بازگشت لاپورتا و امید تکرار روزهای خوب 

تعجبی نداشت. خوان لاپورتا پیروز انتخابات ریاست باشگاه بارسلونا شد. ویکتور فونت نتوانست به اندازه کافی اعضای باشگاه را با مدل مدیریتی مورد نظرش متقاعد کند تا به او رأی بدهند. در مورد تونی فریشا هم همان اتفاقی رخ داد که انتظارش می‌رفت، ریاست باشگاه بارسلونا برای او در حد یک رویا باقی ماند. نزدیک به 52هزار نفر از اعضای باشگاه و دارندگان حق رأی پای صندوق‌های رأی رفتند یا از طریق ایمیل گزینه خود را برای ریاست باشگاه تا 6 سال آینده انتخاب کردند. 30هزار و 184 نفر به لاپورتا رأی دادند تا او با کسب 28/54درصد آرا برنده انتخابات و متصدی پستی شود که پیش از این در فاصله سال‌های 2003 تا 2010 هم عهده‌دارش بود. بعد از او هم ویکتور فونت که اصلی‌ترین رقیبش بود با کسب 16هزار و 679 رأی (99/29درصد) دوم شد و فریشا هم با کسب 4هزار و 769 رأی (58/8درصد) نفر سوم.

برتری قاطع لاپورتا در انتخابات قابل پیش‌بینی بود. انتخاب او با همه وعده‌هایش بیش از همه به خاطرات خوشی که در دوره اول مدیریتش در نوکمپ ساخت، ربط داشت. او رئیس پرافتخارترین دوره از مقطع تاریخ باشگاه بارسلوناست که در آن تیم آبی‌و‌اناری‌پوش کاتالونیا همه جام‌ها را درو کرد و شش‌گانه فصل 09-2008 تنها بخشی از آنها بود. نوستالژی بهترین بارسلونا تاریخ همان چیزی بود که اعضای باشگاه را مجاب کرد دوباره لاپورتا را انتخاب کنند و تأثیری که خاطرات خوب بارسلونا با او داشت به‌مراتب بیشتر از وعده‌‌های ویکتور فونت برای تبدیل کردن بارسلونا به باشگاه قرن بیست‌و‌یکمی کارساز بود. حالا گذشته بارسلونا پیش رویش قرار گرفته و لاپورتا انتخاب شده تا خاطرات خوب دوران اول ریاستش را از نو بسازد اما او کار آسانی ندارد. مأموریت جدید او به‌مراتب از اولین باری که رئیس این باشگاه شد سخت‌تر است چون بارسلونا با بحرانی سه‌گانه درگیر است؛ بحران ورزشی، بحران اقتصادی و بحران سازمانی.

لاپورتا چرخه جدیدی از کاری که 18 سال پیش آن را بر عهده گرفت، شروع می‌کند، اما این‌بار بدون خرید رونالدینیو و رونالدینیو‌ها. اگرچه موفقیت او برای نگه داشتن لیونل مسی در بارسلونا کم از آن نخواهد داشت. مسی برای اولین‌بار در انتخابات ریاست باشگاه بارسلونا شرکت کرد و از امروز می‌داند باید با چه کسی برای ماندن در باشگاه صحبت کند. وجود رابطه خوب میان او و لاپورتا تضمین‌شده است اما باید دید آیا این رابطه خوب برای نگه داشتن ستاره آرژانتینی در نوکمپ کافی است یا نه.

منبع:Sport. es

 

 

فدرر: هرگز به بازنشستگی فکر نکردم

راجر فدرر می‌گوید در 14 ماه دوری از تنیس هرگز به بازنشستگی فکر نکرده و در حال بازگشت است چون احساس می‌کند هنوز داستانش تمام نشده. برنده 20 گرنداسلم این هفته در اوپن قطر شرکت می‌کند. این نخستین حضور او در مسابقات بعد از باختن به نوواک جوکوویچ در نیمه‌نهایی اوپن استرالیای پارسال است.

فدرر گفت: «می‌دانم کمی عجیب است که یک بازیکن نزدیک به 40ساله بعد از حدود یک سال دوری برگردد اما مهم این است که مصدومیت و درد ندارم.» فدرر که مرداد 40ساله می‌شود، مستقیماً به دور دوم قطر رفته و در آن با دن اوانز انگلیسی یا ژرمی شاردی فرانسوی روبه‌رو می‌شود. او ادامه داد: «بعد از این مسابقات دوباره باید تمرین را شروع کنم، از اینجا به بعد باید تلاش کنم قوی‌تر، بهتر، آماده‌تر و سریع‌تر شوم. امیدوارم تا ویمبلدون به آمادگی کامل برسم و از آن موقع است که فصل برایم شروع می‌شود.» او دوبار زانویش را جراحی کرد: «هدفم این بود که دوباره مسابقه بدهم اما برای زندگی هم باید جسم سالمی داشته باشم. می‌خواستم با بچه‌ها و دوستانم اسکی برویم، فوتبال و بسکتبال بازی کنیم.» فدرر در پاسخ به سؤالی درباره انگیزه‌های بازگشت در 39سالگی گفت: «هنوز کارم تمام نشده، هرگز به بازنشستگی فکر نکردم. واقعاً از بازی تنیس لذت می‌برم و می‌خواهم فرم بدنی‌ام را حفظ کنم. شاید یکی از دلایل بازگشت من این است که واقعاً دوست دارم یک‌بار دیگر در بالاترین سطح با بهترین‌ها مسابقه بدهم.» در نبود فدرر، رافائل نادال با رکورد او در 20 قهرمانی گرنداسلم‌ها برابر شده و جوکوویچ با قهرمانی در اوپن استرالیای امسال به هجدهمین جام رسید اما فدرر گفت: «بیشتر نگرام خودم و سلامتی‌ام هستم تا رکورد. فکر می‌کنم برای آنها بیشتر اهمیت دارد چون برای خودم هم مهم بود که به رکورد پیت سمپراس برسم و آن را بشکنم.»