در شرایط تعطیلی اردو به‌خاطر اعتصاب وزنه‌برداران

«وادا» از رستمی تست دوپینگ گرفت

افسران کنترل دوپینگ به نمایندگی از فدراسیون جهانی وزنه‌برداری از کیانوش رستمی، دارنده طلا و نقره المپیک، تست دوپینگ گرفتند. افسران کنترل دوپینگ که از فدراسیون جهانی وزنه‌برداری مأمور هستند، با سفر به کرمانشاه بر اساس آدرس ثبت شده از سوی کیانوش رستمی قهرمان اسبق جهان و المپیک، از این ورزشکار تست دوپینگ گرفتند. نمونه‌گیری‌های خارج از مسابقات از ورزشکاران لیست RTP مدنظر قرار دارد؛ RTP ملی زیر نظر ایران نادو انجام می‌شود و RTP‌‌های بین‌المللی نیز زیر نظر فدراسیون‌های جهانی است و از سوی شرکت‌های طرف قرار‌داد فدراسیون‌های جهانی از جمله ITA و... انجام می‌شود. این افسران کنترل دوپینگ از وادا (سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ) نیستند و از فدراسیون‌های جهانی مأمور هستند تا از ورزشکاران ایرانی که در لیست RTP بین‌المللی قرار دارند، بر اساس آدرس‌های ثبت شده در سامانه آدامز، تست دوپینگ بگیرند.

 

 

 اعتصاب دسته جمعی پولادمردان و تحریم اردوی بی‌کیفیت و غیرقابل تحمل تیم ملی وزنه‌برداری، پس از حواشی و اتفاقات تلخی که ماجرای پر سروصدای پناهندگی و مهاجرت دختران وزنه‌برداری بر سر این رشته آوارکرد، کم بود که علی مرادی رئیس بازنشسته وزنه‌برداری به خاطر چند خط انتقاد به حق، حسین برخواه، سرمربی تیم ملی را نیز عزل کرد تا جشنواره اتفاق‌های عجیب و غریب وزنه‌برداری ایران تکمیل شود. حواشی که یک قلم از آن برای هر رشته ورزشی دیگری رخ می‌داد، رئیس آن مجموعه دیگر توان، اعتبار و رمقی برای ادامه کار نداشت. ولی علی مرادی با این همه حاشیه ریز و درشت، همچنان چسبیده به کرسی ریاست وزنه‌برداری و انگار نه انگار که کشتی وزنه‌برداری به گل نشسته و در مسیر فروپاشی حرکت می‌کند.

 

برخواه به‌خاطر انتقاد از مرادی عزل شد

علی مرادی رئیس بازنشسته فدراسیون وزنه‌برداری که ثابت کرده که هیچ وقت و به هیچ وجه تاب و توان انتقاد را نداشته و ندارد، بلافاصله پس از اینکه وزنه‌برداران تیم ملی اردو را به‌خاطر شرایط بد و غیر قابل تحملی که داشت ترک کردند، سرمربی آنها یعنی محمدحسین برخواه را نیز عزل و از اردو اخراج کرد! این اتفاق عجیب و البته قابل پیش‌بینی از علی مرادی در حالی رخ داد که ملی‌پوشان به هیچ عنوان انتقادی به برخواه نداشتند بلکه آنها از امکانات بد اردو گلایه داشتند و در بیانیه‌‌ای مشترک عنوان کردند تا زمانی که شرایط اردویی بهبود پیدا نکند به اردوی تیم ملی بر نمی‌گردند. آنها در بیانیه خود به هیچ عنوان نقدی نسبت به برخواه مطرح نکرده بودند. بنابراین این تصمیم مرادی بسیار تعجب برانگیز بود و این سؤال را به وجود آورده است که رئیس فدراسیون چرا به جای تغییر در شرایط و امکانات اردو اقدام به برکناری سرمربی تیم ملی کرده است. البته گویا برخواه وقتی شرایط وخیم و غیرقابل تحمل اردویی را دیده، به بچه‌های منتقد اردونشین تأکید کرده اگر نمی‌توانند شرایط را تحمل کنند، ساکشان را جمع کنند و برگردند خانه. همین دیالوگ انتقادی سرمربی گویا سریع به گوش علی مرادی رسانده شده است. مرادی هم که ثابت کرده توان و تحمل نقد را ندارد، نسخه سرمربی تیم را پیچیده و برخواه را عزل کرده است. نکته جالب و البته تأسف‌ برانگیز در این ماجرا، سکوت عجیب، خنثی بودن و منفعل عمل کردن وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در شرایط بحرانی است که برای وزنه‌برداری ایران ایجاد شده است! همه اینها هم برمی‌گردد به بی‌تفاوتی مسئولان ورزش نسبت به سوء‌مدیریت، تخلفات و ضعف شدیدی که در سیستم مدیریتی، اجرایی و فنی علی مرادی و همراهانش وجود دارد و رؤیت می‌شود. ۱۵ وزنه‌بردار ایران چهارشنبه هفته گذشته اردوی تیم ملی را ترک کردند و اعلام کردند تا زمانی که شرایط اردو بهبود پیدا نکند، هرگز به اردو بازنمی‌گردند. حالا باید منتظر ماند و دید که نهایتاً واکنش مسئولان ورزش کشور در مسیر آماده‌سازی برای بازی‌های کشورهای اسلامی چیست و آنها چه خوابی برای وزنه‌برداری و آینده مدیریتی و فنی این رشته پرافتخار ورزش کشور دیده‌اند؟ 

 

 

گزارش

محسن وظیفه     

 

 تیم ملی کشتی آزاد برخلاف کشتی فرنگی با 4 کشتی‌گیر راهی مسابقات بولات تورلیخانف در قزاقستان شد. حسن یزدانی، کامران قاسمپور، امیر‌حسین فیروز‌پور و امیرحسین زارع چهار کشتی‌گیری بودند که پژمان درستکار راهی قزاقستان کرد تا عملکرد آنها را محک بزند. در این بین کشتی دو نفر خیلی مورد توجه قرار گرفت. حسن یزدانی در وزن 86 کیلوگرم و امیر‌حسین زارع در وزن 125 کیلوگرم به حدی مورد توجه قرار گرفتند که اتحادیه جهانی هم به آنها واکنش نشان داد.

 

یزدانی استراحت ندارد

یزدانی در این رقابت‌ها ابتدا فاتح اردین دارنده مدال نقره جهان از ترکیه را ۱۲ بر صفر برد و سپس برابر عظمت دولتبکوف دارنده مدال طلای آسیا از قزاقستان با نتیجه ۱۲ بر یک پیروز شد و به فینال رسید تا برای کسب مدال طلا به مصاف بوریس ماکوئف از اسلواکی برود. دو مسابقه و کسب 24 امتیاز و از دست دادن یک امتیاز بهانه‌ای شد برای اتحادیه جهانی که از او تمجید کند. اتحادیه جهانی پس از درخشش یزدانی در این مسابقات نوشت: «او انگار هرگز در استراحت نبوده است. بعد از ۷ ماه بار دیگر به تشک مبارزه برمی‌گردد و کار معمول خود را انجام می‌دهد. به روز چهارم مسابقات جام تورلیخانوف خوش آمدید. آیا از دیدن بازگشت حسن یزدانی هیجان زده‌اید؟» حسن یزدانی نشان داد که با استفاده از توان ذاتی خود در هر مسابقه‌ای با هر میزان آمادگی می تواند  علاقه‌مندان به کشتی را سر ذوق بیاورد.

 

کامران بدون امتیاز منفی

در وزن ۹۲ کیلوگرم که با حضور ۶ کشتی‌گیر در دو گروه ۳ نفره و به‌صورت دوره‌ای برگزار شد، کامران قاسم‌پور در مبارزه نخست با نتیجه ۱۰ بر صفر و‌یکی از هند را مغلوب کرد. او در دومین دیدار به مصاف اسلام بک الیاس اف از قزاقستان رفت و با نتیجه ۱۰ بر صفر به پیروزی رسید و راهی نیمه‌نهایی شد. قاسمپور در نیمه‌نهایی نیز با نتیجه قاطع ۱۱ بر صفر از سد بیاگنژیف از قزاقستان عبور کرد و فینالیست شد. سه مسابقه بدون دادن حتی یک امتیاز درخشش خارق‌العاده کامران در قزاقستان بود. او نشان داد که بیش از هر کسی دیگر آماده حضور در مسابقات قهرمانی جهان است.

 

تاج‌گذاری لرزان

امیر‌حسین زارع که در سنگین وزن بعد از چند هفته مصدومیت و بعد از کلی اما و اگر که در این رقابت‌ها کشتی بگیرد یا در تهران بماند، با نظر کادرفنی راهی آلماتی شد اما با این‌حال نمایشی را ارائه کرد که خیلی قدرتمندانه نبود. او در این مسابقات سه حریف داشت که دو نفر از قزاقستان بودند و یک نفر هم از مغولستان؛ زارع با غلبه بر این سه کشتی‌گیر به مدال طلا رسید اما با این‌حال عملکردش سؤال‌برانگیز و شاید هم متزلزل بود. حریف اول او بولتین قزاقستانی بود که طلای آسیا را بر سینه دارد و زارع برای شکست دادنش به زحمت افتاد و در نهایت هم 9 بر 7 برنده شد. در ادامه هم لخاگواگرل مونختور مغولستانی که برنز جهان را دارد، مقابل زارع ایستاد که سه بر صفر زارع برنده شد اما در فینال حریفش یوسوپ باتیرمورزایف قزاقستانی بود که ابتدا 8 بر صفر از زارع پیش افتاد و تا یک قدمی ضربه فنی هم پیش رفت اما در نهایت زارع برگشت و توانست کشتی را 21 بر 10 برنده شود و طلا بگیرد.

این مسابقه خیلی زود در شبکه‌های اجتماعی وایرال شد و امیر‌حسین زارع هم خیلی زود ژست پادشاه و تاج‌گذاری به خودش گرفت اما واقعیت این بود که این امیر‌حسین زارع با آن چیزی که همه علاقه‌مندان به کشتی در نروژ دیده بودند خیلی فاصله داشت.

 ارزش این مدال طلا زمانی مشخص می‌شود که زارع بداند مشکلش کجا بود و چرا براحتی تا یک قدمی پل و حتی ضربه شدن پیش رفت. اهمیتش در این است که بداند بارانداز شدن مثل آب خوردن و 8 امتیاز عقب افتادن از حریف در جهانی برایش دردسر ساز می‌شود. موضوعی که برای امیر‌حسین فیروزپور هم افتاد. فیروزپور کشتی‌گیر 92 کیلوگرمی بود اما با نظر کادرفنی در این مسابقات در یک وزن بالاتر کشتی گرفت. شکست او در فینال با یک خاک و 4 فیتیله پیچ به یک دقیقه هم نکشید. برای امیر‌حسین فیروزپور باید مهم این باشد که چرا به این راحتی پایش جمع شد و گرنه مدال طلا و نقره در تورنمنت دارای رنکینگ قزاقستانی هیچ ارزش دیگری ندارد.

تیم ملی کشتی فرنگی در مسابقات بولات تورلیخانوف قزاقستان 4 مدال طلا، 4 نقره و 2 برنز به دست آورد. محمد بنا برای این مسابقات 12 نفر را انتخاب کرده بود که 10 مدال هم گرفت. میثم دلخانی به‌دلیل مصدومیت از ادامه مسابقات بازماند و علی شریفی جوان هم که شکست خورد. محمد بنا برای این تورنمنت چند هدف متفاوت داشت و مثل همیشه سعی کرد در هر وزن به یک هدف مشخص برسد. در 57 کیلوگرم هدف محک زدن پویا دادمرز بعد از ناکامی علی نوربخش در قهرمانی آسیا بود، که دادمرز به مدال طلا رسید. در 60 کیلوگرم پویا دادمرز و علیرضا نجاتی اعزام شده بودند که هدف هم محک زدن این دو نفر بود و هم اینکه ادامه دادن فرایندی بود که نجاتی، ناصرپور را شکست داد و به مدال طلا رسید. در 67 کیلوگرم میثم دلخانی انتخاب شده بود؛ هدف محک زدن در یک وزن بالاتر بود اما نتیجه این شد که میثم با دست شکسته به ایران برگشت و شاید یکی از دغدغه‌های محمد بنا از این به بعد همین موضوع باشد. حالا خیلی‌ها به او ایراد می‌گیرند که چرا باید کشتی‌گیری که قهرمان جهان است و تقریباً نفر دومی هم نیست که او را تهدید کند را به مسابقات قزاقستان اعزام کرده است؟ چه لزومی داشت که دلخانی به چنین مسابقه‌ای اعزام شود؟ درست عکس همین حرف را سال‌ها به خاطر سوریان، نوروزی و چند تن از قهرمانان کشتی فرنگی می‌زدند که محمد بنا آنها را در طول سال شاید به یک یا دو تورنمنت در نهایت اعزام می‌کرد اما همه می‌گفتند که بنا، آنها را لای پر قو نگه داشته است!

 حالا مصدومیت دلخانی مهم‌ترین دغدغه محمد بناست. در چند روز آینده MRI از دست میثم دلخانی مشخص می‌کند که چه اتفاقی رخ داده و این کشتی‌گیر شایسته از چه زمانی می‌تواند در تمرینات حضور داشته باشد.

در وزن 77 کیلوگرم محمد بنا فرصت را به مختاری داد. ابتدا قرار بود در این وزن محمد‌علی ‌گرایی حضور داشته باشد که به‌دلیل مصدومیت، محمد بنا او را کنار گذاشت و این بار هم تصمیم گرفت از مختاری که در قهرمانی آسیا به مدال طلای وزن 72 کیلوگرم رسیده بود، استفاده کند. سرمربی تیم ملی می‌خواهد برای وزن 77 کیلوگرم دنبال یک جایگزین مناسب برای‌ گرایی باشد و به همین دلیل مدام کاویانی‌نژاد و مختاری را محک می‌زند. مختاری که با طلای قهرمانی آسیا از مغولستان برگشته بود، به برنز مسابقات قزاقستان هم رسید.

پژمان پشتام هم بعد از درخشش در قهرمانی جهان سال 2021 بعد از حدود هشت ماه برای اولین بار به تورنمنت قزاقستان رفت و البته تا فینال هم خوب پیش رفت اما در فینال او در مصاف با آکژول محموداف دارنده مدال نقره المپیک و قهرمان آسیا در وزن 77 کیلوگرم از قرقیزستان با نتیجه 9 بر صفر مغلوب شد و به مدال نقره رسید. این شکست برای پژمان نتیجه خوبی نبود و اگر چه حریف نامدار بود ولی در یک وزن پایین‌تر مدال گرفته بود.

در وزن ۸۷ کیلوگرم رامین طاهری که شاید این تصور وجود داشت بعد از جهانی نروژ از تیم فاصله بگیرد، به مدال طلا رسید. البته حالا باید ناصر علیزاده را نفر اول این وزن دانست اما رامین طاهری هم نشان داد که قصد دارد برای دوبنده تیم ملی در این وزن بدرخشد.

در وزن ۹۷ کیلوگرم مهدی فلاح کسی که در چند ماه اخیر دو مصاحبه متفاوت درباره محمد بنا داشته، به مدال نقره رسید. او یک بار مدعی شد بنا حق او را خورده و به هیچ مسابقه‌ای اعزام نکرده و یک بار هم همین یک ماه پیش بود که مدعی شد این روش انتخابی بهترین است! با این اوصاف محمد بنا او را برای قزاقستان انتخاب کرد تا فرصت را به مهدی فلاح بدهد. اگر چه هادی ساروی و مهدی بالی در این وزن جلوتر هستند. وی تا فینال هم مشکلی نداشت تا این‌که به حریف نامدار اما مسن خود برخورد کرد؛ متهان باشار ترک دو بار طلای جهان در وزن 87 کیلوگرم را کسب کرده و حالا در 97 کیلوگرم می‌خواهد یک مدعی باشد. فلاح این مسابقه را با ضربه فنی باخت آن‌هم در شرایطی که حریف ترک به علت کم‌کاری یک امتیاز از دست داد و در خاک فلاح نشست. فلاح قصد اجرای بارانداز را داشت اما ضربه فنی شد.

 در وزن ۱۳۰ کیلوگرم محمد بنا دو نفر را برای قزاقستان انتخاب کرده بود؛ امین میرزازاده و علی‌اکبر یوسفی تا انتخابی این وزن را هم برگزار کند. این دو کشتی‌گیر در نیمه نهایی به هم رسیدند اما مسابقه‌ای که 2 بر2 مساوی بود را امین میرزازاده برنده شد. این برای چندمین بار است که یوسفی در مسابقه رودررو با میرزازاده بازنده می‌شود و به نظر حالا محمد بنا برای جهانی نظرش روی امین خواهد بود. هر چند که زمان نسبتاً زیادی تا جهانی قزاقستان مانده و محمد بنا در این مدت هم تورنمنت‌های دیگر را می‌بیند و هم اردوها را مدنظر قرار می‌دهد. به جز وزن 67 کیلوگرم که یک حادثه کار دست دلخانی داد، در بقیه اوزان محمد بنا تقریباً به خواسته‌هایش رسید و تورنمنت خوبی را پشت سر گذاشت اما یک نکته را فدراسیون کشتی باید مدنظر قرار بدهد. تیم ملی کشتی فرنگی برخلاف سال‌های گذشته از نیمه دوم اسفند به اردو آمد و به نظر هنوز با فرم ایده‌آل فاصله زیادی دارد. سال‌های گذشته اردوها از آذر یا نهایت دی شروع می‌شد اما امسال دو الی سه ماه کشتی‌گیران باید در باشگاه‌ها آماده می‌شدند اما ظاهراً این اتفاق رخ نداده است.