پرسپولیس در مصاف با صنعتنفت آبادان شرایط فنی خوبی نداشت یا حداقل اینکه اندیشههای تهاجمی یحیی برای ساختن موقعیت و رسیدن به گل به تفکرات سیروس پورموسوی برای حفظ دروازهاش نچربید و حتی تیم حریف از حیث خلق موقعیت شرایط بهتری داشت. پرسپولیس که در بازیهای اخیرش موقعیتهای زیادی ایجاد و در هر بازی 6، 7 یا 8 موقعیت گل درست میکرد در آبادان تنها یک شانس گل داشت که آن هم شانس صددرصد نبود.
پرسپولیس در این بازی موفق شد بازی مالکانهاش را دوباره اجرایی کند و با 384 پاس موفق توانست در 59درصد زمان بازی مالکیت را از آن خود کند اما حاصل این برتری تنها 5 ضربه به طرف دروازه صنعت بود که هیچکدام در چارچوب نبود.
پرسپولیس در این بازی تنها یک موقعیت گل داشت در شرایطی که حریف سه شانس گل ایجاد کرد. در واقع این بازی یکی از ضعیفترین بازیهای پرسپولیس در این آیتم بود و همین شد که بعد از شش برد متوالی ترمز این تیم کشیده شد.
پرسپولیس که در مرکز خط دفاعی حریف به بلوک زرد و سفتی متشکل از زنجیره مدافعان میزبان برخورده بود سعی داشت با ارسال از کنارهها به گل برسد اما غیبت سعید آقایی در این خصوص به چشم آمد و دو، سه ارسال خوبی هم که شیری داشت منجر به موقعیت نشد. پرسپولیس در این بازی 10 سانتر انجام داد؛ درست دو برابر حریف اما از این همه سانتر موقعیتی ایجاد نکرد، چراکه امیری و عالیشاه در زمان ارسالها در نقطه مناسب نبودند و نوراللهی هم بهخوبی مهار شده بود.