شش روز پس از حمله پلیس برای ضبط پرونده‌ها و دستگیری چهار مقام رسمی سابق باشگاه بارسلونا بود که این باشگاه به گذشته برگشت و خوان لاپورتا را به عنوان رئیس جدید خود انتخاب کرد. لاپورتا که به این ترتیب رئیس باشگاهی میلیارد دلاری شد باید تصمیمات سختی درباره چند نفر از محبوب‌ترین بازیکنانش بگیرد، با بحران مالی‌ای مواجه است که همه‌گیری ویروس کرونا آن را بدتر ساخته است و شاید بهترین بازیکنش هم برود. اولین چالش‌هایی که او با آنها روبه‌رو است این‌ها هستند: مدیریت بیشترین بدهی تاریخ فوتبال اروپا، یعنی بیش از 3/1میلیارد دلار، کاهش دستمزد بازیکنان که در حال حاضر هیچ باشگاهی در اروپا به اندازه آنها دستمزد نمی‌پردازد و جلوگیری از جدایی لیونل مسی. زمانی که مسی اولین بازی خود را برای بارسلونا انجام داد، لاپورتا رئیس باشگاه بود. لاپورتا در اولین صحبت‌هایش گفت: «لیونل مسی عاشق بارسا است. ما خانواده بزرگی هستیم؛ باشگاهی بزرگ با بهترین بازیکن دنیا.» به این ترتیب آشکار بود که اولویت اصلی او، نگه داشتن مسی است. اما شاید کار مهمتر این باشد که باشگاهی را متحد سازد که زمانی به این مشهور بود که فوتبال را تبدیل به هنری بزرگ ساخته و حالا دوران جنگ داخلی، ترفندهای کثیف و بدهی‌های سنگین را پشت سر می‌گذارد. بحران‌های پیاپی باعث شد بارسلونا از باشگاهی موفق در زمینه تجاری و ورزشی تبدیل به باشگاهی شود که برایش جوک‌های بی‌مزه می‌سازند. لاپورتا گفت: «ما می‌خواهیم شادی به باشگاه برگردد. شما اعضا، بهترین کاری که می‌توانید برای بارسا انجام دهید، این است که عاشقش باشید.»

رئیس قبلی، یعنی جوزپ ماریا بارتومئو، در اکتبر استعفا داد در حالی که قرار بود اعضا به او رأی عدم اعتماد بدهند. او هفته گذشته به دلیل بازرسی پلیس از کارهای داخلی باشگاه، بازداشت شد. اما یکشنبه، بارتومئو به همراه طرفداران به پای صندوق‌های رأی رفت و رأی خود را داد. با وجود همه‌گیری ویروس کرونا و قوانین منع تجمع، افراد به باجه‌های مختلف رأی‌گیری رفتند و برخی هم رأی خود را با پست ارسال کردند. باشگاه اعلام کرد که رأی بیش از 55 هزار نفری که هم رئیس و هم هیأت مدیره را انتخاب کردند، تا سال 2026 معتبر خواهد بود. حتی پیش از آن که آرای نهایی شمرده شود، دو نامزد دیگر یعنی ویکتور فونت (که در انتخابات دوم شد) و تونی فریشا، شکست خود را پذیرفتند. آنها در ویدیویی به لاپورتا تبریک گفتند.  اعضای بارسلونا حالا رئیسی را برگزیده‌اند که خاطرات خوبی از دوران قبلی حضور او در این باشگاه دارند. او در سال‌های 2003 تا 2010 رئیس باشگاه بود و آغازگر دهه‌ای طلایی از موفقیت برای این باشگاه شد. تصمیم فوق‌العاده او این بود که پپ گواردیولا را از تیم دوم بارسلونا به تیم اصلی بیاورد، آن هم در حالی که او تجربه زیادی نداشت. این شاهکاری تمام‌عیار بود. گواردیولا بارسلونا را حول بازیکنان پرورش‌یافته آکادمی، شامل مسی، ساخت و آنها را تبدیل به تیمی کرد که نگاه طرفداران در سراسر دنیا را خیره کرد. باشگاه با گواردیولا قهرمانی‌های پرشماری کسب کرد از جمله سه قهرمانی در لالیگا و دو فتح لیگ قهرمانان اروپا. بارسلونا باید مسأله بدهی مالی خود را در کوتاه‌مدت و به صورت اضطراری حل کند. رئیس جدید به این ترتیب باید هم باشگاه را سرپا نگه دارد و هم اینکه کاری کند که تیم نه‌تنها با رقبای داخلی مانند رئال مادرید و اتلتیکو مادرید، که با رقبای اروپایی ثروتمند مانند منچستر سیتی، پاری سن ژرمن، لیورپول، چلسی و منچستر یونایتد هم رقابت کند. بسیاری از این باشگاه‌ها مالکانی از کشورهای حاشیه خلیج فارس، روسیه یا آمریکا دارند. بارسلونا که متعلق به هواداران است، از چنین نعمتی بی‌بهره است. لاپورتا باید تصمیم بگیرد که آیا با برنامه‌ای که تیم اجرایی بارسلونا و بانک گلدمن ساکس بر سر آن مذاکره کرده‌اند را به پیش ببرد یا نه. طبق این برنامه، بارسلونا 250 میلیون یورو از فروش دارایی‌هایش به سرمایه‌گذاران خارجی به دست می‌آورد. این کاری غیرمتعارف و احتمالاً جنجالی است و باید هواداران هم از آن حمایت کنند، آن هم در شرایطی که بحران اخیر باعث چنددستگی آنها شده است. هیأت مدیره جدید بارسلونا باید انتظارات هواداران را متعادل کند و روند فعلی مدیریت باشگاه را تغییر دهد. بارسلونا در سال‌های اخیر اولویت را به پاداش‌های کوتاه‌مدت داده و مخارج سنگینی متحمل شده تا ستاره‌ها را بخرد و به فکر ثبات مالی بلندمدت نبوده است. او همچنین باید وجهه خدشه‌دار باشگاه را ترمیم کند. کریستین زایفرت، مدیر ارشد اجرایی بوندس‌لیگا، در یک کنفرانس تجارت ورزشی به بارسلونا و رئال مادرید حمله کرده است: «این به اصطلاح ابرباشگاه‌ها به شکلی ضعیف مدیریت می‌شوند. آنها ماشین‌های پول‌سوزی هستند که با وجود رشد فوق‌العاده در یک دهه اخیر، نتوانسته‌اند به مدل تجاری پایداری برسند.»

منبع: نیویورک تایمز