبال داشته است. کشور اردن رسماً به انتخاب کویت به عنوان میزبان گروه دوم اعتراض و اعلام کرد که گرمای هوا در این کشور بالا است و نمیتواند میزبان خوبی باشد.
طبق اعلام استاد الدوحه کنفدراسیون فوتبال آسیا همه چیز را مختومه اعلام نکرده است بلکه در صورتی که همه تیمهای یک گروه با میزبانهای کنونی مخالف باشند امکان تغییر میزبانی وجود دارد. ایران هم یکی از کشورهایی است که با انتخاب بحرین به عنوان میزبان گروه سوم مخالف است.