شیوع کرونا و محدودیت‌های ایجاد شده برای کنترل این بیماری شاید بیشترین آسیب را به مربیان سازنده کشتی زد. مربیان زحمتکشی که بیشترین بار کشتی روی دوش آنها است اما با این‌ حال از کمترین حقوق بهره‌مند هستند و حالا در روزهایی هم که محدودیت‌ها برقرار نبود باز هم آنها شرایط خوبی را نداشتند. به همین دلیل هم در دوران کرونا شاید آسیب‌ها بیشتر شد اما با این‌حال باز هم توجهی به این قشر زحمتکش نشد. بعد از مصاحبه‌های اعتراض‌آمیز مرتضی لطیفی و رسول دهقان‌نژاد دو تن از مربیان سازنده استان تهران حالا نوبت به ارسلان پیروز دیگر مربی سازنده تهران رسیده که روزگاری علیرضا رضایی را تحویل کشتی ایران داده تا از مشکلات گلایه کند و از کمبودهای دردآور کار کردن در کشتی تهران بگوید: «خیلی از مربیان بیکار شدند و واقعاً گرفتارند. سالن ایزد فردوس که تعطیل شد به خانه کشتی طرشت رفتم. الان هم فقط در کانون اصلاح و تربیت تمرین می‌دهم که تحت تأثیر شیوع کرونا قرار گرفته است. درآمدم از کار با تاکسی است اما فعلاً در این شرایط خیلی نمی‌توانم کار کنم. هیچ سراغی از ما نگرفتند و اصلاً کسی نیامد بپرسد چکار می‌کنیم! خدا محمد حساس مربی‌مان را بیامرزد، او می‌گفت یک مدال بگیرید ‌یک عمر نانش را بخورید. راست هم می‌گفت الان طرف یک برنز دارد و اصلاً هم مربیگری نکرده اما در همه مراسم‌ها حضور دارد اما شما ببینید مربیان سازنده کجا هستند؟ اصلاً کسی ارزشی برای ‌کار و زحمت‌شان قائل است؟ ما دیگر به این وضعیت عادت کرده‌ایم و به خدا قسم دوست ندارم از هیچ‌کس تقاضا کنم اما این راه و رسمش نیست. از هیچ‌کس توقع ندارم.»

او درباره حمایت‌های شاگردش علیرضا رضایی گفت: «خدا را شکر پهلوانی به نام علیرضا رضایی را داریم، به خدا آنقدر مشتی است که نمونه‌اش را ندیدم. اصلاً مادیات برای او واقعاً هیچ ارزشی ندارد. با تیم دانشگاه آزاد در لیگ امسال قرارداد بست، تمام ۵۰ میلیون تومانی را که گرفت بین من و چند مربی دیگر تقسیم کرد. ده میلیون به من داد و باقی آن را هم تقسیم کرد. خودش هم چیزی برنداشت. همه پولش را به کسانی داد که در این اوضاع و احوال واقعاً گرفتار بودند. چه کسی این کار را می‌کند؟ وقتی در المپیک ۲۰۰۴ مدال نقره گرفت و به ایران برگشت استاندار تهران یک سکه داد اما فرماندار ملایر به جوکار ۸۰ سکه داد. فرماندار طالقان رضایی را دعوت کرد و ۲۰ سکه به او جایزه داد اما او ده سکه‌اش را به من داد. او واقعاً پهلوان است و شخصیتش اینطور نیست که به فکر خودش باشد.»

مربی سازنده کشتی تهران با انتقاد از بی‌توجهی مسئولان ادامه داد: «همه فکر کار خودشان هستند و مسئولان هم فقط به مدال‌داران توجه می‌کنند. دیگر کسی به فکر مربی نیست که بیکار شده یا نشده است. 

بعد از این همه سال حتی بیمه هم ندارم اما با همه سختی‌ها هیچ‌وقت دوست ندارم از کسی چیزی بخواهم. در این اوضاع وحشتناک گرانی مربی کشتی با ۴۰۰ یا ۵۰۰ هزار تومان چه کار می‌تواند بکند؟ امیدوارم مسئولان ورزش به وظایف‌شان در قبال مربیان عمل کنند تا مربیان نیز کمی انگیزه کار داشته باشند. اگر مربی دلزده باشد هیچ قهرمانی ساخته نمی‌شود.»