نبرد بر سر صعود در گروه E یورو 2020 ادامه دارد. اسلواکی به سویل می‌رود تا با اسپانیا بازی کند. اسپانیا با 2 امتیاز از دو بازی، در رده سوم گروه است و اسلواکی با یک امتیاز بیشتر، در رده دوم قرار دارد.

مردان استفان تارکوویچ یورو 2020 را با برد مقابل لهستان آغاز کردند اما سپس یک بر صفر برابر سوئد شکست خوردند. البته سرنوشت آنها در دست خودشان است و با یک امتیاز مقابل اسپانیا، صعودشان را قطعی می‌کنند. برد روز اول برابر لهستان باعث می‌شود که در صورت کسب یک امتیاز از سوی اسلواکی، لهستانی‌ها حتی با برد مقابل سوئد هم به این تیم نرسند. تارکوویچ بی‌تردید وسوسه می‌شود مقابل اسپانیا دفاعی بازی کند، به‌ویژه که دیده اسپانیا مقابل سوئد با وجود تلاش فراوان، نتوانست گل بزند. با این حال، شرایط گروه به نحوی است که اسلواکی ممکن است به عنوان تیم اول صعود کند یا اگر ببازد، به عنوان تیم چهارم حذف شود. اسپانیا باید راهی برای صعود از گروهش پیدا کند، وگرنه برای اولین بار از سال 2004 تاکنون در مرحله گروهی از یورو حذف خواهد شد. تساوی برابر لهستان باعث شد روند شکست‌ناپذیری این تیم در تمامی رقابت‌ها به 10 مسابقه برسد اما انریکه می‌داند که طرفداران اسپانیا نگران بازی با اسلواکی هستند. البته اسپانیا ممکن است مانند پرتغال در یورو 2016، تمامی دیدارهایش در مرحله گروهی را مساوی کند ولی به مرحله بعد راه یابد و حتی قهرمان شود. اسلواکی در سال 2014 توانست اسپانیا را شکست دهد اما اسپانیا در خانه در هر سه باری که برابر اسلواکی بازی کرده، پیروز شده است. دنیس واورو، مدافع اسلواکی به ویروس کرونا مبتلا شده و به همین دلیل فعلاً دور از میادین است. ایوان شرانتز هم احتمالاً بار دیگر به دلیل مصدومیت از ترکیب تیمش دور می‌ماند. تارکوویچ البته دغدغه جدیدی پس از شکست مقابل سوئد ندارد اما باید تصمیمات مهمی در ترکیب بگیرد. به نظر می‌رسد که یاکوب هرومادا جای پاتریک هروسوفسکی را در خط میانی بگیرد. لوکاس هاراسلین هم احتمالاً در سمت راست به مارتین کوشلنیک ترجیح داده خواهد شد. اوندری دودا هم با آنکه در دیدار دوم کارت زرد گرفت، همچنان در خط حمله حضور خواهد یافت. برنامه‌های اسپانیا در یورو به دلیل ابتلای سرخیو بوسکتس به ویروس کرونا به هم ریخت اما این هافبک دفاعی بارسلونا به تمرینات برگشته و آماده بازی است. به این ترتیب عجیب نیست اگر رودری که مقابل لهستان اخطار گرفت، از ترکیب کنار برود. فران تورس هم پس از آنکه جراردو مورنو مقابل لهستان یک ضربه پنالتی مهم را از دست داد، به دنبال حضور در ترکیب ثابت است اما بازیکن ویارئال از اکتبر 2019 که اولین بازی ملی‌اش را تجربه کرد، بیشترین تأثیرگذاری روی گل‌ها را در این تیم داشته (5 گل و 4 پاس گل). به این ترتیب شاید دوباره به او اعتماد شود.

 

منبع: SportsMole

سامیندرا کونتی

 

کوین دبروین اولین بازی‌اش برای بلژیک را خیلی خوب به خاطر نمی‌آورد. آن روز در تابستان 2010 بلژیک با مربیگری ژرژ لیکنز با گل به خودی ونسان کمپانی از فنلاند عقب افتاد. آن روزها متفاوت بود. بلژیک، تیم چهل و هشتم فیفا، در حال گذار از یک تیم یقه آبی فوتبال به تیمی هیجان‌انگیز بود. در آن بازی ادن آزار، اکسل ویتسل، کریستین بنتکه و روملو لوکاکو که در نیمه دوم به زمین آمد، حضور داشتند، دبروین از آن بازی به خوبی یاد می‌کند. دبروین از آن موقع لحظات شیرین زیادی را تجربه کرده اما حالا در یورو 2020 این حس برایش به وجود آمده که او و نسل طلایی فوتبال بلژیک باید کاری کنند، یا حالا یا هیچ وقت. شماره هفت در ترکیب اصلی بود در کنار ویتسل و آزار مقابل فنلاند در آخرین بازی گروه B و قابل پیش‌بینی بود که بازی یک تمرین جدی برای آنها  است اگرچه نفوذ به دیوار آهنین فنلاند آسان نبود. بلژیکی‌ها از سال 1968 نتوانسته بودند فنلاند را ببرند اما دبروین تیم را به جلو برد و با گل‌های توماس فرمالن و لوکاکو جبران کردند.  تیم شماره یک جهان پنجشنبه گذشته برابر دانمارک با سه تعویض روند بازی را عوض کرد و باخت را به برد 2 بر یک تغییر داد. دبروین توقف‌ناپذیر است، هر لمس توپش فرصتی ایجاد می‌کند و این چیزی است که بلژیک برای قهرمانی به آن نیاز دارد؛ اینکه دبروین و بقیه ستاره‌های تیم، تیبو کورتوآ، اکسل ویتسل، ادن آزار و روملو لوکاکو، به موقع در بالاترین سطح بازی کنند همانطور که در آن برد هیجان‌انگیز و فوق‌العاده مقابل برزیل در جام جهانی گذشته بودند. اما آن پیروزی نزدیک در کپنهاگ یک نقطه ضعف از بلژیک را آشکار کرد: در یک ساعت ابتدایی، تیم شماره یک جهان مغلوب و مقهور تیم و کشوری پراحساس بود در نتیجه شاگردان روبرتو مارتینس به خاطر گل زودهنگام یوسف پولسن عقب افتادند. آسانی عبور میکل دامسگارد و دیگران از دفاع بلژیک نگران‌کننده بود. دفاع پا به سن گذاشته بلژیک آسیب‌پذیر بود و مربی اسپانیایی گزینه‌های زیادی برای اصلاح نداشت. او فقط پنج مدافع به این تورنمنت آورده با این استدلال که لیاندر دندانکر و تیموتی کاستانیه می‌توانند دفاع بازی کنند اگر لازم باشد. این مشکل دیگری درست می‌کند: در سیستم 3-4-3 که حمله را تسهیل می‌کند، مدافعان نمی‌توانند زیاد جلو بروند چون دامسگارد، مارتین برایت ویت و دیگران با سرعت‍‌‌شان به تیم ضربه می‌زنند. و یک لحظه نداشتن تمرکز تمام زحمات تیم در یک تورنمنت را به باد می‌دهد. فضای خاصی است و بلژیک به خوبی با آن آشنایی دارد. آنها در یک‌هشتم‌نهایی یورو 2016 با درخشش آزار با چهار گل مجارستان را در هم کوبیدند. در مرحله بعد به ولز خوردند که با سیستم 2-5-3 دفاع بلژیک را هدف قرار داد. تیم مارک ویلموتس درس نگرفت از بازی اولش برابر ایتالیا که پاسخی برای این تاکتیک نداشت. امسال، آتزوری بزرگترین رقیب بلژیک تا اینجای تورنمنت به حساب می‌آید و دبروین اعتراف کرده بیش از همه تحت تأثیر تیم روبرتو مانچینی قرار گرفته. تیمی که 9 امتیاز از سه بازی مرحله گروهی گرفته و با استفاده از مانوئل لوکاتلی بازی مطمئنی ارائه می‌کند. روند شکست‌ناپذیری ایتالیا به 30 بازی رسیده که از دهه 30 میلادی بی‌سابقه است. سایر غول‌های قاره مثل آلمان، فرانسه و پرتغال هنوز اغواگری نکرده‌اند و تیم‌هایی مثل انگلیس و اسپانیا که اصلاً خوب نبوده‌اند. شاید الان نوبت بلژیک باشد. پنج سال قبل مسیر فینال به ولز و پرتغال خورد اما شیاطین سرخ در لیل زمینگیر شدند. آنها راهی طولانی را از آن زمان طی کرده‌اند اما نتایج و بازی‌های مرحله گروهی ثابت کرد بلژیک واقعاً یکی از مدعیان فتح یورو است. زمان لغزش و کوتاهی مقابل رقبای شمالی به پایان رسیده، شاید این فرصت آخر باشد.

منبع: فوربز

 

 

پنج سال بعد از مبارزه در بزرگترین میدان قاره، پرتغال مدافع عنوان قهرمانی اروپا در آخرین بازی مرحله گروهی به مصاف نایب قهرمان یورو 2016 می‌رود. آبی‌ها با وجود توقف در دیدار با مجارستان همچنان صدر گروه را در اختیار دارند و سلسائو با باخت 4 بر 2 مقابل آلمان فعلاً در رده سوم است.

کریستیانو رونالدو چهار روز بعد از رسیدن به عنوان بهترین گلزن تاریخ جام ملت‌های اروپا، مقابل آلمان هم کار خودش را کرد و یک گل زد و یک پاس گل به دیوگو ژوتا داد اما در پایان بازی دلیلی برای شادی نداشت چون دو گل به خودی در فاصله چهار دقیقه به وسیله روبن دیاز و رافائل گریرو و دو گل کای هاورتز و روبین گوسنز باعث شد تیم فرناندو سانتوس نخستین مدافع عنوان قهرمانی اروپا شود که در یک بازی چهار گل می‌خورد.

پرتغال که در راه قهرمانی دوره قبل در مرحله گروهی حتی یک برد به دست نیاورده بود، در هفت حضور اخیرش در یورو از مرحله گروهی عبور کرده اما با حریفی روبه‌رو می‌شود که برای رونالدو خوش یمن نیست. رونالدو که اوایل فینال یورو 2016 به دلیل مصدومیت مجبور به ترک زمین شد، هرگز در شش بازی مقابل فرانسه گل نزده و شکستن این طلسم باعث می‌شود آمار گلزنی او در تورنمنت‌های بزرگ به 20 گل برسد و از میروسلاو کلوزه عبور کند تا یک رکورد دیگر در دوران پرافتخار او ثبت شود.

کیلیان امباپه، کریم بنزما و آنتوان گریزمان با فرصت سوزی در دیدار با مجارستان به توقف قهرمان جهان در دومین بازی‌اش در یورو کمک کردند اما تیم دیدیه دشان از دو بازی خود چهار امتیاز گرفته و با پیروزی در این دیدار به عنوان صدرنشین صعود می‌کند.

فرانسه در آبان گذشته با پیروزی یک بر صفر مقابل پرتغال در لیگ ملت‌های اروپا تا حدی انتقام شکست پنج سال قبل را گرفت، تنها گل آن بازی را انگولو کانته زد.

 

اخبار تیمی

پرتغال همچنان بدون ژوائو فلیکس و نونو مندز به کارش ادامه می‌دهد که نبود این دومی تضمین یک حضور دیگر برای رافائل گریرو در دفاع چپ است با وجود گلی که در دیدار با آلمان وارد دروازه خودی کرد. سانتوس احتمال تغییرات در ترکیب اصلی تیمش بعد از باخت بد در بازی دوم را رد نکرده و احتمالش زیاد است که رافا سیلوا و رناتو سانچز از این تصمیم بیشترین بهره را ببرند.

دشان در دقیقه 57 بازی با مجارستان عثمان دمبله را به زمین فرستاد اما مهاجم بارسلونا دچار مصدومیت زانو شد و اعلام کردند ادامه تورنمنت را از دست می‌دهد. مربی فرانسه هیچ نگرانی دیگری درباره وضعیت جسمی بازیکنانش ندارد چون بنژامین پاوار هم با وجود مصدومیت سرش در بازی با آلمان ناگهان آمادگی کامل برای بازی مقابل مجارها را به دست آورد.

لوکاس هرناندس باید به دفاع چپ برگردد بعد از آنکه در آخرین بازی در تصمیمی شگفت‌انگیز لوکاس دینیه آنجا بازی کرد. رسانه‌های فرانسوی گزارش داده‌اند پاوار و آدرین ربیو ممکن است جای خود را در ترکیب اصلی از دست بدهند و به جای آنها ژول کانده و کورنتین تولیسو از ابتدا در زمین باشند.

 

یادداشت

مارک آگدن    

 

یورو 2020 برای برونو فرناندس ناامیدکننده بوده است. با نمایش‌هایی که از او برابر مجارستان و آلمان دیدیم، این بازیکن در پرتغال سایه‌ای از چهره‌ای است که در منچستر یونایتد به نمایش می‌گذارد.

او 18 ماه پیش از اسپورتینگ لیسبون به یونایتد پیوست و از همان لحظه ورود، بازیکن اصلی تیمش شد. او نیروی محرکه خلاقیت تیمش شد و از نظر تأثیرگذاری، پل پوگبا را زیر سایه خود برد.

او در فصل گذشته لیگ برتر، 18 گل زد و 12 پاس گل داد. این بازیکن در یک فصل و نیم حضور در یونایتد، 26 گل در 51 بازی لیگ برتر زده و 19 گل هم ساخته است. او در قلب هر چیزی در یونایتد است و این تیم در هر مسابقه به او متکی است.

اما ماجرا در پرتغال فرق دارد. این یک دلیل بزرگ دارد: کریستیانو رونالدو. همه چیز حول محور مهاجم و کاپیتان پرتغال شکل می‌گیرد. کریس در یورو 2020 در دو بازی سه گل زده است و با عبور از رکورد میشل پلاتینی، حالا بهترین گل‌زن تاریخ جام ملت‌های اروپا است. رونالدو حالا تنها دو گل با رسیدن به رکورد 109 گل ملی علی دایی فاصله دارد.

فرناندس باید بپذیرد که در تیم ملی نقش مکمل را دارد و باید تمام تلاش‌اش را روی حمایت از رونالدو بگذارد. برناردو سیلوا، ژوائو فلیکس و دیوگو ژوتا هم همین هستند.

اما فرناندس 26ساله اولین بازیکنی نیست که باید خود را فدای رونالدو کند. سرالکس فرگوسن در منچستر یونایتد اغلب از وین رونی می‌خواست که در کناره‌های میدان بازی کند و وظایف دفاعی را به عهده بگیرد تا رونالدو بتواند به حملاتش بپردازد. رونی این کار را بدون گله و شکایت انجام می‌داد. فرناندس باید در پرتغال همین نقش را داشته باشد.

اما برای او سخت است که در باشگاهش چهره اصلی باشد و در پرتغال نه. او در جریان برد سه بر صفر پرتغال مقابل مجارستان و باخت چهار بر دو این تیم برابر آلمان، 153 دقیقه بازی کرد و در هر دو دیدار، به‌سختی می‌شد او را در زمین پیدا کرد. او در این دو بازی تنها دو شوت زد که برابر مجارستان در بوداپست بود.

در سیستم امتیازدهی یوفا، رونالدو با 32994 امتیاز در رده دوم است و مانوئل لوکاتلی از ایتالیا با 38134 امتیاز در رده نخست قرار دارد. فرناندس که این فصل در لیگ برتر در صدر آمار بود، تنها با 4537 امتیاز رده 254ام را به خود اختصاص داده است. او در میان بازیکنان پرتغال سیزدهم است.

در یونایتد، فرناندس اکثر ضربات ایستگاهی و پنالتی‌ها را می‌زند اما ضربات ایستگاهی حساس را در پرتغال، رونالدو می‌زند. پرتغال مقابل مجارستان صاحب یک پنالتی شد و مشخص بود که چه کسی پشت توپ می‌ایستد. رونالدو آن ضربه را به گل تبدیل کرد تا بار دیگر نشان دهد که مرکز ثقل تیم ملی است.

فرناندس هرچند در تیم ملی جایگاهی پایین‌تر از تیم باشگاهی‌اش دارد اما شکایت نمی‌کند. او ناراحت است که نمی‌تواند طبق انتظاری که داشت، برای تیم ملی خوب بازی کند اما خبری از اعتراضات همیشگی او در تیم ملی نیست. او در یونایتد وقتی که یک بازیکن پاس اشتباه می‌دهد، عصبانی شده و دستانش را در هوا تکان می‌دهد اما در پرتغال، او از این کارها نمی‌کند. شاید او می‌داند که تنها رونالدو است که می‌تواند اعتراض کند و مشکلی پیش نیاید. شاید هم فرناندس تمرکزش را روی این گذاشته که اشتباهی نداشته باشد تا رونالدو را عصبانی نکند.

فرناندس در چهار سال گذشته، در اسپورتینگ و در یونایتد مهم‌ترین بازیکن تیمش بوده است. او حالا در تیمی حضور دارد که فرد دیگری شماره یک است. فرناندس نقش رونالدو را در یونایتد دارد اما در پرتغال، وقتی که رونالدو باشد، او نمی‌تواند این نقش را به عهده بگیرد. با اینکه انتظارات از او در تیم ملی متفاوت است اما اگر پرتغال بخواهد از عنوان قهرمانی‌اش دفاع کند، نیاز به فرناندس بهتری دارد.

شکست شنبه مقابل آلمان باعث شده که پرتغال در خطر حذف از یورو قرار بگیرد. اگر آنها برابر فرانسه در بوداپست ببازند، احتمال حذفشان می‌رود. 

البته پرتغال حتی در صورت باخت هم می‌تواند امیدوار به این باشد که به عنوان یکی از چهار تیم سوم برتر صعود کند اما این امیدی خطرناک است. پیروزی یا تساوی مقابل قهرمان جهان پرتغال را به مسیرش برمی‌گرداند. آنها نیاز دارند فرناندس در یورو 2020 هم اثرگذار باشد تا به این تیم کمک کند.

منبع: ESPN

 

آلمان هنوز از صعود به مرحله حذفی یورو 2020 مطمئن نشده و در بازی امشب در مونیخ باید نتیجه خوبی از مجارستان بگیرد. هر دو تیم بازی اول‌شان را باختند اما دیدار دوم امیدوارشان کرد؛ مجارستان قهرمان جهان را متوقف کرد و آلمان 4 بر 2 پرتغال را برد.

بازی شنبه در واقع زیباترین بازی یورو 2020 تا اینجا بود و آلمان با آنکه از میهمانش عقب افتاد اما با ارائه فوتبالی که یادآور بازی‌هایش در جام جهانی 2006 بود، امیدهایش برای صعود از گروه مرگ را زنده نگه داشت. ستاره این بازی روبین گوسنز بود که در فصل گذشته 12 گل و شش پاس گل در تیم دوست داشتنی آتالانتا به ثبت رسانده. او در فوتبال هلند رشد کرده و هرگز در بوندس‌لیگا بازی نکرده.

آلمان حالا صعود می‌کند اگر مجارستان را ببرد یا اگر مساوی کند و فرانسه در دیگر بازی این گروه نتواند پرتغال را شکست دهد. دی مانشافت اگر بازی‌اش را ببرد و فرانسه برنده نشود، صدرنشین گروه می‌شود تا برای چهارمین بار پیاپی از مرحله گروهی یورو عبور کند. قهرمان یورو 1996 در دو دوره بعدی از مرحله گروهی حذف شد و در یورو 2008 نایب قهرمان شد در حالی که در دو دوره اخیر تا نیمه‌نهایی رفته. شاید پایان رویایی دوران 15 ساله مربیگری یواخیم لوو در تیم ملی آلمان قهرمانی اروپا باشد.

مجارها هم بعد از تساوی با فرانسه امیدوار به صعود از گروهی شده‌اند که تصورش هم سخت بود. حالا اگر بازی امشب را ببرند و پرتغال به فرانسه ببازد، به عنوان تیم دوم صعود می‌کنند. حتی اگر ببرند و فرانسه ببازد، دومی با تفاضل گل تعیین می‌شود. اگر تیم مارکو روسی برنده شود و دیگر بازی به تساوی بینجامد، مجارها سوم می‌شوند.

این نخستین بازی رسمی دو تیم بعد از فینال به یادماندنی جام جهانی 1954 است که آلمان 3 بر 2 به پیروزی رسید.

 اخبار تیمی

تیم یواخیم لوو با برد مقابل پرتغال به خودباوری بالایی رسیده اما دو تا از بازیکنان قدیمی و به جامانده از تیم قهرمان جهان در سال 2014 برای اینکه به دیدار آخر و تعیین‌کننده برابر مجارستان برسند، با مشکلات جسمی مواجه هستند. توماس مولر ثابت کرد چرا لوو بعد از مدتی او را به تیم ملی بازگردانده اما مصدومیت زانوی ستاره بایرن‌مونیخ شاید باعث شود تا یک‌چهارم‌نهایی تیمش را همراهی نکند البته اگر آلمان به آنجا برسد. هم‌تیمی سابق او در بایرن، متز هوملس هم با آسیب‌دیدگی زانو درگیر است اما می‌تواند در ترکیب اصلی قرار بگیرد هر چند نیکلاس سوله آماده است اگر لازم باشد. لروی سانه، یک بایرنی دیگر، شانس زیادی دارد برای اینکه جای مولر را در ترکیب بگیرد.

مجارستان شاید ستاره خود را در خط حمله در اختیار نداشته باشد چون آدام ژالای باتجربه مجبور به ترک زمین در اواسط نیمه اول بازی با فرانسه شد به خاطر ضربه‌ای که به سرش خورد. اگرچه مارکو روسی اعلام کرد بیرون کشیدن مهاجم سابق شالکه از روی احتیاط بوده اما نمانیا نیکولیچ که در بوداپست جای او را گرفت، احتمالاً در این دیدار جانشین او خواهد بود و در این صورت پیتر گولاچی دروازه‌بان مجارها بازوبند کاپیتانی را به دست می‌بندد.

دانیل گازداگ، هافبک مجارستان هم به دلیل مصدومیت تورنمنت را از دست داد اما تیم میهمان نگرانی دیگری بابت آمادگی جسمانی بازیکنانش ندارد.

 

بازیکنان دانمارک در یک حلقه تنگ، شانه به شانه، چشم در چشم، قلب به قلب دور هم جمع شدند. در اطراف‌شان، جمعیتی که در ورزشگاه دانمارک کپنهاگ حضور داشت نیز آنها را در آغوش گرفت و یک حلقه بیرونی از اشتیاق و تعلق خاطر ساختند. قبلاً هم چنین چیزی را دیده بودیم. در واقع 9 روز قبل، فقط چند متر دورتر و در همان زمین. آنجا نیز یک حلقه امید ساخته شد. دعای دسته‌جمعی برای زنده ماندن هم‌تیمی‌اشان، کریستین اریکسن. او بعد از غش کردن روی زمین بازی به قول کادر پزشکی تیم، «لحظه‌ای دنیا را ترک کرد و سپس برگشت.»

دوشنبه شب هم دانمارکی‌ها دعا می‌کردند اما از نوعی متفاوت. این بار دیگر کسی وحشت از دست دادن هم‌تیمی و هموطنش را نداشت. دعا برای نتیجه نگرفتن فنلاند در بازی دیگر گروه B مقابل بلژیک که قرار بود همزمان با بازی دانمارک و روسیه به پایان برسد. علاوه بر پیروزی 4 بر یک‌شان مقابل روسیه، دانمارکی‌ها نیاز داشتند که بلژیک هم به آنها لطف کند و فنلاند را شکست دهد. بلژیک 2 بر صفر فنلاند را برد و این بدان معنی است که حالا دانمارکی‌ها هم همراه با شیاطین سرخ به مرحله یک هشتم نهایی یورو می‌روند. در قلب حلقه آنها یک گوشی هوشمند بود که ثانیه‌ها را برای به صدا درآمدن سوت پایان بازی در سن پترزبورگ می‌شمرد. شما هم تصور می‌کنید که اریکسن هم آنجا بوده است. نه جسماً - او از یک بیمارستان مرخص شده و به خاطر ایست قلبی‌اش به خانه برگشت - اما روحاً.

وقتی داور، فلیکس بریش سوت زد و پیروزی 2 برصفر بلژیک مقابل فنلاندی‌ها را در فاصله 700 مایلی محل بازی دانمارکی‌ها تأیید کرد، هواداران دانمارکی در زمین و سکوها جشن گرفتند، این بار نه جشن برای خوب شدن حال اریکسن که به جمع ما برگشت، بلکه جشنی بابت پاداش ویژه: فرصتی دیگر برای تاریخ‌سازی.

دانمارک برای صعود به مرحله یک چهارم نهایی روز شنبه در آمستردام با ولز بازی خواهد کرد. برای مردان کاسپر هیولماند بعد از اتفاقاتی که در دو دور نخست پشت سر گذاشتند، هم به خاطر حادثه اریکسن، هم نتایج دو بازی اول، صعودشان به عنوان اولین تیم در تاریخ یورو که دو بازی اولش در مرحله گروهی را می‌بازد و باز هم صعود می‌کند، مانند زدن دکمه شروع مجدد بود. یک فرصت دیگر. درست مثل اریکسن.

دو ساعت قبل از بازی اوضاع به اندازه کافی آزاردهنده بود. در حالی که امیدوار بود فنلاند به بلژیک ببازد، دانمارک به سه امتیاز بازی خودش با روسیه هم نیاز داشت. میکل دامسگارد پدیده 20ساله دانمارکی از همان گل‌هایی زد که اگر اریکسن بود به او افتخار می‌کرد. دانمارکی‌ها گل دوم را یک ساعت پس از شروع بازی زدند اما این گل‌ها برای آنها فایده‌ای نمی‌داشت اگر فنلاند به تساوی‌اش با روسیه ادامه می‌داد. وقتی گل اول بلژیک با تصمیم سختگیرانه VAR مردود اعلام شد، برای لحظاتی دانمارکی‌ها روحیه‌شان را باختند. لحظاتی بعد هم روسیه پنالتی‌اش را گل کرد. روسیه هم آماده تسلیم شدن نبود.

اما در 15 دقیقه آخر، همه چیز بر وفق مراد دانمارک پیش رفت. آنها دو بار گل زدند و بلژیک هم همینطور. دیگر هیچ بازگشتی نبود و همه چیز تمام شد.

تجسم تکرار اتفاقی مشابه با آنچه در سال 1992 برای دانمارکی‌ها افتاد، دشوار است، زمانی که گروه دیگری از بازیکنان این کشور نیز فرصت دوم غیرمنتظره‌ای را برای حضور در یورو پیدا کردند. دانمارک در آن رقابت‌ها نتوانسته بود جواز حضور در یورو را به دست آورد. بازیکنان همه در تعطیلات بودند که از طریق یوفا به فدراسیون فوتبال آنها اطلاع داده شد به یورو دعوت شده‌اند چون جنگ داخلی در یوگسلاوی آغاز شده بود و سازمان ملل دستور تحریم این کشور را صادر کرده بود. در مرحله گروهی آن دوره هم یک گل دیرهنگام غیرمنتظره برابر فرانسه باعث صعود دانمارک به مرحله حذفی شد. 

ضربات پنالتی موفق - با درخشش پیتر اشمایکل، پدر دروازه‌بان فعلی دانمارکی‌ها و کسپر، که پنالتی افسانه‌ای مارکو فن باستن را مهار کرد - در نیمه نهایی، آنها  را مقابل هلند به پیروزی رساند. در فینال هم آنها با نتیجه 2 برصفر آلمان را از پیش رو برداشتند تا قهرمان اروپا شوند.

ستارگان زیادی برای آن شاهکار دست به دست هم دادند و هنگامی که شما ملتی به اندازه دانمارک باشید (با جمعیت 5/8 میلیون نفری، در یک زمین به اندازه شبه جزیره فوقانی میشیگان)، انتظار ندارید دو افسانه‌ای در این حد و اندازه در فاصله تنها 30 سال را به چشم خود ببینید اما رویاپردازی که هزینه ندارد. آنها قبلاً یک بار معجزه کردند پس محدودیتی برای تکرار آن نمی‌بینند. آنها پس از آنچه از سر گذرانده‌اند، همه چیز را در مورد به دست آوردن فرصت‌های دوم و اهمیت استفاده از آن و تسلیم نشدن را می‌دانند. درست مثل اریکسن. درست مثل کاری که دارند انجام می‌دهند.