برای فصل بعد و داستان نقل و انتقالات پرسپولیس حتماً یکی از چالش‌های باشگاه حفظ بشار رسن خواهد بود؛ کما اینکه این چالش مدتی است برای رسول پناه و همقطارانش شروع شده و به روزهای سرنوشت‌سازش رسیده است.
هواداران پرسپولیس اخیراً کمپینی در فضای مجازی راه انداخته‌اند و هشتگ «بشار باید بماند» دست به دست بین‌شان می‌چرخد و مورد بحث قرار می‌گیرد. با مروری بر نمایش‌های رسن در ترکیب پرسپولیس و میزان توانمندی و کارایی‌اش در خط میانی حالا بر کادر فنی، هواداران و مدیریت باشگاه واضح و آشکار است که باید این بازیکن خلاق و تعیین کننده را حفظ کرد اما چطوری؟
اگر باشگاه پرسپولیس یک باشگاه واقعی باشد و مدیرانش مدیرباشند و پشت‌شان به تصمیات منطقی و عاقلانه قرص باشد حتماً همین امروز بشار رسن را صدا خواهند زد که به باشگاه بیاید.آنجاست که رسول‌پناه می‌تواند در مواجهه با ستاره تیمش از او بخواهد به خاطر محدودیت در منابع مالی، مشکلات عدیده اقتصادی ناشی از تحریم‌ها و دوران کرونایی و جرایم کمرشکنی که هر لحظه ممکن است آینده باشگاه را به مخاطره بیندازد با رقمی بسیار پایین‌تر از قبل قراردادش را تمدید کند.
شاید در نگاه اول این مسأله با اعتراض بشار و مدیر برنامه‌هایش مواجه شود اما این شرایطی اضطراری است و نمی‌توان از آن فرار کرد. هر چند برای بشار شاید حتی تخفیفی 50درصدی هم به معنای بالا رفتن قراردادش نسبت به گذشته باشد.
بشار رسن حالا به خاطر تعهدش به پرسپولیس بیشتر روزهای سال را در تهران می‌گذراند و به ریال هزینه می‌کند. او اگر همین حالا  به رستورانی شیک در تهران مراجعه کند باید دو دلار بپردازد تا یک پیتزا بخورد در حالی که وقتی به ایران آمد مثلاً 6 دلار برای همان پیتزا می‌داد پس برای او که دلاری پول می‌گیرد زندگی در تهران راحت‌تر هم شده و حتی اگر نصف مبلغ قرارداد قبلی‌اش قرارداد جدیدی تمدید کند باز هم برنده است.
مدیران باشگاه پرسپولیس باید بشار رسن و بازیکنان خارجی دیگرشان را با واقعیت‌های اقتصادی حاکم بر جامعه و باشگاه آگاه کنند. این البته چیز غریبی هم نیست. همین حالا در سری آ، لیگ برتر انگلیس یا لالیگا حتماً باشگاه‌هایی را پیدا می‌کنید که مدیران‌شان با روی گشاده و بدون استرس از بازیکنان‌شان می‌خواهند دستمزدشان را کم کنند ؛ حالا چه دلیلش مشکلات اقتصادی ناشی از کرونا باشد چه محدودیت منابع مالی و کمبود اسپانسر.
مهدی رسول پناه باید بشار رسن را با واقعیات باشگاهش مواجه کند و برای متقاعد کردن او صداقت را پیشه بگیرد که اتفاقاً شاید این صداقت جواب بدهد. باور کنید اگر امروز رسول پناه به رسن بگوید با 200 هزار دلار قرارداد تو را منعقد خواهیم کرد (هر چند این رقم هم برای باشگاه سنگین است) اما به موقع اقساط قراردادت را پرداخت می‌کنیم، شاید رسن راضی شود کما اینکه او در این چند سال بخصوص دو سال اخیر بیشتر به خاطر وعده‌های پوشالی مدیران پرسپولیس و اینکه هر بار قول و وعده‌ای دادند و به آن عمل نکردند گلایه‌مند بوده و در مصاحبه‌هایش به این بدعهدی‌ها اشاره کرده است.
در عین حال چنانچه مدیران باشگاه پرسپولیس از سواد لازم بهره ببرند و با آگاهی از مارکت فوتبال منطقه به ‌حوزه نقل و انتقالات باشگاه‌شان و تمدید قراردادهای ستاره‌های اینچنینی ورود کنند، می‌دانند در همان لیگ قطر ظاهراً ثروتمند منطقه، باشگاه‌ها – که همه از یک منبع مشترک به نام کمیته المپیک هدایت و سازماندهی می‌شوند – با بودجه‌ای انقباضی مواجه شده و دیگر برای جذب بازیکنان جدید به صورت گزاف هزینه نمی‌کنند. در واقع شاید اگر همین حالا تیم‌های قطری به ستاره‌های فوتبال ایران پیشنهادهای 300 هزار دلاری می‌دادند همه آنها با در نظر گرفتن اینکه این رقم چیزی حدود 7 میلیارد تومان خواهد شد بلافاصله چمدان می‌بستند اما خبری از قراردادهای 300 هزار دلاری نیست. یعنی بشار رسنی که امروز با پرسپولیس قراردادی 420 هزار دلاری دارد هرگز با این رقم تیمی در قطر پیدا نخواهد کرد و شاید اگر چنین پیشنهادی داشت تا حالا از پرسپولیس رفته بود.
حفظ بشار برای باشگاه پرسپولیس در سال‌های گذشته چیزی بین 1/2 تا 1/4 میلیارد تومان هزینه داشت اما حالا نزدیک به 9 میلیارد هزینه دارد که این شدنی نیست. پس بهتر اینکه هر چه زودتر رسول پناه تعارف را کنار بگذارد و با دعوت از رسن، حقایق و شرایط تازه باشگاه را به صورت شفاف برایش شرح دهد.