قراردادهای پرسپولیس با مهدی ترابی و رفت و آمدهای او فقط یک پرده از داستان طولانی و زیانبار نقل و انتقالات در فوتبال ایران است. بازی‌های درخشان ترابی می‌تواند این بحث‌ها را برای تماشاگران بی‌اهمیت کند اما باشگاه همیشه مسئول است که آینده اقتصادی خود را بسازد، همان‌چه در فوتبال ایران بیشتر از یک حرف نیست.

بازیکنی که پدیده لیگ بود و سال ۹۷ در ۲۳ سالگی به پرسپولیس پیوست، قراردادی را امضا کرد که منافع باشگاه جدیدش در آن اهمیتی نداشت. یکی از خیل قراردادهای رایج در باشگاه‌های ایرانی که باعث می‌شود نقل و انتقالات بازیکنان، مسیر درآمدزایی باشگاه‌ها نباشد.

پرسپولیس اولین آسیب را پس از اولین قرارداد با مهدی ترابی به دلیل سوءمدیریت مالی مدیران وقت خود دید که پنجره نقل و انتقالات باشگاه بسته بود و ترابی به رغم امضای قرارداد با پرسپولیس، نیم‌فصل در سایپا بازی کرد. اما وقتی ترابی به پرسپولیس رفت و درخشید، طبق عادت هیچ‌کس پیگیر کیفیت قرارداد و تعهدات باشگاه و منافع پرسپولیس نبود. بدعهدی پرسپولیس در پرداخت دستمزد راه را برای جدایی آسان باز گذاشت. ترابی از درخشش در پرسپولیس فرصت رفتن به قطر را پیدا کرد اما در حالی پیراهن العربی را پوشید که درآمدی برای پرسپولیس خلق نشد. حالا ناکامی ترابی در قطر، او را به پرسپولیس هدیه داد اما عجیب است که پرسپولیس می‌خواهد بازگشت ترابی را موفقیت خود در نقل و انتقالات جلوه دهد.

پرسپولیس اما بازهم درسی از گذشته نگرفت و به قراردادی به مدت یک فصل و نیم با مهدی ترابی تن داد. این قرارداد یعنی از امروز پرسپولیس باید همه کار کند تا ترابی در جام جهانی قطر (اگر صعود تیم ملی میسر شود) بدرخشد تا بعد او را از دست دهد. آماده کردن و فراهم کردن فرصت درخشش برای جدایی رایگان فقط در باشگاه‌های ایرانی رواج دارد و از عجایب فوتبال حرفه‌ای است.

باشگاه باید در هر قرارداد منافع بلندمدت خود را ببیند و برای آینده فرصت درآمدزایی بسازد و مدیران اگر می‌خواهند به جریانی در باشگاه افتخار کنند، شاید با چنین برنامه‌هایی بتوانند درباره افتخار در مدیریت حرف بزنند، اگرچه این نیز از بدیهیات در باشگاه‌داری است. در باشگاه پرسپولیس اما بسان هر باشگاه دیگری در فوتبال ایران به عکس یادگاری با بازیکنی افتخار می‌کنند که قرارداد کوتاه‌مدتی را امضا کرده است، آن هم در حالی که پیش‌تر همین تیم را بدون پرداخت حق انتقال ترک کرده و از تیم منتخب خود کنار گذشته شده است.

مهدی ترابی بی‌شک بازیکن ارزشمندی برای پرسپولیس است. در پرسپولیس بازی‌های تأثیرگذاری انجام داده و تکرار آنها می‌تواند پرسپولیس را از موقعیت فنی امروز به موقعیتی بهتر برساند و در بازی پرسپولیس پویایی بیشتری پدید بیاورد. اما ترابی در موقعیتی به پرسپولیس آمده که بهترین انتخاب برای او پرسپولیس است و باشگاه می‌توانست قراردادی بلندمدت با حفظ منافع در نقل و انتقال بعدی را با ترابی امضا کند.

بازیکن را برای انتشار عکس‌های یادگاری نمی‌خرند، بلکه برای خلق درآمد در آینده استخدامش می‌کنند. پرسپولیس اما آینده‌ای با مهدی ترابی ندارد. می‌تواند به درخشش دوباره او امیدوار باشد اما سرانجام این قرارداد هم منافع مالی برای پرسپولیس نیست. مبارک باشد اما این رسم باشگاه‌داری نیست.