مازیار گیلکان

 

برای استقلال فراتر از تفاوت‌های فنی، باور تحول تیم با کادر‌فنی جدید کارساز شده است. بی‌شک تغییر در تمرینات و تغییر در تفکر فنی تیم نیز در دو بازی اخیر آبی‌ها مقابل فولاد در لیگ برتر و مقابل پیکان در جام حذفی در پیروزی‌ها مؤثر است اما شاید این باور که کادر‌فنی جدید مسیرهای فنی بهتری را انتخاب می‌کند، بازیکنان را زودتر از اجرای تغییرات سر ذوق آورده باشد.

فرهاد مجیدی و فراز کمالوند با استقلال خیلی زود قدم‌های مهمی برداشته‌اند. همکاری آنها برای استقلال دو پیروزی سرنوشت‌ساز را به ارمغان آورده و چه بسا این روند به موفقیت‌های بزرگی برای استقلال منجر شود. محمود فکری و همکارانش اما از هر تغییری در مسیر فنی خود در وحشت بودند و خیال می‌کردند پذیرفتن انتقادات دور از شأن فنی آنهاست اما سرانجام نپذیرفتن انتقادات منجر به جدایی زودهنگام آنها پس از نیم‌فصل بود. فرهاد مجیدی در استقلال فصل گذشته نیز توانست مربی مقبولی باشد. او بعد از استراماچونی و در موقعیتی سخت از پس کار برآمد و اگر آسیب‌های تعمدی مدیریت باشگاه نبود، شاید فصل را با یک جام تمام می‌کرد. این‌بار اما فرهاد مجیدی لابد باتجربه‌تر است، مسیرش را بهتر می‌شناسد و به همکاری‌اش با فراز کمالوند بر خلاف فصل گذشته، رسمیت بخشیده است. بخشی از مسیر فنی استقلال را فراز کمالوند تعیین می‌کند و این غیرقابل انکار است و با استوری فراز کمالوند و معرفی مجیدی به عنوان فرمانده چیزی عوض نمی‌شود و فراز نیز از این موقعیت خوشحال است که نقش خودش پررنگ جلوه داده شود. فارغ از جلوه‌سازی، او حتماً نقش کارسازی دارد. فرهاد مجیدی البته باید بتواند استقلال فنی خود را به عنوان سرمربی حفظ کند و برای کارهای سخت‌تر به تنهایی در آینده خود را مهیا کند. استقلال مجیدی و کمالوند تا امروز و در فرصتی بسیار کوتاه به دل نشسته است و حمایت هواداران را پشت سر خود دارد اما فقط با ادامه این روند، چنین حمایتی دامنه‌دار خواهد شد. کار فرهاد هنوز در استقلال سخت است و دو پیروزی در دو گام آغازین، تضمین‌کننده موفقیت‌های بزرگ در این فصل نیست و برای استقلال اوج محسوب نمی‌شود. فرهاد هنوز باید برای اثبات نقش مثبت خود در آینده استقلال، مشتاقانه و سخت کار کند.