لوک آگوستوس

 

هرگز قرار نبود کریستیانو رونالدو و یوونتوس اینطور شوند. او تابستان 2018 با 100 میلیون یورو و سر و صدای زیاد از رئال مادرید به یوونتوس رفت. او یک فوق‌ستاره بود که با هدف بازگرداندن یوونتوس به قله اروپا و نخستین قهرمانی بعد از سال 1996 جذب شد. بعد از سه قهرمانی پیاپی در اروپا و چهارمین قهرمانی در پنج سال به همراه رئال آمده بود و یووه امید داشت همین موفقیت‌ها را به تورین ببرد. در فصل آخرش، 2018-2017، 15 گل در لیگ قهرمانان زد و گلزن اول این رقابت‌ها شد در حالی که مثلث لیورپول، محمد صلاح، روبرتو فیرمینو و سادیو مانه روی هم 10 گل زده بودند. آن فصل رونالدو به ماجرای یوونتوس در لیگ قهرمانان در مرحله یک‌چهارم‌نهایی پایان داد. شماره هفت افسانه‌ای در برد 3 بر صفر رئال در تورین دو گل زد و تیم ماسیمیلیانو آلگری در بازی مادرید سه گل زد اما با پنالتی دقیقه 98 رونالدو، حذف دراماتیکی برای بانوی پیر رقم خورد. حالا سه سال گذشته و آن موفقیت بی‌سابقه در رئال با ناکامی بی‌سابقه در یوونتوس بی‌اثر شده است.

کمی شگفت انگیز است که یووه بعد از آمدن رونالدو در اروپا عقبگرد کرده و سه‌شنبه برابر تیم ده نفره پورتو در مرحله یک‌هشتم‌نهایی حذف شد. فصل قبل در همین مرحله برابر لیون و در فصل 2019-2018 در یک‌چهارم‌نهایی به وسیله آژاکس حذف شدند. خیلی ساده است، این تیم یوونتوس به اندازه کافی برای مبارزه در بالاترین سطح اروپا خوب نیست و در بازی سه‌شنبه کاملاً مشهود بود. رونالدو روی گل تعیین‌کننده سرجیو اولیویرا مقصر بود چون در ضربه ایستگاهی پشتش را کرد و توپ از زیر پایش گل شد. رسانه‌های ایتالیا چهارشنبه از خجالتش درآمدند، کوریره دلو اسپورت تیتر زد: «خیانت رونالدو» و نوشت او می‌توانست جلوی گل را بگیرد. این لحظه اندوهباری برای رونالدو نه فقط در این بازی بلکه برای کل دورانش در یووه بود.

او فصل بعد 37 ساله می‌شود و زمان برای رسیدن به هفتمین قهرمانی اروپا تنگ است. دوران او در یووه در عرصه رقابت‌های قاره‌ای ناموفق تلقی می‌شود و این را آمار تأیید می‌کند. در سه فصل بازی در لیگ قهرمانان برای بیانکونری تنها 14 گل زد که یکی کمتر از فصل آخرش با رئال است ضمن اینکه در این دو بازی مقابل پورتو برای نخستین بار از فصل 2006-2005 نتوانست در مرحله حذفی گل بزند. این ستاره به حمایت نیاز دارد و حامیانش در یووه درخشان نیستند. خب، آیا باید برود؟ اگر برود، گزینه‌هایش محدود است. یک سال دیگر از قراردادش باقی مانده که بر اساس آن سالانه 33 میلیون یورو دستمزد می‌گیرد. علاوه بر آن که مبلغ انتقالش کم نخواهد بود. تنها چند باشگاه می‌توانند این رقم‌ها را بپردازند. منچستریونایتد و رئال مادرید دو تا از آنها هستند اما محدودیت‌های مالی ناشی از شیوع ویروس کرونا دست باشگاه‌ها را بسته است. بازگشت به یونایتد همواره برای هوادارانی که روزهای اوج او و تبدیل شدنش به ماشین گلزنی در آن شش فصل را به خاطر دارند، جذاب است. می‌تواند همان مهاجم خطرناکی باشد که تیم نیاز دارد و تصور او در کنار مارکوس رشفورد، میسون گرینوود، آنتونی مارسیال و برونو فرناندز هیجان‌انگیز است اما فقط همین است، هیجان‌انگیز و دیگر هیچ. اوله‌گونار سولشر به جوانگرایی در تیمش مایل است و اد وودوارد مدیر اجرایی تیم هم از احتیاط در صرف هزینه در دوران شیوع کرونا صحبت کرده. رونالدو در سال 2009 یونایتد را به مقصد رئال ترک کرد و بهترین بازیکن تاریخ این تیم شد. او 16 جام برد از جمله دو لالیگا، چهار لیگ قهرمانان، سه جام جهانی باشگاه‌ها و سه سوپرجام اروپا. در 438 بازی 450 گل زد و بهترین گلزن تاریخ تیم شد اما باز احتمال بازگشتش به این تیم سابق هم کم است. اهداف رئال در نقل و انتقالات، کیلیان امباپه 22 ساله و ارلینگ هالند 20 ساله هستند. این دو استعداد در کلاس جهانی می‌خواهند جای رونالدو و لیونل مسی، فوق‌ستاره بارسلونا را بگیرند و برای شروع یک رقابت خارق‌العاده دیگر آینده‌دار هستند.می‌ماند پاری‌سن‌ژرمن. بر خلاف دو تای دیگر، پول برای این باشگاه اهمیتی ندارد و خرید نیمار و امباپه این ادعا را ثابت می‌کند. خط حمله متشکل از نیمار، رونالدو و امباپه در جهان بی‌نظیر است اما یک سؤال. آیا پاری‌سن‌ژرمن به رونالدو نیاز دارد و از نظر تاکتیکی به دردش می‌خورد؟ جواب هر دو: معلوم نیست. مشکل غول فرانسوی در سال‌های قبل مقابله با بهترین خط حمله‌های جهان بوده. رونالدو می‌تواند جایگزین خوبی برای امباپه باشد اگر به رئال برود اما فقط در کوتاه مدت چون فوتبال او رو به پایان است. در عین حال، تیم موریسیو پوچتینو بهترین گزینه برای رونالدو است. یونایتد و رئال آن تیم‌های قدرتمند زمان او نیستند و پاری‌سن‌ژرمن از نظر نفرات وضعیت بهتری از این یوونتوس دارد. برای خود رونالدو چطور؟ او در خارج از اروپا خواهان کم ندارد. چند هفته قبل دیوید بکام، یکی از مالکان اینتر میامی از علاقه به بردن رونالدو به MLS سخن گفت. اگر یک جام دیگر در اروپا برایش امکان پذیر نباشد شاید ایجاد یک میراث بزرگ در آمریکا برایش جذاب باشد. به هر حال، او باید عمیق و سخت درباره آینده‌اش در یوونتوس فکر کند. شاید وقتش رسیده به این باشگاه پشت کند همان کاری که در برابر ضربه اولیویرا انجام داد.

منبع: دیلی میل