سال ۱۳۶۲ است. منصور پورحیدری پس از آنکه دستیاری و دو بار سرمربیگری موقت را در استقلال پشت سر گذاشته، حالا برای اولین بار، آن پروژه بزرگ و تاریخی را شروع می‌کند، پروژه‌ای که بعدها بخش مهمی از تاریخ باشگاه را می‌سازد.

اگر فرهاد مجیدی اواخر دهه ۹۰ را با پورحیدری اوایل دهه ۶۰ در یک مسیر یا در یک موقعیت (با هزار و یک تفاوت) بدانید، باید به نیم‌فصل دوم لیگ گذشته برگردید. به مهم‌ترین شروع فرهاد با استقلال پس از جدایی استراماچونی. فرهاد به استقلال رفته بود تا جریان تازه و بلندمدتی با او در استقلال شروع شود. او در نقش یکی از چهره‌های مهم دورانی از تاریخ باشگاه دو بار همکاری‌های کوتاهی را به عنوان مربی موقت پشت سر گذاشته بود و بعد از استراماچونی انتخاب شد تا سازنده دورانی در استقلال باشد اما آن پروژه با سوءمدیریت در استقلال به بن‌بست رسید و ماجرای جدایی فرهاد پیش آمد. سپس استقلال با محمود فکری و همکارانش دچار سکته شد. استقلال نیم‌فصل لیگ جاری را از دست داد تا پروژه فصل قبل با فرهاد را دوباره از سر بگیرد. فرهاد مجیدی این‌بار با فهم این نکته که اگر می‌خواهد حضورش بلندمدت و تأثیرگذار باشد و منجر به ساخت دوره تازه‌ای در باشگاه استقلال شود، باید خیلی سریع در زمینه کسب نتیجه به ثبات برسد، بیش از گذشته حساس بود. شاید همین حساسیت و درک موقعیت ویژه‌اش باعث شد تا همکاری با فراز کمالوند را انتخاب کند، انتخابی سخت و بحث‌برانگیز. فرهاد مجیدی می‌دانست که حضور فراز کمالوند یعنی سایه‌ای از یک سرمربی دیگر کنار هر تصویر از استقلال و مجیدی. ماجرا هم خیلی زود شروع شد. اولین بازی و اولین پیروزی کافی بود تا نقش فراز مطرح باشد و البته فراز برای درخشیدن در این نمایش آماده بود. چندین مصاحبه از کمالوند و طرح پرسش‌های پی در پی درباره اینکه او چه نقشی در استقلال دارد، فرهاد مجیدی را در نقش کسی نشان می‌داد که انگار عملیات اصلی فنی را به سرمربی دیگری سپرده است. کار به جایی رسید که فراز با استوری در اینستاگرام فرمانده تیم را معرفی کرد و از فرهاد مجیدی نام برد. یعنی این بحث دامن زده شد که همکاری فرهاد و فراز تعاریف روشنی ندارد.

پست فراز کمالوند در استقلال نامتعارف است، از این رو که نمی‌دانیم او مدیر فنی است یا دستیار اول یا هر دو؟ باشگاه استقلال چارت دقیق را اعلام نکرد تا این پرسش بیشتر پدید بیاید. در استقلال با فرهاد مجیدی و فراز کمالوند به آسانی نمی‌توانید تعریف نقش‌ها را دریابید اما برای استقلالی‌ها نتیجه گرفتن کادر فنی جدید آنچنان اهمیت دارد که کسی حوصله خرده گرفتن از تعاریف نامشخص را نداشته باشد.

فرهاد مجیدی شاید خیلی زود از سایه فراز کمالوند گریزان شود. این طبیعت رقابت است و حتی در همکاری دو مربی نیز امکان وقوعش کم نیست. فراز کمالوند نیز بعید است مسیر مربیگری‌اش را در دوره‌ای طولانی با دستیاری فرهاد مجیدی تعریف کرده باشد. او می‌تواند با حضور در استقلال برند خود را در لیگ برتر بازسازی کند و این تصمیم مذموم هم نیست. یک منفعت دوطرفه است که فرهاد و فراز انتخابش کرده‌اند و می‌تواند به کیفیت فنی استقلال در این مقطع بیفزاید.

فرهاد مجیدی برای اینکه سرمربی استقلال در دورانی طولانی باشد، راهی جز این ندارد که استقلال را خیلی سریع در موقعیت برنده قرار دهد تا قرارداد 5/ 2 ساله‌اش اعتبار واقعی پیدا کند. آسان نیست که در بلبشوی رفت و آمد مربیان در استقلال سالیان اخیر، یک مربی بتواند جایگاه سرمربی را برای سال‌های طولانی مال خود کند. فرهاد مجیدی مشغول ساخت این فرصت است.