سام ستارزاده
جدای از تنش میان دو همسایه پرسروصدای آبی و قرمز در شهر منچستر که شعله آن در 13 سال اخیر برافروختهتر از هر زمان دیگری شده، شهرآورد این شهر فارغ از جایگاه دو تیم در جدول و حتی فارغ از این تنش هیجانی، از این نظر چشمها را به خود خیره میکند که تقابل دو سبک کاملاً متضاد فوتبال است.
منچسترسیتی که 5 سالی است به ارائه فوتبال مالکانه و زمینی عادت کرده، مقابل منچستریونایتدی قرار میگیرد که به دنبال راههای سریع و پربازده برای گشودن دروازه رقبا میگردد. اهمیتی ندارد که حتی با فتح ورزشگاه اتحاد بهدست شاگردان اوله گونار سولسشر، منچستر سیتی یک حاشیه امنیت 11 امتیازی با همشهری و نزدیکترین تعقیبکننده خود در لیگ جزیره دارد.
حاصل رویارویی دو نگرش متفاوت دو تیم، یک بازی هجومی و پراتفاق بود که در آن سیتیزنها در مقابل 8 شوت میهمانشان، 23 بار دروازه قرمزها را نشانه گرفتند اما وقتی بحث امید گلزنی به میان میآید، حکایت از برتری 11/2 به 28/1شیاطین سرخ دارد؛ آنچه با نتیجه دیدار هم مطابقت دارد و بروز میدهد که تنها بدبیاری بزرگ آبی آسمانیها، ضربه هنرمندانه رودری بود که به محل تلاقی دو تیرک دروازه دین هندرسون اصابت
کرد.
البته صد و هشتاد و پنجمین دربی منچستر بسیار زود تحت تأثیر رخداد بزرگ دقیقه یک خود قرار گرفت. روی یک کنترل ضعیف از گابریل خسوس، توپ در اختیار مارکوس رشفورد و سپس آنتونی مارسیال قرار گرفت. سپس خسوس برای جبران اشتباهش تا محوطه جریمه خودی عقب کشید تا به سه مدافعی که سعی در جلوگیری از دریبلزنی مارسیال داشتند کمک کند اما سراسیمه مهاجم زیرک یونایتدیها را سرنگون کرد و یک ضربه پنالتی به سرخپوشان هدیه داد. گلشدن همین پنالتی توسط برونو فرناندش موجب شد شیاطین سرخ در دقایق آتی حتی چندان به فکر پرس سنگین از بالا هم نباشند و با متمایل شدن بالهای میانی خود، رشفورد و دنیل جیمز به میانه میدان، امکان استفاده از این منطقه را برای میزبان سلب کنند.
تراکم بازیکنان یونایتد در میانه میدان از یک سو با بازی پراشتباه خوآ کانسلو که یکی از پایینترین آمار تعداد پاس سالم (42) را در میان همتیمیهایش داشت، موجب شد اغلب حملات آنان از جناح چپ شکل بگیرد؛ جایی که الکساندر زینچکو حضور داشت و ایلکای گوندوغان و کوین دیبروینه به کمکش میآمدند.
گاهی نیز با یک پاس قطری به جناح راست، ریاض ماحرز در فضای خالی صاحب توپ میشد و برای تهدید منطقه جریمه منیو اقدام میکرد.
در شهرآورد اخیر منچستر، رکورددار تعداد پاس صحیح طرف سرخپوش، برونو فرناندش با 36 پاس بوده؛ آماری پایینتر از 8 بازیکن میزبان اما سولسشر و تیمش برای کسب سه امتیاز شیرین از اتحاد، نه به مالکیت 66 درصدی نیاز داشتند و نه به تعداد پاسهای بالا. گل دوم منچستریونایتد روی قدرت حمل توپ بالای لوک شاو که نزدیک به 90 متر با توپ حرکت کرد بهدست آمد؛ آن هم با ردوبدلشدن تنها سه پاس میان دین هندرسون، خودش و رشفورد.
بازی مالکانه پپ و تیمش بهقدری کارا بود که منجر به خلق چند موقعیت خطرناک برای طرف آنان گردد؛ ولی دربی یکشنبه عصر منچستر روی خوش خود را به طرفی نشان نداد که میانه زمین را مال خود کرد؛ بلکه به طرفی نشان داد که کمتر مرتکب اشتباه فردی و تیمی شد.