پرسپولیس در مشهد تیم نسبتاً متفاوتی در مقایسه با بازی آخر سال گذشته بود. یحیی دو ملی‌پوش نامدار و تأثیرگذار خود وحید امیری و احمد نوراللهی که مقابل سوریه بازی کرده بودند را بیرون گذاشت تا کامیابی‌نیا و پهلوان فیکس شوند. خط حمله تیم مشکی و بنفش پرسپولیس هم تشکیل شد از زوج مغانلو – عالیشاه تا ترابی در کناره‌های خط میانی بازی کند.

15 دقیقه اول بازی متعادل دنبال شد اما بعد از آن پرسپولیس جریان مسابقه را در دست گرفت.

اولین موقعیت نصف و نیمه با سانتر آقایی و ضربه سر مغانلو ایجاد شد. موقعیت بعدی را ترابی با یک پاس به جلوی خطرناک خلق کرد اما کسی از آن بهره نبرد. در این میان پدیده هم دقیقه 22 یک موقعیت گل ایجاد کرد اما ضربه نهایی قاسمی نژاد طوری نبود که لک را به دردسر بیندازد.

از دقیقه 20 به بعد فشار حملات پرسپولیس بیشتر شد اما هر چه تعداد موقعیت‌ها و حملات تیم یحیی بیشتر می‌شد دقت بازیکنان این تیم در نواختن ضربات نهایی پایین می‌آمد.

دقیقه 23 مغانلو نتوانست پاس به جلوی عالیشاه را گل کند. مهم‌تر از آن ضربه ایستگاهی عالیشاه بود که با ضربه سر کامیابی‌نیا همراه شد اما این توپ هم به تور ننشست. بازی که از دقیقه 30 گذشت پرسپولیس برای گل خیز برداشت اما مهم‌ترین موقعیت را عالیشاه از دست داد. این بار کامیابی‌نیا توپ را از خط دفاع حریف عبور داد اما شوت عالیشاه دقیق نبود و فضای بالای دروازه را شکافت. پرسپولیس در دقیقه 38 با پاس به عقب کامیابی‌نیا یک شانس دیگر هم ایجاد کرد و بعد از آن حتی تا دقیقه 42 برای گل زدن تلاش کرد اما به جایی نرسید. در عوض و در شرایطی که تیم یحیی در وقت تلف شده دنبال گل می‌گشت پدیده با یک ضدحمله از اندک موقعیت ایجاد شده‌اش نهایت استفاده را برد و پاس علی نعمتی را قاسمی‌نژاد با ضربه‌ای آرام اما تمام کننده به گل برتری میزبان بدل ساخت. پرسپولیس که با گل لحظات پایانی نیمه اول شوکه شده بود با شدت بالاتری در فاز حمله کارش را آغاز کرد اما نیمی از نیمه دوم را با نمایشی کمتر از حد انتظار هدر داد. اولین موقعیت نصف و نیمه را مهدی ترابی در دقیقه 50 خلق کرد اما ضربه او به تور کنار دروازه خورد. سه دقیقه بعد با اشتباه مدافعان پرسپولیس پدیده تا آستانه دادن شوک دوم به تیم یحیی پیش رفت اما لک مقابل ضربه نهایی بایرامی ایستاد.

بعد از یک موقعیت نصف و نیمه دیگر پرسپولیس در دقیقه 69 بالاخره به گل رسید. بعد از یک کار ترکیبی از چپ و ریباند توپ از سوی دفاع میزبان میلاد سرلک با شوتی محکم و دقیق توپ را به تور چسباند.

بعد از این گل روند بازی بهتر و هیجانی‌تر شد. در این بیست دقیقه پایانی اولین موقعیت گل را میزبان خلق کرد اما لک مقابل شوت حریف ایستاد. دقیقه 76 فراهانی گلر میزبان مقابل ضربه ایستگاهی ترابی ایستاد اما مهم‌ترین شانس گلزنی را مهدی عبدی از دست داد.

عبدی که به همراه نوراللهی قبل از گل مساوی تیمش به بازی آمده بود بعد از ریباند ضربه مغانلو مقابل دروازه حریف توپ را درست به جایی زد که مدافع پدیده ایستاده بود و این شانس صددرصد از دست رفت.

بعد از دفع شوت دیگری از ترابی، پدیده شانس این را داشت تا با یک ضدحمله کلاسیک پرسپولیس را دوباره غافلگیر کند اما این بار سرلک مقابل ضربه نهایی قاسمی نژاد ایستادگی کرد و توپ گل نشد.

دو دقیقه بعد پرسپولیس یک شانس مسلم گلزنی دیگر ایجاد کرد اما سانتر ترابی و ضربه سر نوراللهی تنها تیر دروازه را لرزاند و باز هم گل نشد.

یحیی در دقیقه 84 آل‌کثیر و امیری را هم به بازی فرستاد و تیم چند شانس نصف و نیمه دیگر گلزنی ایجاد کرد که دو بار عبدی و دو بار ترابی در نواختن ضربه‌ بی‌دقت بودند.

با وجود اعمال حدود 7 دقیقه وقت تلف شده پرسپولیس نتوانست از حملاتش به گل دیگری برسد و در شرایطی عجیب و بازی یکطرفه دو امتیاز را در مشهد جا گذاشت تا در کورس شانه به شانه سپاهان در صدر جدول با این فرصت سوزی منتظر امتیاز از دست دادن حریفش در بازی فردا باشد.

سیدجلال حسینی پس از توقف پرسپولیس در خانه پدیده گفت: بچه‌های ما خیلی زحمت کشیدند. موقعیت‌های خیلی خوبی هم داشتیم اما نتوانستیم برنده شویم.

کاپیتان پرسپولیس در مورد تعویضش در انتهای بازی گفت: پایم مصدوم شد. این خیانت سازمان لیگ به پرسپولیس است. کنار زمین تعداد کسانی که بودند را دیدید. معلوم نبود که کرونا دارند یا نه، چمن بازی را هم که دیدید. این خیانت سازمان لیگ است و چندسال است که در حق پرسپولیس این کار را می‌کنند. وی در خصوص اینکه پرسپولیس در این بازی موقعیت‌های زیادی از دست داد، عنوان کرد: بله، بچه‌های ما واقعاً فرصت سوزی کردند و نتوانستند. موقعیت‌های خیلی خوبی هم داشتیم.

مربی پدیده می‌گوید تیمش با استراتژی برابر پرسپولیس بازی‌ کرد. محمدرضا فاضلی پس از تساوی تیمش برابر پرسپولیس گفت: «به شرف بازیکنان با غیرت خودمان درود می‌فرستیم که با جان و دل بازی کردند. طبق برنامه پیش رفتیم و استراتژی داشتیم. حریف تیم قابل احترام و بزرگی است. آنها از تیم نیم فصل اول بهتر بازی می‌کنند اما ما هم با برنامه بازی کردیم و بعد از رسیدن به گل می‌توانستیم توسط بایرامی به گل بعدی برسیم که اگر این اتفاق رخ می‌داد، نتیجه بازی چیز دیگری می‌شد. البته بعد از گلی که خوردیم پرسپولیس می‌توانست به گل دوم برسد. استراتژی ما این بود که از عقب دفاع کنیم و گاهی هم قرار بود پیش برویم. گلی هم که زدیم روی یک چرخش توپ بود که توپ را به سمت راست بردیم و به گل رسیدیم.»فاضلی درباره داوری این بازی هم گفت: «داوری در نیمه اول خوب بود اما در نیمه دوم جریان بازی تغییر کرد. داور قرار نیست برای تیم حریف پنالتی بگیرد. آقای صفایی مدیریت کرد و باعث شد تیم حریف پشت محوطه جریمه ما خطا بگیرد و در آخر به گل رسید. روی یک ضد حمله بازیکن حریف روی بازیکن ما خراب شد که باید پنالتی اعلام می‌شد. »

 

مصاحبه

جعفر برزگر    

 

سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال ایران با دقت اخبار مربوط به فوتبال ایران و بخصوص تیم ملی را دنبال می‌کند. او بر این باور است با اینکه کار تیم‌های ایرانی در لیگ قهرمانان و همینطور تیم ملی در بحرین سخت خواهد بود اما موفقیت و گذر از این مرحله به هیچ عنوان غیرممکن نیست.

 

بازی ایران با سوریه را دیدید؟

من بازی بحرین با اردن و سوریه را دیدم که به اعتقاد من سوریه با اینکه 3-0 به ایران باخت اما از بحرین بهتر فوتبال بازی می‌کرد. سوری‌ها در بازی با ما دفاع ایران را تحت فشار قرار دادند و دفاع راست ما آسیب‌پذیر بود به همین دلیل محمود المواس بارها از آن سمت خطرناک ظاهر شد و دیگر بازیکنان سوریه هم دفاع ما را به دردسر انداختند. البته شنیدم که جعفر سلمانی پست اصلی‌اش وینگر چپ است که اگر چنین بوده باید از سرمربی تیم ملی پرسید که آیا ما اصلاً مدافع راست نداشتیم که از بازیکن غیرتخصصی استفاده کرده است.

البته بعد از بازی با سوریه به شکل کار گروهی تیم ایراداتی گرفته شد.

واقعیت این است که بازی دلچسبی از تیم ملی و نقطه مثبتی ندیدم و در طول بازی حرکاتی نداشتیم که روی کار گروهی یا یک تاکتیک تمرین شده باشد. در این بازی تاکتیک خاصی از تیم ملی ندیدم و تیم ما تیم نبود و بیشتر حرکات انفرادی بازیکنان و خلاقیت فردی آنها به چشم آمد. امیدوارم تا فرصتی که در اختیار داریم چند بازی تدارکاتی دیگر انجام دهیم تا به شرایط خوبی برسیم. در شرایط فعلی ما باید ابتدا نقاط ضعف‌مان را برطرف کنیم. ما نیاز به بازی‌های تدارکاتی و اردوهای بیشتری داریم که هماهنگی لازم میان لژیونرها و بازیکنان داخلی ایجاد شود. اما اگر قرار است با همین نفراتی که مقابل سوریه قرار گرفتیم به بحرین برویم داستان فرق می‌کند. ما در بازی با بحرین نیاز به بازیکنانی داریم که سابقه بازی‌های بین‌المللی بیشتری دارند پس نباید فرصت‌های به دست آمده را به راحتی از دست بدهیم. هدف ما از بازی با سوریه این بود که برای بازی با بحرین آماده و هماهنگ شویم.

البته جوانگرایی هم در تیم ملی تا حدودی صورت گرفته بود؟

الان وقت جوانگرایی یا تغییرات جزئی و اساسی در تیم ملی نیست و باید برای بازی با بحرین نفراتی را انتخاب کنیم که در میادین بین‌المللی تجربه کافی داشته باشند. جوانگرایی باید زمانی شکل بگیرد که ما به جام جهانی صعود کردیم و آن وقت خیلی حساب شده و تا حدودی دست به این کار بزنیم. این را هم باید بگویم که تیم ما در هر شرایطی و در هر زمینی با این تیم روبه‌رو شود، نسبت به بحرین برتری دارد. ما مشکل برنامه‌ریزی داریم و نتوانستیم میزبانی را بگیریم. ما کرسی نداریم اما نایب رئیس تشریفاتی داریم. به هر حال امیدوارم مثل سابق نباشد که تا کارشناسی درباره تیم ملی صحبت می‌کند بگویند در آستانه مسابقات انتقاد نکنید.

اما به نظر می‌رسد برای بازی در بحرین تغییراتی در تیم ملی ایجاد شود.

هدف از انجام بازی تدارکاتی قبل از مسابقات مقدماتی جام جهانی، ایجاد هماهنگی بین بازیکنان است که از باشگاه‌های مختلف در تیم ملی دور هم جمع می‌شوند و سرمربی هم این فرصت را دارد تا تفکراتش را در تیم پیاده کند. اگر تیم ملی با همین نفرات می‌خواهد برابر بحرین قرار بگیرد که جای بحث وجود ندارد ولی اگر قرار است نفرات دیگری اضافه شوند، چرا نباید از آنها در بازی‌های دوستانه استفاده کنیم؟ ما از لحاظ انجام بازی دوستانه در تنگنا هستیم و طبیعتاً سرمربی تیم باید از نفراتی که برای انجام بازی با بحرین در برنامه‌هایش قرار دارند استفاده کند.

و عراق؟

عراق می‌تواند حریفی دردسرساز برای ما باشد، آنها تیم خوبی دارند و ازبکستان را هم شکست دادند.

میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا را از ما گرفتند که قطعاً کار برای تیم‌های ایرانی سخت‌تر می‌شود.

ما از خیلی امتیازها در این مسابقات محروم شدیم. شاید بازی‌ها در آنجا هم بدون تماشاگر باشد اما به هر حال همین که در کشور خودمان بازی نمی‌کنیم و میهمان هستیم یک امتیاز برای میزبان به حساب می‌آید. به هرحال باید از تمام فاکتورهای‌مان استفاده کنیم چون هر کدام از تیم‌های باشگاهی ما از نظر نیروی انسانی قوی‌تر هستند. بچه‌های ما این لیاقت و شایستگی را ارند که در کنار تلاش‌شان در زمین با غیرت این موانع را از پیش رو بردارند. در حالی که حریفان تیم‌های ایرانی این فاکتور تعصب و غیرت ایرانی را ندارند. آنها بازیکنان گرانقیمت می‌خرند که تأثیرگذار هم هستند اما ما باید تمام پیش‌بینی‌های لازم را انجام دهیم که البته نقش مربیان ما خیلی زیاد خواهد بود.

گفت و گو

ناصرقراگزلو     

 

احمد زنده‌روح کاپیتان تیم گل گهر که در بازی دور رفت با گل سه امتیازی‌اش در مقابل تیم ماشین‌سازی در تبریز از روی نقطه پنالتی موجب پیروزی شاگردان امیر قلعه‌نویی شد، از شرایط متفاوت بازی دیدار برگشت‌شان مقابل تیم تبریزی صحبت می‌کند. در رابطه با بازی فردا گپ و گفتی با بازیکن با سابقه تیم گل‌گهر داشتیم که ماحصل آن از نظرتان می‌گذرد.

 

بعد از تعطیلات باید در سیرجان به مصاف تیم ماشین‌سازی بروید در این رابطه به لحاظ فنی چه صحبتی داری؟

نخستین بازی بعد از تعطیلات همیشه شرایط خاص و ویژه‌ای دارد چون بالاخره تیم‌ها از شرایط بازی به دور هستند و در شرایط آرمانی قرار ندارند اما ما در این مدت خیلی سخت تمرین کردیم و تمام ملاحظات لازم برای تیم ما به لحاظ فنی رعایت شده است.

اما با تیمی بازی دارید که از ابتدای فصل مربیان زیادی را به‌عنوان سرمربی بالای سر خود دیده و قعرنشین جدول است!

بله این موارد هست اما شرایط ماشین‌سازی ما را گول نمی‌زند و ما با برنامه و با تمام قدرت به مصاف تیم تبریزی می‌رویم و به هیچ وجه نگاهی به‌عنوان تیمی ضعیف به تیم ماشین‌سازی نداریم. هدف ما برد در شروع دوباره لیگ است و ما به خوبی به این امر واقف هستیم که برد و پیروزی در آغاز راه چقدر می‌تواند به تیم ما کمک کند و در ادامه راه ما را هموار سازد.

اما با وجود صحبت‌هایی که داشتی تیم تبریزی ثبات لازم را نداشته!

من خودم سابقه بازی در تیم ماشین‌سازی را داشته‌ام و در این تیم بازی کرده‌ام. تیمی ریشه‌دار که قدمت و عقبه قوی در فوتبال ایران دارد. امیدوارم که مشکلات تیم ماشین‌سازی حل شود و این تیم شرایط خوبی پیدا کند هر چند که ما فارغ از مسائل تیم تبریزی به شکل حرفه‌ای فقط اهداف خاص خودمان را دنبال می‌کنیم و به دنبال شرایط و برد خودمان هستیم تا شرایط‌مان را در جدول ارتقا دهیم.

در اوایل فصل به دنبال نتایج خوب کسب شده‌تان مدعی کسب سهمیه بودید اما بعد تا حدودی تنزل داشتید، با این وجود هنوز هم هدفتان کسب سهمیه است یا ایستادن در رتبه‌ای تک رقمی برای تیمتان کفایت می‌کند؟

بالاخره ما جاه‌طلبی خاص خودمان را داریم و هنوز هم برای این هدف می‌جنگیم که بهترین رتبه ممکن را برای تیم‌مان کسب کنیم و در جایگاه خوبی قرار بگیریم. تیم ما در گام اول به دنبال رسیدن به ثبات لازم بود و با رسیدن به این مهم حالا به دنبال رسیدن به اهدف بعدی‌مان هستیم تا برای مردم سیرجان و خودمان بهترین رتبه ممکن را کسب کنیم. برای رسیدن به این موضوع ذره‌ای کم نخواهیم گذاشت.

در نقل و انتقالات عملکرد تیمتان را چگونه ارزیابی کردی؟

به هر حال تیم ما بر اساس نیازی که داشت با صلاحدید کادر فنی‌مان نسبت به اضافه کردن بازیکنان مدنظرش اقداماتی را انجام داد و ما هم به دنبال این هستیم که با بازیکنان جدید بتوانیم با قدرت بیشتری در مسابقات حضور داشته باشیم و در این راه حتماً به بازیکنان جدید در تیم‌مان بیشترین کمک لازم را خواهیم کرد.

در بازی رفت با تک گلت موجب برد تیمتان مقابل ماشین‌سازی در تبریز شدی، در بازی برگشت هم می‌توانی حکم یک تمام کننده‌ایده‌‌آل را برای تیمت داشته باشی؟

در بازی رفت با به ثمر رساندن پنالتی تیمم بازی با نتیجه یک بر صفر به سود تیم‌مان تمام شد و ما سه امتیاز آن بازی را گرفتیم هر چند که می‌توانستیم با نتیجه‌ای پر‌گل‌تر هم تیم تبریزی را شکست دهیم اما با این وجود پیروزی و کسب سه امتیاز برای ما مهم بود که به آن خواسته‌مان رسیدیم که هدف اصلی‌مان بود و فوق‌العاده برایمان ارزش داشت.  

سال قبل در پنالتی‌ها رکورد خوبی داشتی به حدی که لقب سلطان پنالتی‌ها را گرفته بودی امسال اما در این خصوص کم فروغ بودی؟!

بله قبلاً گل‌های زیادی از روی نقطه پنالتی زده بودم و شش گل از این راه در لیگ زده بودم اما امسال فقط تا به اینجای بازی‌ها دو گل در ضربات پنالتی‌ها زدم که اولی در مقابل ماشین‌سازی بوده و دومین گل آن هم در مقابل استقلال تهران بوده است.

 

مراسم رونمایی از لوگو و مدال‌های مسابقات بین‌المللی دوومیدانی جام امام رضا (علیه السلام) با حضور رئیس کمیته ملی المپیک برگزار شد.

در این مراسم رضا صالحی امیری رئیس کمیته ملی المپیک، کیکاووس سعیدی دبیرکل کمیته، نصرالله سجادی سرپرست کاروان اعزامی به المپیک، عبدی افتخاری عضو هیأت اجرایی، پیمان فخری، هاشم صیامی رئیس فدراسیون دوومیدانی و دیگر مسئولان این فدراسیون حضور داشتند.

صیامی، رئیس فدراسیون دوومیدانی در این مراسم گفت: «از ۳۰ کشوری که دعوت کردیم، ۱۵ کشور اعلام آمادگی کردند که تاکنون ۱۰ کشور لیست خود را نیز ارسال کرده‌اند. همه کسانی که در این مسابقات شرکت می‌کنند، هدف‌شان کسب ورودی المپیک است و به همین دلیل، رقابت‌های جام امام رضا(ع) در سطح بالایی برگزار می‌شود.»

او ادامه می‌دهد: «این نخستین مسابقه‌ بین‌المللی در ایران است که در فضای باز برگزار می‌شود. در ابتدا دهلان الحمد رئیس کنفدراسیون دوومیدانی آسیا مخالف بود اما در نهایت موافقت خود را اعلام کرد که به این ترتیب این رقابت‌ها در تقویم فدراسیون جهانی هم به ثبت رسیده است.»صالحی امیری نیز در این مراسم مواردی را مطرح کرد. او گفت: «اینکه اولین جلسه رسمی سال جدید با دوومیدانی آغاز می‌شود، این پیام را دارد که وزارت ورزش و کمیته المپیک حمایت همه جانبه از این رشته دارند. انتخاب مکان مسابقات یعنی شهر مشهد و همچنین گرامیداشت قهرمان سابق اقدام ارزنده‌ای است. در سال جدید بر اساس شاخص‌هایی که دسته‌بندی کرده‌ایم، دوومیدانی در گروه اول است که با توجه به این رده‌بندی؛ امسال بودجه بیشتری به دوومیدانی اختصاص پیدا می‌کند.»

او ادامه داد: «اتفاق‌های خوبی که در فدراسیون شکل گرفته، همگرایی و اتحاد است. باید قدردان حامیان فدراسیون باشیم که کمک زیادی کرده‌اند. اراده کمیته ملی المپیک بر حمایت از دوومیدانی است و باور دارم که این رشته در آینده‌ای نه چندان دور در آسیا و جهان خواهد درخشید. ما می‌خواستیم این پیام را امروز منتقل کنیم که دوومیدانی در اولویت قرار دارد.»

نصرالله سجادی سرپرست کاروان المپیک هم گفت: «خوشحالم که این مسابقات به یاد باغبان‌باشی انجام می‌شود. ما قهرمانان را زود فراموش می‌کنیم اما در سال‌های اخیر در کمیته المپیک تلاش شده که به پیشکسوتان ارج نهاده شود. ما در سال المپیک هستیم. دوومیدانی ایران تاکنون دو سهمیه گرفته و امیدواریم در مسابقات بین‌المللی مشهد هم سهمیه‌های دیگری را کسب کنیم.»

شنبه 14/1/1400، هفته نوزدهم بیستمین دوره لیگ برتر، ورزشگاه آزادی تهران، ساعت:18:50، تماشاگر: بدون تماشاگر

استقلال: صفر

پیکان: صفر

داور: رضا کرمانشاهی

کمک‌ها: آرمان اسعدی، مهدی عالیقدر

اخطارها: شیخ دیاباته، داریوش شجاعیان، محمدحسین مرادمند (استقلال)، حسین پورامینی، نادر محمدی (پیکان)

استقلال: رشید مظاهری، حسین مرادمند، سیاوش یزدانی، مسعود ریگی، فرشید اسماعیلی، داریوش شجاعیان (88- آرش رضاوند)، وریا غفوری (87- احمد موسوی)، متین کریم‌زاده (46- مهدی قایدی)، هروویه میلیچ، ارسلان مطهری (68- سبحان خاقانی)، شیخ دیاباته (87- آرمان رمضانی)

سرمربی: فرهاد مجیدی

پیکان: علیرضا رضایی، امیرحسین رنگرز، آرش قادری، نادر محمدی، محمد خدابنده‌لو (82- اسماعیل بابایی)، حسین پورامین (89- امیرحسین جولانی)، آرمان قاسمی، علی قربانخانی (90- علی عبدالله‌زاده)، سامان فلاح، رضا جبیره (62- امیر روستایی)، محمدامین درویشی (62- ابراهیم صالحی)

سرمربی: مهدی تارتار

استقلال با ترکیبی که نسبت به بازی‌های قبل تغییراتی جزئی داشت، گام به این میدان گذاشت. متین کریم‌زاده که از سوی مربیان استقلال کمتر به بازی گرفته می‌شد این‌بار از ابتدا در ترکیب قرار گرفت. متین در پستی بازی کرد که پیش‌تر در اختیار محمد نادری بود. غیبت مهدی قایدی به‌دلیل آماده نبودن نیز فرصت را در اختیار دیاباته قرار داد تا از ابتدا در ترکیب قرار بگیرد و کنار مطهری بازی کند. حضور داریوش شجاعیان نیز از جمله تغییرات مهم ترکیب استقلال بود. شجاعیان که زمزمه جدایی‌اش از استقلال به گوش می‌رسید نیز از ابتدا برای استقلال به میدان رفت تا سال جدید را با حضور در ترکیب اصلی تیمش آغاز کند. از آن سو ترکیب پیکان نیز نسبت به بازی در جام حذفی تغییراتی داشت و تارتار تیم کامل‌تری را راهی این میدان کرد. فرهاد مجیدی برای رسیدن به اهداف خود از روش 2-4-4 بهره گرفت تا شاید در این میدان به آنچه می‌خواهد دست یابد. او می‌دانست دست‌کم گرفتن پیکان چه مشکلاتی را برایش ایجاد خواهد کرد به همین دلیل کوشید با انتقال انرژی بیشتر به بازیکنانش به اهداف خود برسد که در نیمه اول موفق به انجام این کار نشد. پیکان درست همانطور که پیش‌بینی می‌شد دست‌و‌پا بسته راهی این میدان نشد و توانست در دقیقه 8 موقعیتی مناسب را با کاشته قاسمی روی دروازه استقلال ایجاد کند. این موقعیت سبب شد استقلال به خودش بیاید و حریف را جدی‌تر بگیرد. موقعیت‌هایی که از حوالی دقیقه 30 تا پایان نیمه اول برای استقلال به دست آمد، نشأت‌گرفته از همین جدیت بود. ابتدا شجاعیان در دقیقه 29 با یک ضربه فنی پای چپ دروازه پیکان را تهدید کرد. فرشید اسماعیلی نیز در دقیقه 31 ارسال کرنر میلیچ را با ضربه سر به سمت دروازه حریف هدایت کرد که توپ از عرض دروازه گذشت و به تور چسبید. دقیقه 2+45 و ثانیه‌هایی قبل از به صدا درآمدن سوت پایان بازی، پاس در عمق مطهری به دیاباته رسید اما این بازیکن قبل از اینکه به هوای گلزنی دوباره شادی کند مدافع پیکان توپ را از میانه راه به کرنر فرستاد تا در نهایت بی‌آنکه توپی از خط دروازه عبور کند، بازی به پایان برسد.

استقلال اما نیمه دوم را جدی‌تر گرفت و تلاش کرد در همان دقایق ابتدایی دروازه پیکان را باز کند. دقیقه 47 فرشید اسماعیلی با پاس در عمق دیاباته را در موقعیتی ایده‌آل قرار داد اما شیخ دوباره این فرصت را هم از دست داد تا بهترین بخت آبی‌ها در همین دقایق آغازین از کف برود. این موقعیت را دقایقی بعد پیکانی‌ها که صاحب ضربه کاشته‌شده بودند توسط آرش قادری که ارسال خدابنده‌لو را با ضربه سر روانه دروازه مظاهری کرده بود، پاسخ داد. این موقعیت اما برای میهمان ثمری نداشت و استقلال باز هم به‌جهت دست یافتن به گل تلاش کرد تا شاید فاتح دروازه حریف شود. پیکان در اغلب دقایق نیمه دوم تلاش می‌کرد با ارائه بازی بسته مانع از موقعیت‌سازی استقلال شود و البته فرصت‌هایی که نصیب استقلال هم شد، با کم‌دقتی مهاجمان از کف رفت. شاید اگر آبی‌ها از ابتدا بازی را جدی‌تر می‌گرفتند می‌توانستند 3 امتیاز این بازی را هم به دست آورند اما تا حدی هم شانس یار فرهاد مجیدی و شاگردانش نبود و آبی‌ها 2 امتیاز باارزش دیگر را در شرایطی که پرسپولیس هم 2 امتیاز مقابل پدیده از کف داده بود، از دست داد تا همچنان فاصله‌اش با سرخ‌ها همان عدد چهار بماند.

یحیی گل‌محمدی در نشست خبری پس از تساوی پرسپولیس مقابل پدیده صحبت‌هایش را اینطوری آغاز کرد: به دوستان قدیمی و خبرنگاران خوب مشهد سلام کرده و از استقبال گرم همه هواداران خوب مشهدی که ما را مورد لطف قرار داده و شرمنده‌مان کردند تشکر می‌کنم. بازی زیبایی بود و دو تیم بازی خوبی انجام دادند.

گل‌محمدی درباره بازی هم گفت: نیمه اول یکطرفه بود، موقعیت‌های خوبی برای گلزنی داشتیم که از آنها خوب استفاده نکردیم. روی غافلگیری گل خوردیم و برای خودم هم جای سؤال دارد که چرا از روی یک اوت دستی گل دریافت کردیم. هر چند اعلام آن اوت دستی به سود حریف درست نبود اما در مجموع در نیمه دوم سعی کردیم نتیجه را جبران کنیم. برای اینکه در نهایت برنده شویم هم موقعیت داشتیم. پس از گل تساوی می‌توانستیم گل دیگری هم بزنیم اما امروز از همان روزهایی بود که هر چه می‌زدیم به در بسته می‌خوردیم. فکر می‌کنم دلیل اصلی‌اش هم چمن بلند ورزشگاه امام رضا (ع)‌ بود.

گل‌محمدی در ادامه با انتقاد از بلندی چمن ورزشگاه امام رضا (ع) گفت: این امر برای چنین بازی‌ای عجیب است. دو تیم بازیکنان خوب و فنی زیادی دارند و ورزشگاه هم واقعاً زیباست اما چمن آن کیفیت خوبی نداشت و خیلی بلند بود. او درباره اینکه آیا این موضوع از قبل طراحی شده بود گفت: من فکر می‌کنم از قبل طراحی شده بود. باید به خاطر عملکرد ناظر بازی هم ابراز تأسف کرد، زیرا او وظیفه دارد قبل از بازی به ورزشگاه آمده و وضعیت چمن را بررسی کند اما متأسفانه هیچ اقدامی انجام نشد. این چمن بلند برای بازی اصلاً مناسب نیست و فکر می‌کنم صد درصد این موضوع از قبل طراحی شده بود.

گل محمدی درباره اینکه باشگاه پرسپولیس چگونه با وجود قانون منع جذب بازیکن و مربی خارجی مهدی مهدی‌خانی، شهریار مغانلو و مهدی ترابی را از تیم‌های خارجی جذب کرد و در حال حاضر تصور نمی‌کند برای توفیق تیمش در لیگ قهرمانان آسیا نیاز به بازیکنان دیگری هم دارد، گفت: تیم‌های ایرانی که وارد لیگ قهرمانان می‌شوند با وضعیت، امکانات و بازیکنان خیلی خوبی به این مسابقات می‌آیند اما به دلیل مشکلات اقتصادی باشگاه‌های ما این تصمیم گرفته شد که بازیکنان خارجی در تیم‌های کشورمان حضور نداشته باشند. این امر می‌تواند روی کیفیت تیم‌های ایرانی حاضر در لیگ قهرمانان تأثیر منفی بگذارد.

وی در مورد اینکه آیا از عملکرد عیسی آل‌کثیر پس از ورود به زمین رضایت دارد، گفت: عیسی دقایق کمی به بازی آمد و نیاز به زمان بیشتری دارد تا به شرایط خوبی برسد. زحمات وی را فراموش نمی‌کنیم. عیسی با پای شکسته 5-4 بازی خیلی خوب برای پرسپولیس انجام داد. حواسمان به این بازیکن است و وی را به مرور وارد کار می‌کنیم. امیدوارم بتواند در لیگ و آسیا به تیم کمک کند.

سرمربی پرسپولیس درباره دلیل مصدومیت سیدجلال حسینی گفت: نمی‌دانم اما احساس دردی در پای خود داشت و به همین دلیل بیرون آمد.

گل‌محمدی درباره دلیل غیبت فرشاد فرجی مقابل پدیده گفت: او مشکوک به کرونا است و به همین دلیل تصمیم گرفتیم این بازیکن را به مشهد نیاوریم و تحت نظر باشد. باید دید تا دو روز آینده چه اتفاقی رخ می‌دهد.

وی درباره مشکل تمام‌کنندگی بازیکنان پرسپولیس و فرصت از دست دادن‌های متوالی مهدی عبدی گفت: تیم‌ها مقداری از شرایط مسابقه به دور هستند و فکر می‌کنم برای اینکه نتوانستیم از موقعیت‌هایمان استفاده کنیم، دو دلیل اصلی وجود دارد؛ ابتدا دور بودن از شرایط بازی و دیگری بلند بودن چمن ورزشگاه. واقعاً زمین ورزشگاه امام رضا (ع) وضعیت عجیب و غریبی داشت. بروید تحقیق کنید چرا این موضوع همین امروز باید رخ بدهد.

سرمربی پرسپولیس درباره نیمکت‌نشینی نوراللهی و امیری هم گفت: آنها در بازی تیم ملی 90 دقیقه حضور داشتند و فکر می‌کنم خسته بودند. در دیدار قبلی پرسپولیس و تیم ملی فشار زیادی روی آنها آمد و ترجیح دادیم استراحت کنند. برنامه‌ریزی بازی‌های ما سنگین است و بازیکنان باید با استراحت بیشتری وارد مسابقات می‌شدند که این امر اتفاق نیفتاد. باید بازی‌ها را برای بازیکنان تقسیم‌بندی کرده تا بتوانیم از آنها خوب استفاده کنیم.

یادداشت

 مارک دویل 

 

«مدیر برنامه‌های ارلینگ هالند به بارسلونا رفته تا برای انتقال به تیم بزرگ این شهر با خوان لاپورتا مذاکره کند.» بیشتر شبیه دروغ سیزده بود، از آن دروغ‌های بزرگ که نمی‌شود باورش کرد.

چطور بارسلونا می‌تواند پول خریدن پرطرفدارترین مهاجم جهان را بدهد در حالی که نتوانست در ماه ژانویه سه میلیون یورو پول خرید اریک گارسیا، بازیکن منچسترسیتی را بپردازد؟ اصلاً منطقی به نظر نمی‌رسید. با این وجود فیلم‌ها بلافاصله منتشر شد، مینو رایولا و پدر هالند، آلف اینگ در فرودگاه بارسلونا مشاهده شدند که می‌خواستند با لاپورتا و همکارانش دیدار کنند.

برای هواداران بارسلونا که از وضعیت مالی باشگاه‌شان ویران شده بودند، این یک مائده بهشتی بود. شایعات واقعیت داشت؛ بارسلونا واقعاً می‌تواند هالند را بخرد!

فرض می‌کنیم واقعاً می‌تواند اما به چه قیمتی؟

تا جایی که می‌دانیم، بارسلونا در موقعیتی نیست که بتواند این خرید را انجام دهد. بارسلونا تقریباً 2/1 میلیارد یورو بدهی دارد. آنچه بیشتر مایه نگرانی است، اینکه بخشی از بدهی‌شان که نزدیک 500 میلیون یورو است باید در کوتاه مدت پرداخت شود، دقیقاً 9 تیر.

حتی اگر روی کاهش بیشتر دستمزدها، عقب انداختن پرداخت به طلبکاران و فروش احتمالی بازیکنان مازاد که دستمزدهای نجومی می‌گیرند، حساب کنیم، باز هم بارسلونا نیاز به کمک مالی دارد تا مخارج و مداخلش را میزان کند چه برسد به اینکه بخواهد بازیکن گرانقیمتی مثل هالند را بخرد.

شاید کمکی در راه است از گلدمن ساکس. بانک سرمایه‌گذاری چندملیتی آمریکایی به آبی اناری‌ها پیشنهاد داده وامی 800 میلیون یورویی و 30 ساله برای پروژه «اسپای بارسا» پرداخت کند که شامل بازسازی مجموعه تمرینی بارسلونا، نوکمپ و فضاهای اطرافش می‌شود اما این معامله که یکی از آخرین اقدامات خوسپ ماریا بارتومئو به‌عنوان رئیس بارسلونا بود، هنوز باید توسط جانشینش، لاپورتا و همچنین مجمع باشگاه تصویب شود. هیچ ضمانتی برای اینکه به آن چراغ سبز نشان دهند، وجود ندارد.

هزینه ابتدایی اسپای بارسا حدود 600 میلیون یورو برآورد شده و بارتومئو تمایل داشت آن را از طریق خزانه باشگاه، سرمایه‌گذاران خارجی و فروش نام استادیوم به یک شریک تجاری تأمین کند.

حالا اما در میان اعضای باشگاه نگرانی گسترده وجود دارد در مورد اینکه اگر یک کمپانی بخواهد همه هزینه را که به حدود 815 میلیون یورو رسیده، بپردازد جایگاه بارسلونا به خطر می‌افتد.

بر اساس قوانین، به دست آوردن سهام باشگاه توسط افراد حقیقی یا حقوقی ممنوعیت دارد و آبی‌اناری‌ها هم تأکید دارند که گلدن ساکس هیچ چیزی شبیه سهام از باشگاه به دست نمی‌آورد.

اما در آبان گذشته، مارک سیریا، اقتصاددان برجسته و معتمد لاپورتا، در مصاحبه با EFE ادعا کرد بارسا می‌خواهد از وام گلدمن ساکس برای پرداخت دستمزد بازیکنان استفاده کند: «گلدمن ساکس شرایط خوبی دارد چون سه تا چهاردرصد سود می‌گیرد اما اگر بارسلونا نتواند به موقع بازپرداخت کند، پیدایشان می‌شود. سؤال اینجا است که بارسلونا چطور تلافی می‌کند؟ با دارایی‌های باشگاه؟ با استادیوم؟ چون وقتی از یک بانک سرمایه‌گذاری وام می‌گیرید، شرایط خیلی سخت‌تر از بانک‌های سنتی است. قبول چنین توافقی دو نتیجه احتمالی دارد: تبدیل شدن باشگاه به یک کمپانی محدود ورزشی عام یا اینکه گروه سرمایه‌گذاری تا حدود 70 درصد مالکیت باشگاه را در اختیار بگیرد.»

این اظهارات باعث شد بارسلونا با میلان مقایسه شود که اخیراً مالکیتش تغییر کرده. مالک قبلی باشگاه میلان، چینی‌ها به رهبری لی یونگ هونگ از «الیوت منیجمنت» پول قرض کردند تا باشگاه را بخرند اما وقتی در بازپرداخت وام به مشکل خوردند، کمپانی آمریکایی مالکیت باشگاه بزرگ ایتالیایی را در اختیار گرفت.

الیوت البته به خوبی باشگاه را اداره کرده و میلان را در وضعیت خوبی قرار داده که می‌تواند برای نخستین بار بعد از سال 2014 به لیگ قهرمانان اروپا صعود کند اما مسأله مالکیت در نوکمپ بسیار حساس‌تر و بحث‌برانگیز است. 

بارسا در واقع توسط اعضا و نه کمپانی‌ها اداره می‌شود و نایب رئیس اقتصادی سابق باشگاه، خوردی مویکس با قدرت تکذیب کرده بود که وام گلدمن ساکس برای کاری غیر از بازسازی باشگاه مورد استفاده قرار 

بگیرد.

حالا یک بدبینی گسترده شکل گرفته درباره این قرارداد احتمالی برای رسیدن به آسودگی موقت، که شاید به قیمت فروختن روح باشگاه تمام شود که می‌تواند اندوهی همیشگی و طولانی مدت را بر جای بگذارد.

برای مثال، وقتی رئیس نامطلوب سابق بارسلونا، بارتومئو، برای نخستین بار خبر وام گلدمن ساکس برای اسپای بارسا را منتشر کرد، تأکید داشت بر اینکه هیچ سود یا تضمین اقتصادی در این معامله وجود ندارد اما در ماه ژانویه، مویکس اعتراف کرد ضمانت‌هایی در این معامله گنجانده شده اما او هم تأکید داشت: «ساختار باشگاه در خطر نیست».

در حال حاضر هیچ کس دقیقاً مطمئن نیست باید کدام حرف‌ها را باور کند و برای همین است که حضور رایولا در بارسلونا با این همه شک و تردید مواجه می‌شود.

با توجه به وضعیت اقتصادی فعلی بارسا و مبلغ احتمالی انتقال هالند، اتفاق خاصی در بازار نقل و انتقالات رخ نمی‌دهد. 

اگر باشگاه از همکاری یک منبع مالی فوق‌العاده، مطمئن نشود تا بدهی‌هایش را بپردازد و در تیم سرمایه‌گذاری کند، حتی نمی‌تواند به خریدن مهاجم بوروسیادورتموند فکر کند.

مشخص است که بارسلونا تا 9 تیر به رسیدن پول از جایی نیاز دارد و این یعنی قرارداد سرمایه‌گذاری باید با گروهی مثل گلدمن ساکس صورت بگیرد؛ می‌توان گفت خبر مذاکره رایولا با لاپورتا یک شوی تبلیغاتی است.

این دو رابطه خیلی خوبی با هم دارند که به انتقال زلاتان ابراهیموویچ و مکسول به نوکمپ در سال 2009 بر می‌گردد و خبر ملاقات این دو در بارسلونا به نفع هر دو 

است.

قطعاً دور اول تور رایولا در باشگاه‌های بزرگ اروپا نمی‌توانست برای این «ابر ایجنت» بهتر از این باشد، او توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد و حالا می‌تواند منتظر پیشنهادهای وسوسه‌انگیز و دعوای متقاضیان برای موکلش 

باشد.

همچنین اینکه پدر هالند به کاتالونیا آمده باعث شده خیلی‌ها «اثرگذاری لاپورتا» را تحسین کنند. اعضای باشگاه از قول او برای اینکه لاماسیا، اساس پروژه جدیدش شود، به وجد آمده بودند اما تلاش برای مذاکره با یکی از بازیکنان بزرگ حاضر در بازار نقل و انتقالات محبوبیت رئیس جدید را بیشتر می‌کند.

اگرچه مذاکره لاپورتا با رایولا برای انتقال احتمالی هالند دروغ اول آوریل نبود اما هواداران ذوق‌زده باید مراقب آرزوهایشان 

باشند.

منبع: گل

علیرضا بیرانوند بعد از ماه‌ها دوری از تیم ملی ایران، مقابل سوریه در ترکیب اصلی قرار گرفت و نمایش قابل قبولی ارائه داد. او یک بار در نیمه اول ضربه سر مهاجم سوریه را مهار کرد و در ادامه با شروع مجددی فوق‌العاده مهدی طارمی را در موقعیت گلزنی قرار داد. با وجود نمایش خوب در تیم ملی، علیرضا بیرانوند در دیدار این هفته آنتورپ مقابل اندرلخت حاضر نخواهد بود. فرانکی فرکورتن سرمربی آنتورپ که در روز دوشنبه و در عید پاک مقابل تیم ونسان کمپانی مدافع مشهور سابق سیتی و تیم ملی بلژیک قرار خواهد گرفت، در نشست مطبوعاتی بازی به نکات جالبی اشاره کرد؛ از جمله اینکه علیرضا بیرانوند و ژان بوتز دروازه‌بان‌های شماره یک و دو آنتورپ در حال حاضر روی نیمکت ذخیره این تیم خواهند نشست، چرا که اوردوین دی‌وولف دروازه‌بان شماره سه که مقابل کلوب بروژ نمایش خوبی از خود نشان داده بود، این پست را حفظ خواهد کرد.

فرکورتن در نشست مطبوعاتی خود این‌طور توضیح داد: «ساده است، ما سه دروازه‌بان خوب داریم اما در حال حاضر مجبور نیستم که از بین‌شان انتخاب کنم. کسی که خوب بازی کند، کارش را در دروازه ادامه خواهد داد. بنابراین دی‌وولف از بازیکنان ثابت آنتورپ در دیدار مقابل اندرلخت خواهد بود.»

در حالی‌ که شاید علیرضا بیرانوند انتظار داشته بعد از بازی خوب همراه با تیم ملی ایران و نشان دادن آمادگی در بلژیک نیز دیده شود اما او حالا باید تماشاگر نمایش دروازه‌بان 23 ساله‌ای باشد که در پنجره نقل و انتقالات قبلی از یوپن به صورت قرضی به آنتورپ پیوسته است. دروازه‌بانی که شروع نه‌چندان خوبی با تیم جدیدش داشت اما در حال حاضر و در ادامه مسیرش مقابل اندرلخت درون دروازه می‌ایستد. البته که مشخص نیست او به عنوان دروازه‌بان ثابت فصل را به پایان برساند، چون رقابت در این خط بسیار شدید است.

ایران ورزشی - اردوی تیم ملی والیبال مرحله اول خود را آغاز کرده که سوای بازیکنان قابل توجهی که برای اولین بار حضور در اردو را تجربه می‌کنند، کادر مربیگری تیم ملی هم دستخوش تغییراتی شده. با رفتن کولاکوویچ و آمدن آلکنو، قرار بر این شد تا در کنار دستیار خارجی این مربی روس، دستیارهای ایرانی هم برای حضور در کادر فنی انتخاب شوند. چندین گزینه از میان بهترین مربیان لیگ در ابتدا مطرح شده و قرار بر این بود که دستیار ایرانی آلکنو از میان آنها انتخاب شود. در نهایت اما اینطور به نظر رسید که فدراسیون مربیان تیم‌های برتر لیگ را به اردو دعوت کرده تا همگی جزو کادر فنی باشند. تصمیم عجیبی که نیازمند پرداختن به آن از زوایای مختلف است.

 

تصمیم مثبت و سازنده

نتیجه درخشش بازیکنان در لیگ برتر، در اکثر موارد حداقل دعوت شدن به تیم ملی است. شاید خیلی وقت‌ها این بازیکنان برجسته در لیگ برتر نتوانستند به ترکیب و تیم نهایی برسند اما به هر ترتیب دعوت شدن‌شان به اردو ثابت کرد که حداقل دیده شده‌اند و عملکردشان در شلوغی و هیاهوی لیگ گم نشده است.

با این حال برای مربیان هیچ‌گاه چنین چیزی نبوده و خیلی وقت‌ها عملکرد مربیانی که تیم‌های‌شان را به قهرمانی یا رده‌های خوب لیگ رساندند، آنچنان که باید و شاید دیده نمی‌شد. تصمیم اخیر فدراسیون برای دعوت از مربیان تیم‌های برتر اما شرایطی را ایجاد کرد که مره کار این مربیان هم دیده شود و حضورشان در تیم ملی به نوعی پاداش موفقیت‌شان در لیگ باشد.

تا اینجای کار تصمیم فدراسیون می‌تواند مثبت و سازنده باشد و در راستای دیدن زحمات مربیان برتر لیگ باشد. با این حال پروسه انتخاب دستیار ایرانی تیم ملی که به طور طبیعی باید یک نفر باشد و روی نیمکت بنشیند، ماجرای دیگری است که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.

 

انصراف یکی از بهترین‌ها

از میان مربیان چهار تیم برتر، قرار بر این بود که محمدرضا تندروان (سرمربی تیم قهرمان)، پیمان اکبری (سرمربی تیم دوم) و رحمان محمدی‌راد (سرمربی یکی از تیم‌های سوم) به عنوان دستیار کولاکوویچ روی نیمکت تیم ملی بنشینند. در این میان مشخص است که بهروز عطایی علی‌رغم سوم شدن تیمش به طور مشترک با سپاهان، قرار نبوده در این لیست باشد. واضح است که عطایی همانطور که قبلاً اعلام کرده بود، دستیاری آلکنو را نمی‌پذیرفت و حضور در تیم جوانان هم یکی دیگر از مشکلاتی بود که بر سر راه حضور این مربی با تجربه در کادر تیم ملی قرار داشت.به هر ترتیب در نهایت قرار شد که این سه مربی جوان جزو کادر ایرانی تیم ملی باشند و مرحله اردوی تیم ملی هم زیر نظر همان‌ها آغاز شود. با این حال رحمان محمدی‌راد پیش از آغاز اردو اعلام کرد که این پیشنهاد را نپذیرفته و در اردو حضور نخواهد داشت!محمدی‌راد که در لیگ 97 با ورامین قهرمان ایران و آسیا شد و در دو دوره اخیر هم سپاهان را در جمع چهار تیم برتر لیگ قرار داد، یکی از بهترین مربیان لیگ برتر در سه سال اخیر بوده و شاید هم بهترین آنها. او در سه دوره مختلف و زمان ولاسکو، کواچ و لوزانو در کادر فنی تیم ملی حاضر بود اما این بار قید قرار گرفتن در کادر فنی تیم ملی و کار کردن با آلکنو را زد.

او البته در مصاحبه‌ای که طی روزهای اخیر انجام داده، موضوعی را مطرح کرده که برای خیلی‌ها محل سؤال است. محمدی‌راد درباره چرایی رد پیشنهاد فدراسیون گفته است: «مسئولان فدراسیون لطف داشتند و نام مرا بین سایر مربیان قرار دادند اما متوجه نشدم برنامه‌ آنها چگونه است.»

 

انتخاب مربی مثل بازیکن؟

گفتیم که صرف دعوت از مربیان برتر لیگ، اتفاق خوب و سازنده است. با این حال باید پروسه‌ای شفاف و واضح وجود داشته باشد تا این اقدام درست، تبدیل به تصمیمی نشود که عیب و ایراد پیدا کند.

وقتی فدراسیون یا سرمربی تیم ملی به طور مثال 20 بازیکن را به اردو دعوت می‌کنند، از قبل مشخص است که قرار است این بازیکنان به اردو رفته و بعد از گذراندن مراحل مختلف اردو، الک شده و تنها 12 نفر راهی مسابقات شوند. پروسه‌ای که درباره مربیان دعوت شده به اردو وجود ندارد و اگر محمدی‌راد هم به اردو می‌آمد، تیم ملی سه مربی ایرانی داشت که در نهایت یکی از آنها باید روی نیمکت می‌نشست. پس تکلیف دو نفر دیگر چه بود؟ آیا قرار بود درباره مربیان هم همان ماجرای بازیکنان انجام شود و آلکنو با زیر نظر گرفتن کار آنها یک نفر را در نهایت انتخاب کند؟

این ابهام دقیقاً همان چیزی است که رحمان محمدی‌راد از آن صحبت می‌کند و به همین خاطر هم خودش را در معرض چیزی که نمی‌دانسته قرار نداده. او با رد پیشنهاد هدایت تیم نوجوانان نشان داد که مثل خیلی‌های دیگر اصراری برای گرفتن هر پست و جایگاهی ندارد و در تلاش است دیسیپلین و کلاس کار خود را حفظ کند.

 

دیده شدن جوان با انگیزه

با تمام اینها دیده شدن مربی جوانی مانند محمدرضا تندروان که در نخستین حضور لیگ برتری خود به عنوان سرمربی، تیمش را در حضور چندین مدعی دیگر قهرمان رقابت‌ها کرد، اتفاق خوب و مهمی در این ماجرا بود. تندروان که با جدیت و انگیزه فراوان تیمی با هزینه متوسط را در مقابل بازیکنان نامدارتر رقبا بست و در نهایت هم به قهرمانی رساند، نشان داد که یکی از آینده‌های والیبال ایران در زمینه مربیگری است و باید نامش را در کنار رحمان محمدی‌راد به عنوان پدیده‌های مربیگری لیگ برتر نوشت.

پیمان اکبری هم مانند ادوار گذشته در کادر تیم ملی حضور دارد و این بار البته به پشتوانه رساندن تیمش به فینال لیگ برتر. حالا باید دید در نهایت کدام‌یک از این دو نفر و البته پس از طی چه پروسه‌ای و انتخاب چه کسی به عنوان دستیار ایرانی روی نیمکت تیم ملی خواهد نشست.

 

رضا عباسپور     @rez7462

 

حضور تیم ملی جودو در رقابت‌های قهرمانی آسیا (گزینشی بازی‌های المپیک 2021 توکیو) در بیشکک قرقیزستان، بعد از مدت‌ها تعلیق، بهترین اتفاقی است که می‌تواند در ابتدای سال جدید (1400) حال جودو را خوب کند. تیم ملی جودوی ایران با ترکیب محمد محمدی بریمانلو، امین کامیابی، قاسم باغچقی، علی پرهیزگار و سعید کرجی به ترتیب در اوزان ۷۳-، ۸۱-، ۹۰-، ۱۰۰- و ۱۰۰+ کیلوگرم قرار است در این رویداد معتبر قاره‌ای به مصاف رقبای قدرتمند آسیایی خود برود. مصافی هیجان‌انگیز و محکی ایده‌آل برای ستاره‌های جوان و آینده‌ساز کشورمان که می‌تواند آنالیزی مناسب و فرصتی طلایی برای رونمایی از ستاره‌های جدید جودوی ایران در عرصه بین‌المللی بعد از ماه‌ها تحمل تعلیق اجباری باشد. تیمی جوان اما پر امید که به اعتقاد محمدرضا حاج‌یوسف‌زاده، سرمربی جودوی ایران می‌توان روی درخشش آنها در این میدان و میادین بین‌المللی آتی حساب ویژه‌ای باز کرد.

 

زمان محدودی برای جمع کردن تیم داشتیم

سرمربی تیم ملی جودو در خصوص شرایط فنی و نحوه گزینش ملی‌پوشان اعزامی به رقابت‌های جودوی قهرمانی آسیا در بیشکک قرقیزستان می‌گوید: «ما بعد از اینکه متوجه شدیم جودوی ایران رفع تعلیق شده است و می‌توانیم در مسابقات آسیایی قرقیزستان که گزینشی بازی‌های المپیک 2021 توکیو نیز به شمار می‌رود شرکت کنیم برای اینکه بتوانیم تیمی یکدست و امیدوار به مدال‌آوری در قرقیزستان جمع و جور و سازماندهی کنیم نزدیک به 2 ماه زمان داشتیم. زمان و فرصتی اندک که دست ما را برای مانور بیشتر روی نفرات اعزامی بسته بود. به همین دلیل برای گزینش ملی‌پوشان اعزامی به رقابت‌های آسیایی قرقیزستان فقط موفق شدیم 2 مرحله اردوی آماده‌سازی داشته باشیم. 

قطعاً اگر زمان‌مان برای انتخاب نفرات اعزامی به آسیایی بیشتر بود، می‌توانستیم بهتر و کامل‌تر در این دوره از رقابت‌ها حاضر شویم ولی خب شرایط پیش روی ما شرایط ویژه و اضطراری بود. بنابر این ما با همفکری و حمایت رئیس محترم فدراسیون تصمیم گرفتیم بهترین‌های جودوی جوانان را که قبل از تعلیق تقریباً در رده سنی نوجوانان و جوانان موفق شده بودند چندین مدال آسیایی کسب کنند را به همراه کاپیتان پر امید و توانمند جودوی ایران محمد محمدی بریمانلو گزینش کرده و به این رقابت‌ها اعزام کنیم. 

به طور مثال ما جوان خوش‌آتیه‌ای مثل سعید کرجی که موفق شده بود سال قبل از تعلیق در مسابقات آسیایی کره جنوبی و در رده سنی جوانان صاحب عنوان نایب قهرمانی آسیا شود را برای اعزام به بیشکک و مسابقات آسیایی بزرگسالان در نظر گرفتیم که جوانی با آتیه و سرشار از انگیزه است. در کل ما به این جوانان در کنار ستاره پرافتخار و عنواندار خود یعنی بریمانلو حتی با زمان محدودی که برای آماده‌سازی و حضور در قرقیزستان داشتیم امیدواریم.»

 

«تعلیق» خیلی به جودو ضربه زد

حاج‌یوسف‌زاده با اشاره به تعلیق و ضرباتی که به جودوی ایران در این شرایط وارد شد، ادامه می‌دهد: «ما نزدیک به 20 ماه از هرگونه فعالیت در دنیای جودو تعلیق بودیم. این موضوع ضربه بزرگی به جودوی ایران وارد کرد. حالا حالاها زمان نیاز داریم تا خسارت‌هایی که از این بابت به ما وارد شد را جبران کنیم اما خدا را شکر همدلی و یکدست بودن خانواده جودو، همچنین حمایت‌های همه جانبه مسئولین کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش باعث می‌شود که سریع‌تر به شرایط خوب قبل برگردیم.

 ما اگر زمان بیشتری در اختیار داشتیم و می‌توانستیم رقابت‌های انتخابی متعددی برای گزینش چهره‌های شاخص جودوی کشورمان داشته باشیم، یقیناً با دستی پرتر به مسابقات آسیایی جودو که گزینشی المپیک توکیو است و از سطح کیفی بسیار بالایی برخوردار است حاضر می‌شدیم اما الان هم ناامید نیستیم زیرا با استفاده از بهترین‌های جودوی کشورمان عازم قرقیزستان شدیم تا با ثبت بهترین عملکرد خود رهایی از بند تعلیق تحمیلی را در سال جدید جشن بگیریم.»

 

بهترین‌های جودوی آسیا در قرقیزستان حضور دارند

سرمربی تیم ملی جودوی بزرگسالان کشورمان در خصوص سطح کیفی و کمی مسابقات آسیایی قرقیزستان معتقد است: «حضور 32 تیم قدرتمند و نامدار آسیایی در رقابت‌های پیش‌رو، بیانگر سطح کیفی و کمی بسیار بالا در این دوره از مسابقات آسیایی جودو است. 

قزاقستان، قرقیزستان میزبان، ازبکستان، کره جنوبی و... برخی تیم‌های دیگر که جزو تیم‌های قدرتمند و صاحبنام جودو نه تنها در آسیا بلکه در دنیای جودو به شمار می‌روند با ترکیب کامل در این دوره از مسابقات حاضر شدند، تیم جودوی ژاپن هم که میزبان المپیک است و مدعی شماره یک جودوی جهان، با مدعیان نامدار خود البته با ترکیب ناقص قرار است در این مسابقات حاضر شود. به همین دلیل است که معتقدم باتوجه به اینکه مسابقات آسیایی قرقیزستان گزینشی بازی‌های المپیک 2021 توکیو است، قطعاً از سطح کیفی بسیار بالایی برخوردار خواهد بود. به همین علت بچه‌های ما هم رقابت سخت و دشواری پیش‌رو خواهند داشت. ولی ما به این تیم امیدواریم حتی اگر نتیجه خارق‌العاده‌ای را هم در بیشکک کسب نکنیم. 

ما ابتدا قرار بود در یک گروه به بیشکک اعزام شویم اما با توجه به دستورالعمل میزبان برای گرفتن آزمایش کووید 19 و اینکه مسابقات قرار است طی 3 روز و در دو وزن برگزار شود، شرایط به گونه‌ای دیگر تغییر کرد و قرار بر این شد تا کاروان جودو در 2 گروه به این مسابقات اعزام شود. گروه اول شامل محمدمحمدی بریمانلو و امین کامیابی‌نیا دو ملی‌پوش جودوی کشورمان به همراه محسن زکریا مربی تیم ملی بودند که روز گذشته راهی بیشکک شدند. ما هم در قالب گروه دوم روز دوشنبه 16 فروردین همراه با قاسم باغچقی، علی پرهیزگار و سعید کرجی تهران را به مقصد بیشکک ترک می‌کنیم. من به این تیم خصوصاً به بریمانلو به عنوان کاپیتان تیم خیلی امیدوارم چون بریمانلو برای درخشش در این رقابت‌ها حتی در زمان تعلیق زحمات زیادی کشید و سخت تمرین کرد. ضمن اینکه او برای کسب سهمیه به واسطه ارتقای رنکینگ المپیکی که در اختیار دارد همچنان امیدوار است. بنابراین طلایی شدن این ملی‌پوش می‌تواند شانس او را برای المپیکی شدن افزایش دهد. به هر حال هدفگذاری ما بیشتر از درخشش در مسابقات آسیایی روی بعد از این مسابقات و ساخته و پرداخته کردن تیمی پر امید برای آینده جودوی ایران است.»

مربی پدیده می‌گوید تیمش با استراتژی برابر پرسپولیس بازی‌ کرد. محمدرضا فاضلی پس از تساوی تیمش برابر پرسپولیس گفت: «به شرف بازیکنان با غیرت خودمان درود می‌فرستیم که با جان و دل بازی کردند. طبق برنامه پیش رفتیم و استراتژی داشتیم. حریف تیم قابل احترام و بزرگی است. آنها از تیم نیم فصل اول بهتر بازی می‌کنند اما ما هم با برنامه بازی کردیم و بعد از رسیدن به گل می‌توانستیم توسط بایرامی به گل بعدی برسیم که اگر این اتفاق رخ می‌داد، نتیجه بازی چیز دیگری می‌شد. البته بعد از گلی که خوردیم پرسپولیس می‌توانست به گل دوم برسد. استراتژی ما این بود که از عقب دفاع کنیم و گاهی هم قرار بود پیش برویم. گلی هم که زدیم روی یک چرخش توپ بود که توپ را به سمت راست بردیم و به گل رسیدیم.»فاضلی درباره داوری این بازی هم گفت: «داوری در نیمه اول خوب بود اما در نیمه دوم جریان بازی تغییر کرد. داور قرار نیست برای تیم حریف پنالتی بگیرد. آقای صفایی مدیریت کرد و باعث شد تیم حریف پشت محوطه جریمه ما خطا بگیرد و در آخر به گل رسید. روی یک ضد حمله بازیکن حریف روی بازیکن ما خراب شد که باید پنالتی اعلام می‌شد. »

 

نفت مسجدسلیمان در بازی خانگی مقابل نساجی مازندران با نتیجه 2 بر صفر شکست خورد تا زنگ خطر برای زردپوشان خوزستانی به صدا در بیاید. نیمه اول با حملات تیم میهمان همراه بود و قرمزپوشان نساجی در چند نوبت دروازه میزبان را تهدید کردند. شوت‌های دقایق 6 و 30 ایوب کلانتری و شوت اکبر صادقی در دقیقه 28 ثمری نداشت. علی آل‌کثیر مهاجم خوزستانی تیم نساجی هم در این نیمه دو موقعیت را در دقایق 15 و 18 به دست آورد که نتوانست از آنها استفاده کند. زردپوشان نفت که مقابل بازی تهاجمی تیم نساجی غافلگیر شده بودند، در طول نیمه اول سعی در پس گرفتن کنترل جریان بازی و استفاده از حرکات ساسان حسینی در عمق دفاع نساجی داشتند تا از این طریق دروازه حریف شمالی را باز کنند اما تلاش نفتی‌ها برای رسیدن به گل نتیجه‌ای نداشت و 45 دقیقه نخست با تساوی بدون گل همراه شد.در نیمه دوم، نفت مسجدسلیمان با انجام دو تعویض وارد میدان شد و بازیکنان نفت طی ۱۰ دقیقه ابتدایی این نیمه با دوندگی زیاد و پرس بازیکنان صاحب توپ نساجی بر جریان بازی مسلط شدند اما این تیم نساجی بود که با سپری شدن 10 دقیقه از نیمه دوم به گل رسید و حسین زامهران دروازه نفت مسجدسلیمان را در دقیقه 55 گشود. در این لحظه، پس از اینکه مدافع نفت مسجدسلیمان نتوانست توپ را دفع کند، علی آل‌کثیر توپ را به حسین زامهران رساند و این مهاجم نساجی با ضربه‌ای بغل پا دروازه نفت را باز کرد. پس از این گل، شوت محکم حسن نجفی از بالای دروازه نفت مسجدسلیمان به خارج رفت و متعاقب آن ضربه سر فردین رابط بازیکن تعویضی نفت با دخالت مدافع نساجی راهی کرنر شد. فرصت بعدی نصیب علی آل‌کثیر شد اما مهاجم نساجی در مصاف تک‌به‌تک با احمد گوهری نتوانست از این توپ بهره‌ای ببرد. یاران نفت مسجدسلیمان در ادامه نیمه دوم برای جبران گل خورده تلاش می‌کردند و قرمزپوشان شمالی چشم به ضدحملات داشتند. در دقیقه 80 بازیکنان نفت اعتقاد داشتند توپ به دست مدافع نساجی برخورد کرده اما داور اعتقادی به پنالتی نداشت. ۵ دقیقه بعد تیم نساجی روی ضدحمله گل دوم را توسط رضا دهقانی به ثمر رساند. در دقیقه ۸۵ حسین زامهران در یک ضدحمله سریع به قلب دفاع نفت مسجدسلیمان زد و پاس او به رضا دهقانی رسید تا این بازیکن با حرکت در عرض و ضربه زمینی پای راست گل دوم را وارد دروازه میزبان کند. به این ترتیب نفت مسجدسلیمان در بازی ۶ امتیازی که بدون شک نقش مهمی در سرنوشت تیم‌های سقوط‌ کننده و نجات یافته دارد، شکست خورد.

 

تراکتور پس از کسب یک مساوی، یک پیروزی و یک شکست خارج از خانه در نیم‌فصل دوم، این بار مقابل مس رفسنجان قرار گرفتند و تلاش می‌کردند با کسب ۳ امتیاز به رده چهارم جدول صعود کنند. در مقابل هم مس رفسنجان که در هفته‌های اخیر نتایج درخشانی گرفته بود به دنبال این بود که با دست پر تبریز را ترک کند و در اولین بازی سال جدید صاحب امتیاز شود. این انگیزه‌ها باعث شد بازی زیبایی از ۲ تیم شاهد باشیم.  در نیمه اول صاحب یک بازی پایاپای بودیم. در ابتدا مس رفسنجان توسط مهدی کیانی موقعیت مناسبی برای گل زدن به دست آورد اما شوت راه دور او از بالای دروازه تراکتور بیرون رفت. بعد از آن سامان نریمان‌جهان سعی کرد گل بزند اما مدافع تیم میهمان توپ را دفع کرد. این موقعیت‌ها برای هر ۲ تیم ادامه داشت اما هیچ گلی رد و بدل نشد تا نیمه اول با تساوی به پایان برسد. در نیمه دوم تراکتور با توجه به اینکه میزبان بود شروع بهتری داشت و حتی در دقیقه ۵۲ می‌توانست توسط محمدرضا خانزاده به گل برسد اما واکنش به موقع نوشی‌صوفیانی مانع شد. ۳ دقیقه بعد هم هادی محمدی می‌توانست دروازه مس رفسنجان را باز کند اما این بار نوشی‌صوفیانی واکنش جالبی داشت و توپ را به کرنر فرستاد. حملات تراکتور ادامه داشت و هر لحظه خطرناک‌تر می‌شد اما دفاع و دروازه‌بان خوب مس رفسنجان مانع شدند تا در نهایت بازی با تساوی گل به پایان برسد و این بار هم تقابل رسول خطیبی که البته در این بازی محروم بود و محمد ربیعی بدون برنده باشد.

 

نیمه اول بازی با حملات متوالی ذوب‌آهن شروع شد و تیم اصفهانی در دقایق ابتدایی اشتیاق زیادی برای رسیدن به گل داشت. میلاد جهانی در دقیقه 2 با استفاده از اشتباه مدافع آبادان در موقعیت تک‌به‌تک قرار گرفت اما ضربه او از بالای دروازه به بیرون رفت. در دقیقه 4 امید خالدی یک موقعیت خوب گلزنی را از تیم ذوب‌آهن گرفت و در دقیقه 14 شوت مجتبی حقدوست به شکل خطرناکی از کنار دروازه صنعت‌نفت به بیرون رفت. با سپری شدن دقایق ابتدایی، جریان بازی به تعادل کشیده شد و توپ اکثراً در میانه میدان جریان داشت. یاران صنعت‌نفت و ذوب‌آهن در ادامه این نیمه مترصد فرصتی برای رسیدن به گل بودند. شوت دقیقه 28 میلاد جهانی از بالای دروازه نفت آبادان گذشت و در دقیقه 33 حامد فلاح‌زاده با یک واکنش تماشایی شوت میلاد جهانی را دفع کرد. قفل دروازه زردپوشان آبادانی در دقیقه 38 روی یک ضربه ایستگاهی و شوت محکم فرشاد محمدی‌مهر شکسته شد تا نیمه اول مسابقه با همین گل که از فاصله ۲۵ متری زده شد، به نفع میزبان خاتمه پیدا کند. آغاز نیمه دوم باز هم با حملات ذوب‌آهن همراه شد و دقایق ابتدایی این نیمه تبدیل به رویارویی جالب بین میلاد جهانی بازیکن ذوب‌آهن و حامد فلاح‌زاده دروازه‌بان صنعت‌نفت شد. میلاد جهانی ابتدا دو ضربه را در دقایق 46 و 48 از بالای دروازه به بیرون زد. سپس در دقیقه 54 حامد فلاح‌زاده موقعیت تک‌به‌تک را از میلاد جهانی گرفت و دقیقه 58 نیز شوت میلاد جهانی توسط فلاح‌زاده مهار شد. صنعت‌نفت با گذشت پانزده دقیقه از نیمه دوم برای زدن گل مساوی پیش کشید و ذوبی‌ها نیز با استفاده از فضاهای موجود در خط دفاعی حریف در پی رسیدن به گل دوم بودند اما هیچ‌کدام به هدف‌شان نرسیدند تا بازی با همان تک گل نیمه اول به سود میزبان به پایان برسد.

 

سرمقاله

 

برای پرسپولیس تساوی در مشهد تلخ بود، چون دچار این وضعیت شد که هر لحظه فاصله‌اش با رقبا کم می‌شود و این برای تیمی که می‌خواهد قهرمانی‌هایش را تکرار کند، خوشایند نیست.

شهر خودرو که نمی‌دانیم نامش شهر خودرو یا پدیده است، با هر نامی بازی با پرسپولیس را در اندازه‌ای که بتواند متوقفش کند بلد بود. از حمله به پرسپولیس و ایجاد خطر تا ایستادگی مقابل حملات پرسپولیس و کشتن وقت برای رسیدن به پایان دل‌انگیز.

پرسپولیس اما در کشتن موقعیت‌هایش تبحر داشت و البته نمی‌توانست بر فوتبال -و گاه ضدفوتبال- شهر خودرو غلبه کند. ضدفوتبال شهر خودرو بی‌‌برنامه و از سر ناتوانی نبود، بلکه آنها می‌دانستند چه می‌کنند و پرسپولیس نمی‌دانست مقابل آن فوتبال چه کند. توجه کنیم که یک تیم وقتی چند ده میلیارد تفاوت قیمت نیروی انسانی با حریف دارد، باید چه ایده‌هایی داشته باشد تا بتواند آسان نبازد و برای پیروزی بجنگد.

اگرچه تصویر بجا مانده از بازی پرسپولیس، فرصت‌های بر باد رفته است اما باید تصویر اصلی پشت این تصویر را پیدا کرد، اینکه چگونه و چرا پرسپولیس به در بسته می‌خورد. این چیزی به نام سراسیمگی را یادمان می‌آورد. تیمی که سراسیمه شده باشد، فرصت از دست می‌دهد و پرسپولیس دیروز چنین شده بود.

درباره پرسپولیس می‌گویند چرا گل نزده‌اند اما نمی‌پرسند چرا این تیم سراسیمه می‌شود و در حمله بینش کافی برای رسیدن به گل را ندارد.

شاید پرسپولیس با این باور که نباید صدر را از دست بدهد بازی می‌کند و این نکته آنها را گاه آشفته کند اما پرسپولیس باید برای حفظ صدرنشینی اول به آرامش برسد و به یاد بیاورد که می‌تواند به خودش و دارایی فنی‌اش اعتماد کند. آن سراسیمگی شاید ناشی از این است که آنها خطر رسیدن حریفان را نزدیک خود حس می‌کنند.

پرسپولیس بیش از همه نیاز دارد که باور کند برای تکرار موفقیت‌ها، رقابت سخت است و فاصله امتیاز می‌تواند اندک باشد یا حتی شاید در مقطعی از فصل عقب بیفتد و دوباره خود را به صدر برساند. این روند طبیعی نباید اضطراب پدید بیاورد. یک نکته را وسط این بحث پی بگیریم. عیسی آل‌کثیر قرار است برگردد و مشکل پرسپولیس در گلزنی را حل کند. آیا این کار در اضطراب برای عیسی مقدور است یا در آرامش؟

پرسپولیس چاره‌ای جز رقابت تنگاتنگ ندارد و اتفاقاً در رقابت نزدیک و سخت با رقبا باید دوباره خود را از بقیه جدا کند و سبقت بگیرد. رقابت سخت یک اتفاق خوب برای پرسپولیس است، برای اینکه نشان دهد دوباره می‌تواند پرسپولیس باشد.