عناوین این صفحه
جستجو بر اساس تاریخ
نظرسنجی
شماره : 6937 /
۱۴۰۰ چهارشنبه ۸ دي
|
جنگ و جدل در محله بی طرف!
دیدار سپاهان و پرسپولیس نبردی به قدمت تاریخ در فوتبال ایران است. دو تیمی که ریشههای یک سال در سپهر فوتبال ایران دارند و از یک مکتب نضج گرفته شدهاند، اما برادران ناتنی در طول تاریخ با فراموشی ریشهها، هویت مستقلی برای خود ساختهاند که آنها را به جبر روزگار برابر هم قرار داده. نبردی که شاید تا دو دهه پیش در حد و اندازههای یک بازی ساده و معمولی فوتبال ایران طبقهبندی میشد اما از اواخر دهه 70 و با وصل شدن سپاهان به خزانه پررونق صنعت ایران و قدرت گرفتن زردها معادلات تغییر کرد و سپاهان بدل به قطبی شد که برابر مدعیان سنتی تهرانی قد علم کرد. قهرمانیهای سریالی در دهه 80 و جذب بزرگترین ستارههای ایران در طول دو دهه اخیر به سپاهان چهره یک مدعی پرداعیه بخشیده که برای سرخابیهای پایتخت شاخ شده. تیمی که موازنه قدرت را بر هم زده و در این تقابل اگر دست بالا را نداشته، هیچگاه دست پایین هم نبوده. در این جنگ، بازی با پرسپولیس بواسطه همان ریشههای مشترک و البته اتفاقات ریز و درشت رخ داده در طول این سالها رقابتی تندتر، جنجالیتر و پرشورتر را شکل داده که حواشی و اتفاقات پیرامونی آن اگر از دربی بیشتر نباشد، کمتر هم نیست. بازی در زمین بیطرف در فصل جاری مصداق عینی این انگاره است. پرونده امروز به استقبال این بازی بزرگ رفته.
آغاز جنگ الکلاسیکوی ۷۶ با پوستر
آتش به پا میشود!
سام ستارزاده
تنش، جنجال و هیجان همواره جزئی جداییناپذیر از هماوردیهای پرسپولیس و سپاهان بوده؛ نه فقط در شهریور ۸۵ که سپاهان جام حذفی را از اردوگاه ارتش سرخ ربود، یا در اردیبهشت سال ۸۷ که قرمزهای پایتخت در دقیقه 6+90 قهرمانی لیگ هفتم را از چنگ رقیب اصفهانی درآوردند، بلکه حتی در دیدارهای لیگ برتری که برد هر یک از دو پای الکلاسیکوی وطنی، تغییر بزرگی در جایگاه آنان ایجاد نمیکند.
مدتی پیش و در ادامه حواشی هفتادوپنجمین بازی پرسپولیس و سپاهان، کمیته انضباطی فوتبال حکم به برگزاری دو بازی مستقیم این دو تیم خارج از تهران و اصفهان داد. حتی در دو رویارویی مستقیم این دو تیم در فصل گذشته که بدون برنده و بدون حضور تماشاگران برگزار شد، حمله به اتوبوس تیم میهمان و البته زدوخوردهای بیپایان بازیکنان و مربیان در حین بازی، کمیته انضباطی را متقاعد ساخت تا با صدور چنین حکم سختگیرانهای، حساسیت خود را نسبت به این تنشها ابراز کند.
در پیشفصل، محرم نویدکیا رسماً موضع خود را برای آشتی و حتی ایجاد رابطه دوستانه میان طلاییهای اصفهان و رقیب سرخپوش پایتختنشین اعلامکرد. حتی در پی این اهداف، سپاهان در دیداری تدارکاتی در پیشفصل که برای آمادهسازی سرخپوشان پیش از مصاف با الهلال از اهمیت زیادی برخوردار بود، رودرروی پرسپولیس قرار گرفت. با وجود این، پوستر رسمی باشگاه سپاهان در آستانه تقابل چهارشنبه عصر با پرسپولیس، بر جمله نخست این یادداشت صحه میگذارد.
روی پوستر منتشر شده توسط سپاهانیها، تصویر سروش رفیعی، شهریار مغانلو و فرشاد احمدزاده به چشم میخورد؛ سه بازیکن سابق رقیب قرمزپوش! حذف ستاره روی لوگوی پرسپولیس نشان میدهد که انتخاب این سه بازیکن برای پوستر رسمی باشگاه، نه یک تصادف بلکه یک کریخوانی عمدی بوده که هیزم در تنور بازی بزرگ هفته دوازدهم لیگ میاندازد. طلاییهای اصفهان و قرمزهای تهران هر دو نزدیکترین تعقیبکننده استقلال در صدر جدول هستند و میدانند که شکست در الکلاسیکوی ایرانی ۷۶ میتواند حتی به قیمت خروج از کورس قهرمانی نیمفصل تمام شود. سپاهان آغازکننده جنگ روانی میان دو تیم بود و حتی خود نویدکیا نیز میداند که دوستی با پرسپولیسیها دستکم برای این هفته منتفی است. با سکوهای پر یا خالی، در تهران، اصفهان، اراک، یا هر جای دیگری از کره زمین، میتوانیم با اطمینان منتظر گر گرفتن آتش جنجال میان زرد و قرمز دوستداشتنی فوتبالمان باشیم.
اراک دوباره ترمز پرسپولیس را میکشد؟
زمین سفت و حریف سفتتر
سامان موحدی راد
هفته دوازدهم رقابتهای لیگ برتر ایران یک بازی مهم در دل خودش دارد. رویارویی پرسپولیس و سپاهان که همواره یکی از جنجالیترین بازیهای چند فصل اخیر ایران بوده است. بازیای که البته در این هفته از لیگ نشانی از آن صحنههای زشت نخواهد داشت. برای دومین فصل و البته به اجبار کرونا دیگر از حضور تماشاگر در این بازی خبری نیست و قرار نیست بعد از بازی پرسپولیس و سپاهان آمار سرهای شکسته شده تماشاگران را مخابره کنیم. همچنین بنا به دستور کمیته انضباطی حتی بازی این دو تیم دیگر در تهران و اصفهان هم برگزار نمیشود تا تماشاگران پشت ورزشگاهها از خجالت اتوبوس تیمها و خودروی تماشاگران یا هواداران احتمالی در بیایند. دیدارهای این دو تیم در این سالها چنان تصاویر زشتی داشت که عجیبترین تصمیمها برای آن گرفته شده و بنا به این حکم و با قرعهکشی، این سپاهان بود که باید شهر میزبان را انتخاب میکرد. برای همین آنها اراک را انتخاب کردند. جایی که پرسپولیس در دو سال اخیر دوبار در آن شکست خورده و احتمال دارد یک شکست دیگر را هم در آن تجربه کند. البته این تنها دلیل این انتخاب نیست. چرا که ورزشگاه امام خمینی اراک نزدیکترین ورزشگاه استاندارد به اصفهان است و از اینرو گزینه خوبی برای زردها به حساب میآید. البته که پیروزیهای پرگل سپاهانیها در این ورزشگاه هم خاطرات خوبی برای آنها رقم زده است. همه این عوامل دست به دست هم داده تا پرسپولیس برای دومین بار در این نیمفصل بارش را برای سفر به اراک ببندد. آنها امیدوارند بر ناکامیهای اخیر در این شهر غلبه کنند و یک بار هم پیروز از ورزشگاه بیرون بیایند.
نبردی برای اثبات ادعا
جنگ همسایگان
میعاد نیک
برنامهریزی معیوب و اشتباه سازمان لیگ فوتبال ایران باعث شده تا دو دیدار بسیار مهم در هفته دوازدهم، در یک روز و تنها به فاصله چند دقیقه از یکدیگر برگزار شوند. بدون تردید جدال تیمهای فوتبال پرسپولیس – سپاهان و استقلال – فولاد هر کدام به تنهایی برای تبدیل شدن به مهمترین رویارویی هفته و یک مسابقه جذاب از تمامی المانهای لازم برخوردار بودند. گذشته از این ماجرا اما به طور حتم حساسترین جدال هفته دوازدهم لیگ برتر در جایی خارج از تهران و اصفهان با سرشاخ سرخپوشان و طلاییها برگزار خواهد شد؛ دیداری که قطعاً در تعیین جایگاه صدرنشینان نیمفصل نخست لیگ بیستویکم تأثیر بهسزایی داشته و نگاههای بسیاری را به خود جلب خواهد کرد.
این دیدار البته در ورزشگاه شهر اراک آغاز خواهد شد تا محرومیت سپاهانیها از این لحاظ اجرا شود و دو تیم عملاً در شرایطی برابر و طی دیداری خارج از خانه به مصاف یکدیگر بروند. دیدار حساس این هفته بیش از خود دو تیم برای مدعیانی مانند استقلال، مس، آلومینیوم و فولاد حائز اهمیت خواهد بود. در نبرد دو همسایه در جدول ردهبندی که امتیازات برابری هم دارند، شاید تساوی بدترین نتیجه باشد. تقسیم غنایمی که بیشترین مواهب آن به سایر رقبا برسد، از هرگونه شکستی برای شاگردان یحیی گلمحمدی و محرم نویدکیا بدتر خواهد بود و شاید هر دو تیم روی این مسأله متفقالقول باشند که شکست خوردن هم از تساوی بهتر است. رویارویی تیمی که فوتبال روانی بازی میکند و تیمی که در حال بازیابی خود قرار گرفته، روی کاغذ خبر از 90 دقیقه جذاب و سراسر استرس خواهد داشت؛ به شرط آن که سرمربیان و کادرهای فنی از ترس شکست، به بازی دفاعی و تخریبی فکر نکنند.
مچاندازی بزرگ دو مربی
مازیار گیلکان
بازی سپاهان - پرسپولیس نه فقط لیگ را به اوج حساسیت میرساند، بلکه بخشی از سرانجام دو تیم در این فصل را روشن میکند. یکی از بزرگترین بازیهای فصل را باید تماشا کرد، رقابتی جانانه که محرم نویدکیا و یحیی گلمحمدی را به جدیترین آزمون مربیگری در لیگ برتر دعوت کرده است.
بخش مهمی از جذابیت این بازی، جدل دو مربی است؛ یکی تازهکار و مدعی و سازنده سپاهانی جدید که دوباره مدعی قهرمانی است و دیگری کهنهکار و مدعی تکرار قهرمانی. نویدکیا در حال ساختن تیمی تازه برای سپاهان است و گلمحمدی در ساختن تیم فصل جدید مخمصههای فنی را پشت سر گذاشته و باید برای بازی بزرگ آماده شده باشد.
سپاهان و پرسپولیس را همراه با استقلال مدعیان اصلی قهرمانی فصل میدانیم اما این بازی بیش از هر بازی دیگری سرنوشتساز است و حتی استقلال چشم به نتیجهاش میدوزد تا وضعیت خود را در جدول ارزیابی کند.
محرم نویدکیا در ساخت بازی در سپاهان تا امروز مربی موفقی بوده و شاید از این منظر جلوتر از گلمحمدی گام برداشته باشد. تیم محرم فوتبال را بیترس بازی میکند و به جلوه دادن مهارتهایش علاقهمند است. پرسپولیس اما هنوز به ارائه بهترین فوتبال خود نرسیده است. شاید بازی بزرگ مقابل سپاهان فرصتی باشد تا بهترین پرسپولیس فصل جاری را ببینیم؛ تیمی که از گرههای فنی خود خلاص شده باشد.
محرم نویدکیا و یحیی گلمحمدی برای بازی امروز سختترین کار را برای پیروزی دارند. آنها از این بازی پیروزی میخواهند چون هر دو مقابل حریف دیگر -استقلال- به حداکثر امتیاز نرسیدهاند. سپاهان به استقلال باخته و پرسپولیس به تساوی رسیده است. نرسیدن به حداکثر امتیاز این بازی برای سپاهان یا پرسپولیس میتواند در پایان فصل گران تمام شود.
بازی سپاهان - پرسپولیس تا اینجای فصل بعد از دربی و همتراز با بازی استقلال - سپاهان، از سرنوشتسازترین بازیهاست، آنچنان که میتوانست هر ورزشگاهی را در اصفهان یا تهران پر از تماشاگر کند. حیف که این بازی در زمین سوم برگزار میشود و صد حیف که طرفداران دو تیم از تماشای آن در ورزشگاه محروماند.
باشگاههایی که فقط در اسم فرهنگی هستند
پوستر جنجالی سپاهان
رسول مجیدی
تا قبل از شروع دومین دوره لیگ برتر، بازی سپاهان و پرسپولیس یک بازی عادی مثل سایر بازیها بود. اما از لیگ دوم که سپاهان با هدایت فرهاد کاظمی و ستارههایی مثل محرم نویدکیا و محمود کریمی اسبش را برای قهرمانی زین کرد، اوضاع تغییر کرد. درست از همان سال و با سفر پرسپولیس به اصفهان، این بازی به ناگاه جنجالی و پر از حاشیه شد.
حالا و بعد از نزدیک به دو دهه این دیدار همچنان جنجالی است. آخرین بازی دو تیم آنقدر حاشیه و زد و خورد داشت که کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال تصمیم گرفت بازیهای فصل 01-1400 دو تیم در زمین بیطرف برگزار شود. حالا در چنین شرایطی دو تیم قرار است بازی رفت این فصلشان را که سپاهان میزبان است، در اراک برگزار کنند. یک دیدار تعیینکننده بین دو تیم بالای جدولی که در این سالها همیشه نبردشان حساس بوده. اما همین دیدار در زمین بیطرف و بدون تماشاگر هم باعث نشده تا از جنجالهای بازی کم شود.
باشگاه سپاهان دو روز قبل از بازی با انتشار یک پوستر در اینستاگرامش علنا به جان هواداران تیم رقیب آتش انداخت. پوستری که روی آن سه بازیکن سابق پرسپولیس که این روزها پیراهن زرد سپاهان را میپوشند، خودنمایی میکند؛ فرشاد احمدزاده، سروش رفیعی و شهریار مغانلو.
سپاهان که به تازگی در شبکههای اجتماعیاش فعالتر از همیشه به نظر میرسد، برای بازیهای گذشتهاش هم پوستر طراحی کرده اما هرگز از بازیکنان سابق باشگاههای مقابلش استفاده نکرده. این بار اما انگار خود باشگاه سپاهان هم که مثل سایر باشگاههای ایران لقب «فرهنگی» را جلوی نام خودش میبیند، بدش نیامده با این پوستر آتشی روشن کند و حساسیت کار را بالا ببرد. گرافیست باشگاه البته به همین موضوع بسنده نکرده و لوگوی پرسپولیس را هم بدون ستاره روی طرحش آورده تا حسابی طرفداران رقیب را آزرده کند.
همین طرح به ظاهر ساده باعث شد تا روز گذشته بسیاری از سایتها دربارهاش بنویسند: «آغاز جنجالهای پرسپولیس و سپاهان با این پوستر!»
خلاصه پوستری که باید در سایتهای هواداری منتشر میشد، در حساب رسمی باشگاه فرهنگی ورزشی سپاهان منتشر شد تا یک وقت زبانم لال، زبانم لال، از حساسیتهای بازی کم نشود و باشگاه اصفهانی مطمئن باشد تا جایی که توانسته سطح جنجال را بالا نگه داشته است.
سپهر در کنار بهترین مدافع جهان
سپهر حیدری چند ماهی است که در امارات مستقر شده. دستکم عکسهای اینستاگرام خودش و همسرش که این را میگوید. او دوشنبهشب در مراسم گلوب ساکر حضور داشت و دست بر قضا، با لئوناردو بونوچی مدافع مستحکم و ایتالیایی که جایزه بهترین مدافع سال را هم دریافت کرد، عکس یادگاری انداخت.
حیدری قبلاً هم چندین بار برای تماشای مسابقات مختلف فوتبال اروپا به ورزشگاه رفته بود و هر بار عکسهایش جنجالی شده بود. به طور مثال میتوان به جدال بارسلونا و بیلبائو در جام حذفی سال ۲۰۱۵ اشاره کرد که او به همراه همسر خود این دیدار را در ورزشگاه نیوکمپ از نزدیک به نظاره نشست.
طنزیم
داداش پله
هومن جعفری
«هوگو مارادونا، برادر دیگو در تاریخ 28 دسامبر در سن 52 سالگی و بر اثر حمله قلبی در خانه خود در شهر ناپل در ایتالیا درگذشت.»
جرعهای از لب لعل برادر مارادونا هم نچشیدیم و برفت! الان نه دیگو داریم نه هوگو! باز خدا داداش پله را برای ما نگه دارد!
محمد شبانه روزنامهنگار مصری مدعی شده در جلسه روز گذشته مربی پرتغالی بابت عدم برگزاری دو دیدار دوستانه بهشدت عصبانی شده است.
این خبرنگار در برنامه باکس تو باکس گفت: «کیروش در این جلسه اعلام کرد که از فدراسیون فوتبال مصر درخواست برگزاری دو دیدار دوستانه در ژانویه را داشته است ولی از اینکه به بهانههایی مانند ویروس کرونا و این دست مسائل، فدراسیون قادر به انجام خواستههای او نبوده، شگفتزده شده است.»این خبرنگار اضافه کرد: «کیروش در این جلسه گفته است که از فدراسیون خواسته بودم در ماه ژانویه دو بازی تدارکاتی داشته باشیم تا آخرین وضعیت بازیکنان را پیش از حضور در جام ملتهای آفریقا مورد ارزیابی قرار بدهیم اما توان برگزاری دو بازی را در این مقطع ندارند و میگویند جام کشورهای عربی کافی بود و بهدلیل شرایط کرونا نمیتوانیم مسابقات دیگری داشته باشیم.»
آدم انصافا دلش برای کیروش میسوزد! از دست ما فرار کرد، گیر بدتر از ما افتاد! کارلوس جان بای دوستانه خواستی تیم ملی خودمان هست!
از قرارداد مبهم با اسکوچیچ تا قراردادهای مغشوش با ویلموتس و کیروش
بستن قرارداد؛ مشکل همیشگی فوتبال ایران
مهدی تاج رئیس پیشین فدراسیون فوتبال بارها مدعی شد که درسهای برگرفته از عقد قراردادهای ناهمگون و مغشوش با کارلوس کیروش سبب شده قرارداد منعقده با مارک ویلموتس بسیار کمنقصتر باشد و ابتکار عمل را به دست طرف مقابل نسپرد.
وصال روحانی
وقتی همه ابعاد کارها و اقدامات سالهای اخیر فدراسیون فوتبال در خصوص نحوه برخورد با مربیان خارجی را مدنظر میگیریم، به این نتیجه میرسیم که این نهاد خیال درس گرفتن از خطاهای خود را ندارد و متنبه نمیشود و همچنان راه پر لغزش خود را طی میکند.
در روزهای اخیر پیرامون ریالی یا دلاری بودن قراردادی که دو سال پیش با دراگان اسکوچیچ بر سر احراز پست سرمربیگری تیم ملی بسته شد، حرفها و شایعات زیادی به گوش خورده و در حالی که فدراسیون همیشه ادعا کرده بود که در راستای حفظ منافع ایران این قرارداد ریالی بسته شده، اینک گفته میشود که این تفاهمنامه دلاری است و همانند قراردادهای منعقد شده با سرمربیان سابق تیم ملی ایران به این مربی کروات نیز حقوق با ارز دلاری پرداخت شده و مبنا، ارز ایرانی نبوده است. پس از بالا گرفتن این بحثها و حتی ورود مجامع سیاسی به این مسأله حیدر بهاروند سرپرست سابق فدراسیون فوتبال با رد مجدد شایعات اخیر تأکید کرده که قرارداد اسکوچیچ ریالی بسته شده و تغییری هم در آن داده نشده ولی اظهارات او نیز ناظران را مجاب نکرده و این باور قوی وجود دارد که فدراسیون یک بار دیگر در امر انعقاد قرارداد با مربیان خارجی تیم ملی دچار لغزش شده و اگرچه این لرزش به اندازه گاف زمان انعقاد قرارداد مارک ویلموتس عظیم و تاریخی و اسفبار نیست اما این خطا روی داده و بنابراین آثاری منفی میتواند بر آن مترتب باشد. در نهایت باز هم ثابت شده است که فدراسیون نمیخواهد یا نمیتواند از مسائل تلخ گذشته تجربه لازم را برگیرد و آن تجربه را چراغ راه امروز و آیندهاش کند و به گونهای عمل نماید که ضررهای کلان مالی برخاسته از عقد قراردادهای یکسویه با مربیان خارجی مجدداً دامانش را نگیرد و آه افسوس همگان را موجب نشود. شاید پیدا کردن راههای درست برای عقد قرارداد با مربیان خارجی رشتههای پراهمیت همانند فوتبال آنقدرها هم سخت نباشد و فقط با قدری مطالعه دقیق بتوان به این امر نایل آمد ولی در این زمینه به قدری با کمتوجهی و سطحینگری برخورد شده که با بنبستهای کنونی مواجه شدهایم. مهدی تاج رئیس پیشین فدراسیون فوتبال بارها مدعی شد که درسهای برگرفته از عقد قراردادهای ناهمگون و مغشوش با کارلوس کیروش سبب شده قرارداد منعقده با مارک ویلموتس بسیار کمنقصتر باشد و ابتکار عمل را به دست طرف مقابل نسپرد. واقعیت امر چیزی جز این بود زیرا بندها و تبصرههای عجیب و غریب قرارداد ویلموتس و موارد سودجویانهای که وکیل این مربی بلژیکی با هنرمندی در متن قرارداد جای داد، سبب شد ویلموتس با وجود کسب نتایج منفی و تحمل دو شکست بسیار تأثیرگذار در معدود مسابقاتی که هدایت یوزها را عهدهدار بود، به کسب غرامتی از سوی فدراسیون ایران نزدیک شود که گرانترین تاوان در تاریخ ورزش کشورمان است. این در حالی است که سرمربی پرتغالی پیشین ایران نیز طی زمامداری 8 سالهاش در تیم ملی چنان ارقام بالایی را دریافت کرد که هیچ مربی دیگری در تاریخ ورزش کشورمان حتی به چنان رقمی نزدیک هم نشده است و شاید هیچ مربی خارجیای در ایران یک پنجاهم این عایدی را هم کسب نکرده باشد. امروز بیش از آنکه اهمیت داشته باشد قرارداد اسکوچیچ با فدراسیون دلاری است یا بر اساس ریال این مسأله مهم است که چگونه عمل کنیم تا مربیان بعدی تیم ملی از همین طریق و با مانورهایی از همین دست به پولهای نجومیای نرسند که به جیب کیروش رفت و یا قرار است بر اساس احکام «CAS» و فیفا به حساب ویلموتس واریز شود. اگر هم در متن قرارداد با اسکوچیچ خطاهایی حادث شده باشد و تفاوتهای آشکار بین قراردادهای ریالی با قراردادهای دلاری به سود این مربی کروات تمام شود (و بهرههای او را بیشتر و ضررهای ما را فزونتر کند) چیزی است که روی داده و کار از کار گذشته است و نمیتوان در این لحظه آن را به کلی ترمیم و متحول کرد. هدف مهمتر باید تدوین و اجرای قراردادهایی از سوی ما با کارمندان خارجی بعدی فدراسیون (منجمله مربیان تیمهای ملی) باشد که طرف داخلی و به واقع کارفرما متضرر اصلی آن نباشد و پول فراوان و غیرقابل محاسبهای به حساب افرادی ریخته نشود که تحت استخدام ما قرار دارند اما نه خواستار دائمی منافع ما هستند و نه کلاً قرار است در درازمدت در ایران بمانند و فقط آمدهاند که در طول مدت اقامتشان در کشورمان به اهداف حرفهای و البته مالی مورد نظرشان برسند و به محض نامساعد شدن اوضاع بار خود را ببندند و به سوی کشورها و اهداف بعدیشان بروند. شاید سران و کارکنان فدراسیون در توجیه ضعفهای خود در این زمینه مدعی شوند که اینگونه کارها هنری فوقالعاده را میطلبد که از حیطه و مشخصههای شغل و مهارت آنان دور است و باید وکلایی مجربتر و سیاسیون ارشدتر و حقوقدانان ورزشی حاذقتری اداره این امور را در دست میگرفتند و از این طریق بگویند که در خطاهای عظیم روی داده در تنظیم متن قراردادهای کیروش و ویلموتس نقش اول را نداشته و دیگران گناهکار بودهاند.
با این حال کار فوق آنچنان هنر ویژه و برجستهای را هم نمیخواهد و نباید مدعی شد که لغزشهای روی داده غیر ورزشی بوده و باید کار را فقط از دریچههای حقوقی و قضایی و اموری تخصصی همچون روابط بینالملل نگاه و از این طریق آسیبشناسی و سپس مقصران را معرفی کرد. تقصیرکاران را در خود فدراسیون جستوجو نمایید. آنجا که رؤسا و دستیارانشان دقت لازم را ندارند و بخشهای حقوقی و قضایی و بینالمللیشان هم بیش از آنکه عمل و اقدام قوی داشته باشند، فقط سخنوری و ادعاهای بلیغ و گسترده دارند و طوری صحبت میکنند که انگار هر نهادی مقصر است الا نهادی که در آن کار میکنند. این نهاد به واقع طرف و عامل تحقق همه رویدادها و ایراداتی بوده است که در دل ماجراهای عظیم ویلموتس و کیروش نهفته است و کمی تا قسمتی به قضایای اسکوچیچ هم رسوخ کرده و قرارداد او را نیز مبهم و دچار شائبه ساخته است.
اتفاق جالب در موزه سینمای ایران
شبی ویژه برای «آیدین»
دوشنبهشب رویداد جالبی در موزه سینمای ایران اتفاق افتاد؛ اکران ویژه فیلم مستند «آیدین» به مناسبت سالگرد درگذشت آیدین نیکخواه بهرامی. در این اکران ویژه، دکتر فرزانه ابراهیمی فخار مادر مرحوم آیدین نیکخواه بهرامی، علیرضا هنردوست و پویا تاجیک بازیکنان اسبق تیم ملی بسکتبال، گلاره کاکاوند بازیکن اسبق تیم ملی بسکتبال بانوان، نگین رسولی بازیکن تیم ملی بسکتبال، متین جلالیان بازیکن تیم بسکتبال مهرام و برخی عوامل این فیلم مستند حضور داشتند.
فرزانه ابراهیمی فخار مادر مرحوم آیدین نیکخواه بهرامی قبل از اکران فیلم مستند، با تشکر از عوامل فیلم مستند «آیدین» که یاد او را زنده نگاه داشتند، گفت: «ساخت فیلمی از آیدین، همیشه آرزویم بود که به تحقق پیوست. همین که هر روز با واکنشهای مردمی برای فیلم زندگی آیدین مواجه بودم، برایم قوت قلب و دلگرمی است و خوشحالم که چنین فیلمی اکران میشود و از همه مردم و دوستداران آیدین عزیزم تشکر میکنم.»
فیلم مستند «آیدین» به کارگردانی اشکان مهریار و تهیهکنندگی مهدی برجیان که روایتی از زندگی آیدین نیکخواه بهرامی بازیکن فقید بسکتبال ایران با صدای پرویز پرستویی است، اکران خود را از دوم شهریور ماه در سینماهای «هنر و تجربه» آغاز کرد.
در چنین روزی
مجتبی رفیعی
هفت سال پیش در چنین روزی روزنامه ایران ورزشی تیتر نخست خود را به بازدید کارلوس کیروش و اعضای تیم ملی فوتبال ایران از کودکان مجتمع خیریه بهشت رضا(ع) اختصاص داده بود: «یادگاری بهرام پیکاسو به کیروش» در این مطلب میخوانیم: «این مجتمع خیریه همان مکانی است که بازیکنان تیم ملی پیش از سه بازی حیاتی ایران در رقابتهای انتخابی جام جهانی، با حضور در آن با شرایط نگهداری این کودکان آشنا شده بودند. به گفته مسئول این مجتمع، کمکهای تیم ملی در آن زمان باعث شد که در کنار سایر کمکهای رسیده، مکانی دائمی برای این کودکان تهیه شود. دیروز همچنین از سوی کادر فنی و بازیکنان تیم ملی مبلغ 12 هزار دلار بابت تجهیز این مجتمع به کامپیوتر و تجهیزات الکترونیکی و نیز البسه و اقلام ورزشی که سرمربی تیم ملی از باشگاه منچستریونایتد تهیه کرده بود، به این مجتمع اهدا شد.» برای خواندن این مطلب به آرشیو روزنامه ایران ورزشی مراجعه کنید.
|
|
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
آدرس مطلب:
|
ویژه نامه | آرشیو